Τις τελευταίες δεκαετίες η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο έχει κοστίσει τη ζωή αρκετών Ελλήνων αεροπόρων, ενώ οι φορολογούμενοι Έλληνες πολίτες καθημερινά πληρώνουν το υπέρογκο κόστος της αγοράς, αλλά και της συντήρησης του στόλου των μαχητικών μας αεροσκαφών.

Tις τελευταίες δεκαετίες η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο έχει κοστίσει τη ζωή αρκετών Ελλήνων αεροπόρων, ενώ οι φορολογούμενοι Έλληνες πολίτες καθημερινά πληρώνουν το υπέρογκο κόστος της αγοράς, αλλά και της συντήρησης του στόλου των μαχητικών μας αεροσκαφών. Η Πολεμική Αεροπορία στη μακροχρόνια προσπάθειά της να διατηρήσει το ισοζύγιο ισχύος μεταξύ των δύο χωρών, έχει βάλει στον προγραμματισμό της, την απόκτηση πολλαπλασιαστών ισχύος.

Στο λεξιλόγιο της Πολεμικής Αεροπορίας, πολλαπλασιαστές ισχύος θεωρούνται οι πύραυλοι υπερπτήσης (cruise), όπως ο Scalp EG, τα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού (AAR) όπως το τουρκικό KC-135R, και φυσικά τα Αερομεταφερόμενα Συστήματα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ), ή Airborne Early Warning and Control (AEW&C) κατά την αγγλική ορολογία. Τα αεροσκάφη αυτά είναι ιπτάμενες πλατφόρμες, πάνω στις οποίες ενσωματώνεται πλήθος ηλεκτρονικών συστημάτων εντός ή εκτός της ατράκτου του αεροσκάφους, με κύριο εξωτερικό γνώρισμα το αεροδυναμικά τοποθετημένο ραντάρ στη ράχη του.

Όλες οι σύγχρονες αεροπορικές δυνάμεις λοιπόν διαθέτουν στις τάξεις τους παρόμοια συστήματα εδώ και δεκαετίες. Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχοντας εμπειρία από τη χρήση των νατοϊκών «ιπτάμενων ραντάρ» E-3 Sentry AWACS και γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις δυνατότητες ενός τέτοιου συστήματος, αποφάσισε να αγοράσει τέσσερα (4) αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου. Στο διαγωνισμό της Πολεμικής Αεροπορίας που διεξήχθη το 1998, υπήρξαν τρεις υποψηφιότητες. Το E-2C Hawkeye 2000, που απο- τελούσε την πλέον αναβαθμισμένη έκδοση του αεροσκάφους έγκαιρης προειδοποίησης του Ναυτικού των ΗΠΑ, το C-130J-30 AEW με ηλεκτρονικά συστήματα ίδια με του Hawkeye 2000, αλλά με καλύτερες επιδόσεις στην εμβέλεια και στην αυτονομία του αεροσκάφους- φορέα, και τέλος το EMB-145H Erieye, που ήταν και ο νικητής του διαγωνισμού.

EMBRAER EMB-145H AEW&C Erieye

Η κοινοπραξία που κέρδισε το διαγωνισμό για το σύστημα ΑΣΕΠΕ, περιλάμβανε τις ακόλουθες εταιρείες: την EMBRAER (Βραζιλία) που συμμετείχε με το αεροσκάφος ΕΜΒ-145H, την Ericsson (Σουηδία) που πρόσφερε το ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης Erieye και την εταιρεία Thomson-CSF (σήμερα Thales) που συμμετείχε στα ηλεκτρονικά του αεροσκάφους. Το κόστος της αγοράς έφτασε τα 508,5 εκατ. ευρώ (124 δισ. δραχμές τότε).

Στο διάστημα που μεσολάβησε ως την έλευση των νέων συστημάτων, η Ericsson, η κατασκευάστρια εταιρεία του ραντάρ Erieye, παραχώρησε στην Ελλάδα για εκπαιδευτικούς σκοπούς, δύο Σουηδικά Saab 340 AEW&C (S-100 Argus), για το χρονικό διάστημα από το 2001 έως το 2003. Η πα- ράδοση των νέων αεροσκαφών EMB-145H AEW&C, ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2003 και ολοκληρώθηκε μέσα στο 2004.

Όμως, μία σειρά προβλημάτων πολιτικής, τεχνικής αλλά και οικονομικής φύσεως δεν έχουν επιτρέψει ακόμη την επιχειρησιακή εκμετάλλευσή τους από την Πολεμική Αεροπορία. Η σύμβαση υπογράφτηκε το 1999. Αιφνιδίως (;) το Νοέμβριο του 2001 η αμερικανική κυβέρνηση, μέσω της διαβόητης υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (ΝSA), αρνήθηκε να αποδεσμεύσει τον κρυπτογραφικό εξοπλισμό GFE (κρυπτοσυσκευές επικοινωνιών φωνής αμερικανικής σχεδίασης και άλλα συναφή συστήματα) που θα χρησιμοποιούσαν τα αεροσκάφη. Το θέμα είχε εξαρχής αναλάβει να επιλύσει η ελληνική πλευρά και τελικά το έλυσε το 2004 με καθυστέρηση όμως 26 μηνών.

Η Ericsson με τη σειρά της χαρακτήρισε το ανωτέρω γεγονός ως τη γενεσιουργό αιτία της καθυστέρησης της υλοποίησης του προγράμματος. Αντί όμως να ενεργοποιηθεί κάποιος όρος της σύμβασης που να προβλέπει την παράδοση των αεροσκαφών χωρίς τον απαγορευμένο από τις ΗΠΑ εξοπλισμό και την τοποθέτησή του αργότερα, όταν αυτός θα αποδεσμευόταν, η Ericsson επέλεξε να συνεχίσει τις διαδικασίες της παράδοσης, ζητώντας παράλληλα να γίνει τροποποίηση της σύμβασης και καταβολή στην εταιρεία χρηματικής αποζημίωσης 49 εκατομ- μυρίων ευρώ για την καθυστέρηση. Το θέμα πέρασε από επιτροπές και έφτασε στο…Νομικό Συμβούλιο του Κράτους!

Υπήρξαν και άλλα, μικρότερα προβλήματα πιστοποίησης και νηολόγησης, τα οποία όμως ήταν πιο εύκολο να λυθούν. Θα πρέπει εξάλλου να υπενθυμίσουμε την εξαγορά του τομέα της Ericsson Microwave Systems από την αεροδιαστημική βιομηχανία Saab, που μεσολάβησε το καλοκαίρι του 2006. Στο τομέα αυτόν, εργάζονται 1250 υπάλληλοι και συν τις άλλοις παρασκευάζεται η κεραία του ραντάρ Erieye. Η συγκεκριμένη εξέλιξη, δεν φαίνεται να προκαλεί τριβές στις σχέσεις Ελλάδας-Σουηδίας, καθώς όλα τα προβλήματα των τελευταίων ετών οδεύουν προς επίλυση.

Σε μία πρόσφατη δήλωση που έκανε μάλιστα ο Αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος Ιωάννης Γιάγκος, είπε ότι αναμένεται περί το τέλος του 2007 να περατωθούν οι δοκιμές της επιχειρη- σιακής αξιολόγησης των συστημάτων ΑΣΕΠΕ. Εκτός απρόοπτου, η παραλαβή των αεροσκαφών θα γίνει το αργότερο στις «αρχές» του 2008. Ο συνδυασμός του αεροσκάφους με το ραντάρ και τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά συστήματα παρουσιάζει μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία και θα περιγράψουμε παρακάτω.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ