Ρωσικά UAV-UCAV; Οι πρωτοπόροι που δεν εξελίχθηκαν
Τον Αύγουστο του 2008 η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας στη Νότια Οσετία φανέρωσε την αδυναμία των Ρώσων να έχουν ακριβή εικόνα στο πεδίο της μάχης.
Τον Αύγουστο του 2008 η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας στη Νότια
Οσετία φανέρωσε την αδυναμία των Ρώσων να έχουν ακριβή εικόνα στο πεδίο της μάχης.
Τον Αύγουστο του 2008 η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας στη Νότια
Οσετία φανέρωσε την αδυναμία των Ρώσων να έχουν ακριβή εικόνα στο πεδίο της μάχης.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην εντοπίζουν έγκαιρα τις γεωργιανές δυνάμεις και να μην
μπορούν να τις στοχοποιήσουν με ακρίβεια.
Αντίθετα, οι γεωργιανές Ένοπλες Δυνάμεις,
αναγνωρίζοντας τη σημασία των μη επανδρωμένων συστημάτων UAV (Unmanned Aerial
Vehicles), είχαν προμηθευτεί από το Ισραήλ το σύστημα Hermes 450, το οποίο και χρησιμοποίησαν κατά της Απχαζίας, αλλά και στη σύγκρουση με τη Ρωσία με θετικά αποτελέσματα, αν και αρκετά εναέρια οχήματα καταρρίφθηκαν – μάλιστα, το ένα από αυτά από
ρωσικό MIG-29. Η Ρωσία, στην προσπάθειά της να καλύψει το κενό στον τομέα αυτό και
εντυπωσιασμένη από τις επιδόσεις του Hermes 450, προχώρησε τον Ιούνιο του 2009
στην υπογραφή συμβολαίου ύψους 53 εκατ. δολαρίων με την ισραηλινή πλευρά για την
αγορά συνολικά 12 οχημάτων UAV.
Τα ισραηλινά συστήματα UAV που προμηθεύτηκε η Ρωσία ανήκουν, κατά πληροφορί-
ες, σε τρεις διαφορετικούς τύπους UAV και
θα χρησιμεύσουν, πρώτον στην κάλυψη άμεσων αναγκών και, δεύτερον, στην απόκτηση
της κατάλληλης τεχνογνωσίας. Αν και είναι
εξαιρετικά αμφίβολο το κατά πόσο η ισραηλινή πλευρά είναι διατεθειμένη να μοιραστεί την
τεχνολογία που διαθέτει στην κατασκευή UAV
με τη ρωσική πλευρά.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ