Στην 114 Πτέρυγα Μάχης και ειδικά στην 331 Μοίρα των Mirage 2000-5Mk2 για το μόνο που δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κάποιος είναι η έλλειψη επιθετικού πνεύματος. Και πως θα μπορούσε, άλλωστε: Είναι η Μοίρα που από το περασμένο φθινόπωρο έχει αναλάβει ένα ρόλο που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε αναλάβει ελληνική επιχειρησιακή μονάδα, είτε ανήκει στην Αεροπορία, είτε στον Στρατό είτε στο Ναυτικό. Την «υποστρατηγική», όπως ονομάζεται επίσημα, κρούση. Στην 114 Πτέρυγα Μάχης και ειδικά στην 331 Μοίρα των Mirage 2000-5Mk2 για το μόνο που δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κάποιος είναι η έλλειψη επιθετικού πνεύματος. Και πως θα μπορούσε, άλλωστε: Είναι η Μοίρα που από το περασμένο φθινόπωρο έχει αναλάβει ένα ρόλο που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε αναλάβει ελληνική επιχειρησιακή μονάδα, είτε ανήκει στην Αεροπορία, είτε στον Στρατό είτε στο Ναυτικό. Την «υποστρατηγική», όπως ονομάζεται επίσημα, κρούση.

«Υποστρατηγική» στα «χαρτιά» γιατί στην πράξη πρόκειται για πλήρως στρατηγική κρούση με με την απόκτηση από το περασμένο φθινόπωρο επιχειρησιακής ικανότητας εξαπόλυσης βλημάτων cruise SCALP-EG. Η 114 Π.Μ. είναι μαθημένη στα «σκληρά κόλπα»: Στην δεκαετία του 1960 η τότε 335 Μοίρα με F-104G στην δύναμή της, είχε πιστοποιηθεί από το ΝΑΤΟ για ρίψη πυρηνικών όπλων…

Την αποστολή των τεσσάρων Mirage 2000-5Mk2, την εμπειρία «βολής» με βλήματα cruise SCALP-EG και τρία σκληρά (πολύ σκληρά…) set-up που έζησε το defencenet.gr θα τα διαβάσετε στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιουνίου. Για την σημασία της αποστολής και της καταγραφής προσομοίωσης βολής με βλήμα SCALP-EG απλώς θα αναφέρουμε κάποια από τα λόγια του διοικητή της Πτέρυγας Μάχης, ταξίαρχου Ευάγγελου Κώνστα, ο οποίος ήταν παρών στο briefing room όπου σχεδιάστηκε η αποστολή μας: «Η αποστολή και το όπλο που χρησιμοποιούμε ξεφεύγουν απ’ότι γνωρίζετε μέχρι σήμερα για τις δυνατότητες της Π.Α. Και κρύβουν πολλές εκπλήξεις. Και έτσι θέλουμε να μείνουν. Γι’ αυτό προσοχή σε ότι γράψετε…»

Το SCALP EG είναι ένα υποηχητικό βλήμα «fire and forget» βάρουςπερίπου 1230χλγ, μέγιστης διαμέτρου 1μ και ανοίγματος πτερυγίων3μ. Η πρόωση του στροβιλωθητή Turbomeca Microturbo TRI 60-30

έχει ως αποτέλεσμα μία ταχύτητα πτήσης 0,8mach και μία εμβέλεια “άνω των 250 χλμ.” Ο αεροναυπηγικός σχεδιασμός του SCALP ενσωματώνει πλήρως τεχνολογία stealth. Η άτρακτος είναι κατασκευα-

σμένη έτσι ώστε να ανακλά το μεγαλύτερο μέρος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας σε διαφορετικές διευθύνσεις από αυτή του φορέα του ραντάρ.

Επιπλέον, πέραν της γεωμετρικής κατασκευής, έχουν χρησιμοποιηθεί υλικά RAM (Radar Absorbing Materials) ώστε να απορροφούν μέρος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας των ραντάρ. Ο συνδυα-

σμός αυτός καθιστά την ανίχνευση και συνεπώς την αναχαίτιση του βλήματος ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση και ειδικά το βράδυ, οπότε και προβλέπεται να εκτελεστούν οι αποστολές αυτές.

Το βλήμα μπορεί να εκτοξευθεί από μεσαίο ή χαμηλό ύψος. Μετά την εκτόξευση του και κατά την καύση του προωθητή (booster), ακολουθεί καθοδική πορεία, ώστε να λάβει το προκαθορισμένο ύψος πτήσης.

Όταν βρεθεί σε αυτό το ύψος, κινείται πλέον αδρανειακά (Inertial) προς το στόχο, με ταχύτητα πτήσης 0.8mach και βάσει των δεδομένων που έχει λάβει από το αεροσκάφος.

Σε αυτή τη φάση της πτήσης, η κατεύθυνση του βλήματος υποβοηθείται από το GPS των δορυφόρων Galileo και το σύστημα παρακολούθησης εδάφους TERPROM (TERainPROfile Matching). To TERPROM είναι ένα σύστημα ναυσιπλοΐας το οποίο χρησιμοποιεί αποθηκευμένα ψηφιακά στοιχεία υψών εδάφους

που συνδυάζονται με τις εισαγωγές των λοιπών συστημάτων ναυσιπλοΐας και υψομετρητών ραντάρ για να υπολογίσουν τη θέση του βλήματος επάνω από την επιφάνεια της γης.

Στην τελική φάση της πτήσης του, το βλήμα αναρριχείται σε ένα μέσο ύψος ώστε να βελτιώσει το οπτικό του πεδίο. Σκοπός του είναι να μπορέσει να αναγνωρίσει θετικά το στόχο και να προσδιορίσει τα συγκε-

κριμένα σημεία στα οποία θα πρέπει να προσκρούσει. Η τερματική κατεύθυνση προς τον στόχο απαιτεί μία διαδικασία ανίχνευσης – αναγνώρισης και απόκτησης. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω ενός παθητικού

υπέρυθρου αισθητήρα απεικόνισης (passive Imaging Infra-Redseeker – IIR seeker) σε συνδυασμό με το αυτόνομο σύστημα αναγνώρισης στόχων (Autonomous Target Recognition – ATR).

Ο παθητικός υπέρυθρος αισθητήρας ερευνά στο οπτικό του πεδίο και συγκρίνει τις επαφές του με τις πληροφορίες οι οποίες είναι περασμένες στη μνήμη του αυτόνομου συστήματος αναγνώρισης στόχων.

Ακολουθεί η διαδικασία αναγνώρισης και απόκτησης του στόχου (target identification and acquisition process).

Κατά τη διαδικασία αυτή και ενώ το βλήμα προσεγγίζει το στόχο, η σύγκριση μεταξύ των

επαφών του αισθητήρα IIR και του συστήματος ATR επαναλαμβάνεται συνεχώς με σκοπό τη βελτίωση της διακρίβωσης και τον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης του στόχου και του σημείου πρόσκρουσης

(πιθανότητα κυκλικού σφάλματος 1m). Όταν αυτό επιτευχθεί το βλήμα λαμβάνει την κατάλληλη πορεία καθόδου ώστε να πλήξει το στόχο του.

Είναι προφανές ότι για να είναι επιτυχής μία βολή βλήματος SCΑLP EG θα πρέπει να έχει προηγηθεί άριστη προετοιμασία εκ των προτέρων από το έδαφος. Και αυτό γιατί τόσο η επιλογή του στόχου, όσο και

ο προγραμματισμός της πορείας πτήσης του βλήματος, λαμβάνουν χώρα πριν από την απογείωση με βάση τις υπάρχουσες αλλά και τις τελευταίες πληροφορίες.

Περισσότερα για το τι έγινε στην αποστολή, την διαδικασία στοχοποίησης, τους στόχους, αλλά και το πως ζει και αναπνέει η 331Μ στην 114 Π.Μ., στις 15 Ιουνίου στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ. Για την ώρα αρκεστείτε σε κάποιες φωτό από την αποστολή και στην ζωή στην 114 Π.Μ.

 

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ