Στις μέρες μας παρατηρούνται σημαντικές
αλλαγές στις αεροπορικές επιχειρήσεις με τη
διασπορά σε παγκόσμιο επίπεδο συστημάτων
UAV, πυραύλων μακρού πλήγματος πλεύσης
και αεροσκαφών με stealth δυνατότητες. Οι
απαιτήσεις που πρέπει να ικανοποιεί το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης της αεράμυνας
αυξήθηκαν κατακόρυφα.

Η σύγχρονη αεράμυνα είναι ένα πολυσύνθετο αντικείμενο μιας και
αποτελείται από σημαντικό αριθμό συνιστωσών, οι οποίες λειτουργούν
αλυσιδωτά, ώστε να διασφαλίσουν, όσο είναι δυνατό, την ακεραιότητα
του ζωτικού χώρου από οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια. Η αλυσίδα
ξεκινά από τους αισθητήρες έγκαιρης προειδοποίησης και καταλήγει
στους πυραύλους αέρος-αέρος ή αέρος-εδάφους μικρού βεληνεκούς
και στα πυροβόλα. Η μάχη μεταξύ του εισερχόμενου αεροσκάφους
και του συστήματος αεράμυνας που προσπαθεί να το αποκαλύψει είναι
συνεχής.

Καθώς αναπτύσσεται μια τεχνολογία, η τακτική απόκρυψης
των αεροσκαφών οδηγεί στην ανάπτυξη του αντιμέτρου της και το αντίστροφο. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
οι σταθμοί radar της διάταξης Chain Home παρείχαν στους χειριστές
των αναχαιτιστικών της RAF έγκαιρη προειδοποίηση αλλά και τη γενική
θέση και κατεύθυνση των εισερχομένων. Φυσικά, στην τελική φάση
της αναχαίτισης οι πιλότοι της RAF βασίζονταν στην όρασή τους για την
αναγνώριση και εμπλοκή των βομβαρδιστικών της Luftwaffe.

Αυτός ο
τελευταίος περιορισμός οδήγησε τους Γερμανούς να ξεκινήσουν τους
νυχτερινούς βομβαρδισμούς καθώς το σκοτάδι κάλυπτε την παρουσία
τους από τα μάτια των Άγγλων χειριστών. Αυτό έως ότου ανακαλύ-
φθηκε το Magnetron που οδήγησε στην ανάπτυξη των πρώτων αερομεταφερόμενων radar που επέτρεπε την αναχαίτιση ακόμη και στο
σκοτάδι ή και σε περιπτώσεις χαμηλής ορατότητας, λόγω νέφωσης,
για παράδειγμα.
Έκτοτε, τα συστήματα αεράμυνας αλλά και οι τεχνολογίες και τακτικές απόκρυψης από αυτά έχουν ωριμάσει, ενώ και νέες έχουν κάνει
την εμφάνιση τους, απαιτώντας ειδικές επιδόσεις από τα πρώτα.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ