ΝΗ-90

To μεταφορικό ελικόπτερο ΝΗ90 με την
επιλογή του από τον ΕΣ αποτέλεσε τη λύση
για την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων
UH-1 σε αποστολές τακτικών μεταφορών.
Η αναβολή όμως της παραλαβής των
ελικοπτέρων, μέχρι τα τέλη του 2009 θα
έπρεπε να είχαν παραδοθεί και τα 20, έχει
οδηγήσει το όλο θέμα σε αδιέξοδο λόγω
οικονομικών διαφορών, του Ελληνικού
Δημοσίου με την κατασκευάστρια εταιρεία.
Το θέμα της παραλαβής των ελικοπτέρων
έχει το χαρακτήρα του επείγοντος για τον ΕΣ
καθώς οι αυξημένες ανάγκες αεροκίνησης
δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν με
τους υπάρχοντες τύπους. Στο κείμενο που
ακολουθεί περιγράφονται οι βασικοί λόγοι της
εμπλοκής αυτής, ενώ ταυτόχρονα παρατίθεται
και μια τεχνική περιγραφή του ελικοπτέρου.

Στις 25 Νοεμβρίου 2002, αποφασίζεται η
προμήθεια 42 ελικοπτέρων NH-90 που μοιράζονταν σε 32 μεταφορικά με προαίρεση
για 4 ακόμη, 4 υγειονομικού (MEDEVAC) και
6 ειδικών επιχειρήσεων. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 29
Αυγούστου 2003 υπογράφεται η σύμβαση
για την αγορά των ελικοπτέρων, μόνο που η
προμήθεια αυτή τη φορά αφορά σχεδόν το
μισό αριθμό των ελικοπτέρων, μειώνοντας
την ικανότητα αεροκίνησης που είχε ζητήσει
αρχικά ο στρατός. Έτσι, η σύμβαση περιέχει
16 μεταφορικά και 4 ειδικών επιχειρήσεων.
Το συνολικό κόστος του προγράμματος ανήλθε στα 657.523.069 € με τις παραδόσεις
να επρόκειτο να αρχίσουν με 7 ελικόπτερα το
2006, 5 το 2007, 6 το 2008 και τα τελευταία 2 το πρώτο εξάμηνο του 2009. Αυτά και
σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Στην
πραγματικότητα όμως κανένα ελικόπτερο δεν
παραδόθηκε στο ΕΣ μέχρι σήμερα. Αιτία ήταν
οι τεχνικές παρατηρήσεις που έφερναν τα
ελικόπτερα να κριθούν ως μη αποδεκτά από
την ΕΣ, παρατηρήσεις οι οποίες έφτασαν τις
200 σύμφωνα με το ΓΕΣ, μεταξύ αυτών και
η ενσωμάτωση φιλτροδιαχωριστών άμμου, η
τοποθέτηση όμως των οποίων σύμφωνα με
την κατασκευάστρια εταιρεία θα επιβαρυνόταν
ο ΕΣ. Μετά από σειρά διαπραγματεύσεων, η
κατασκευάστρια υποσχέθηκε την επίλυση των
τεχνικών παρατηρήσεων και προβλημάτων, η καθυστέρηση όμως της παράδοσης ενείχε
ποινικές ρήτρες, οι οποίες περιλαμβάνονταν
ως όρος στο αρχικό συμβόλαιο. Αυτές φτάνουν στο ποσό των 180 εκατ. ευρώ εκ των
οποίων η εταιρεία NH Industries πρότεινε τον
συμψηφισμό τω 80 εκατ. ευρώ.

Μέχρι στιγμής πάντως το θέμα παραμένει
ανοικτό, αν και ο ΕΣ χαρακτηρίζει την προμήθεια των ελικοπτέρων ως επείγουσας σημασίας, καθώς το όριο ζωής των UH-1 δεν επιτρέπει την επã αόριστο συνέχιση της πτητικής
τους εκμετάλλευσης. Σύμφωνα πάντως με
πληροφορίες από το ΥΠΕΘΑ, η νέα ηγεσία
του υπουργείου Αμύνης σκοπεύει να λύσει
το θέμα με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, καθώς
οι ανάγκες της αεροκίνησης για τον ΕΣ δεν
μπορούν να περιμένουν. Ενόψει λοιπόν των
εξελίξεων, που είναι αρκετά πιθανό να συμβούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010, παρουσιάζουμε μια τεχνική περιγραφή του νέου
ελικοπτέρου της Αεροπορίας Στρατού που
σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα εξοπλίζει
ένα τάγμα μέχρι τα τέλη του χρόνου.

Το ελικόπτερο

Το συμβόλαιο σχεδιασμού και ανάπτυξης
για το ΝΗ90 υπεγράφη από τις κυβερνήσεις των τεσσάρων χωρών που μετέχουν
στο πρόγραμμα (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και
Ολλανδία) την 1η Σεπτεμβρίου του 1991 Το Φεβρουάριο του 1992 καθορίστηκαν τα
ποσοστά συμμετοχής της κάθε χώρας στο
πρόγραμμα, ενώ ιδρύθηκε και φορέας διαχείρισης του προγράμματος NAHEMA (NATO
Helicopter Management Agency). Το 1993
ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός των δύο βασικών εκδόσεων του ελικοπτέρου της ΤΤΗ
και της NFH. Το 1994 αρχίζει η κατασκευή
του πρώτου πρωτότυπου (ΡΤ1), στις 29 Σεπτεμβρίου του 1995 παρουσιάζεται για πρώτη φορά, ενώ πραγματοποιεί την πρώτη του
πτήση στις 18 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους και
μέχρι το Δεκέμβριο του 1999, έχουν πετάξει
άλλα τέσσερα πρωτότυπα. Η έναρξη παραγωγής αποφασίζεται τον Ιούνιο του 2000.
Εκτός των τεσσάρων κρατών που μετέχουν
ως ιδρυτικά μέλη στην κοινοπραξία του ΝΗ90
και της Ελλάδας, συμβάσεις για την αγορά
του ελικοπτέρου έχουν υπογράψει ακόμη οι
Πορτογαλία, Νορβηγία, Φινλανδία, Σουηδία,
Ομάν, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Σαουδική
Αραβία. Το σύνολο των παραγγελιών ξεπερνά
τα 600 ελικόπτερα.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ