ΕΠΙΒΙΩΣΗ: Οπλισμός ιπταμένων

Το όπλο που θα χορηγηθεί ως
ατομικός οπλισμός θα πρέπει να
ικανοποιεί σειρά απαιτήσεων που
ανήκουν σε δύο αντικρουόμενες
ομάδες χαρακτηριστικών. Η μία
θέτει περιορισμούς όγκου και βάρους, προκειμένου να είναι εύκολη
η μεταφορά του όπλου στο στενό
χώρο των πιλοτηρίων αλλά και να
μην δημιουργούνται προβλήματα
στην εκτίναξη (με το εκτοξευόμενο
κάθισμα) του πιλότου. Επιπλέον
περιορισμοί προκύπτουν από το
γεγονός ότι ο πιλότος μπορεί (και
στις περισσότερες των περιπτώσεων
είναι) να βρίσκεται σε αντίξοο περιβάλλον, τραυματισμένος ή σε κα-
ταπληξία (σοκ), επομένως ανίκανος
για εξεζητημένο χειρισμό όπλου.
Ας μην λησμονείται ότι ο ιπτάμενος
ΔΕΝ είναι στρατιώτης Πεζικού, κι
ως εκ τούτου περνά ελάχιστο χρόνο
συντηρώντας και εκπαιδευόμενος
στο όπλο του.

Η δεύτερη ομάδα κριτηρίων πηγάζει
από το ότι ο πιλότος θα είναι μόνος, σε
εχθρική περιοχή και θα αντιμετωπίζει
πολύ περισσότερους αντιπάλους οι
οποίοι είναι εκπαιδευμένοι στη χρήση
πυροβόλων όπλων, στην τακτική αγώνα
εδάφους και φέρουν στρατιωτικά τυφέκια, με σημαντικό όγκο και ισχύ πυρός.
Ιδανικά, ο καταρριφθείς και διαφεύγων πιλότος πρέπει να διαθέτει ένα όπλο
που θα αποκαθιστά την ισορροπία,
δηλαδή με μεγαλύτερη ισχύ και όγκο
πυρός. Αυτό, παραπέμπει σε οπλοπολυβόλο ή αυτόματο όπλο ακροβολιστή ή
ελεύθερου σκοπευτή. Τα συγκεκριμένα
όπλα, εκτός από το κόστος (δεν πρέπει να υποτιμάται, αλλά το κόστος ενός
πιλότου είναι πολύ μεγαλύτερο και
για το λόγο αυτό δαπανώνται τερά-
στια ποσά και διακινδυνεύοντας ζωές
στην Έρευνα και Διάσωση Μάχης-CSAR:
Combat Search & Rescue) έχουν σημα-
ντικό όγκο και βάρος και απαιτήσεις
συντήρησης και ορθού χειρισμού και
ως εκ τούτου αποκλείονται.

Από την άλλη μεριά, τα πιστόλια
φαίνονται φυσική επιλογή και όντως
προτιμώνται στη συντριπτική πλειο-
ψηφία των περιπτώσεων ως οπλισμός
ιπταμένων. Το προτιμώμενο διαμέτρημα
είναι μακράν το 9×19 χιλιοστών καθώς
επιτρέπει σημαντική αναχορηγία, είναι
εύκολα ελέγξιμο από έναν μέτρια
εκπαιδευμένο χρήστη και συνεπώς
δίνει καλύτερη ευστοχία, ενώ παρέχει
επαρκή διατρητικότητα που αφενός αυξάνει το φάκελο εμπλοκής του όπλου,
και αφετέρου αντιμετωπίζει μερικώς
το πρόβλημα του βαρέως ιματισμού,
και σε μερικές τακτικές αποστάσεις και
της προστασίας (θωράκισης) σώματος
ενός αντιπάλου. Τα δε πυρομαχικά
είναι διαθέσιμα παντού και μπορούν να
χορηγούν με ελάχιστο τίμημα, τόσο για
ανανέωση του αποθέματος όσο και για
εκπαίδευση, ενώ είναι σχετικά εύκολο
να βρει εκ των ενόντων περισσότερα
ο καταρριφθείς, σε σχέση με κάποιο
εξωτικό εξειδικευμένο πυρομαχικό. Οι
ανωτέρω λόγοι δεν έχουν επιτρέψει
την υιοθέτηση όπλων μεγαλύτερης
ισχύος πυρός όπως τα 0,45’ Auto ή και
τα 0,40’ S&W, που είναι πολύ αποτελεσματικότερα (τα δεύτερα και εναντίον
ελαφρά προστατευμένων στόχων)
αλλά η ισχύς τους απαιτεί ιδιαίτερη
εξοικείωση στην βολή. Η διαθεσιμότητα
πυρομαχικών και το κόστος, από την
άλλη μεριά, δεν έχουν επιτρέψει την
υιοθέτηση του διαμετρήματος 5,7×28
χιλιοστών, που συνδυάζει εξαιρετική
διατρητικότητα, ευκολία χειρισμού με
τη μικρή του ανάκρουση και μεγάλη αναχορηγία και βάρος λόγω του μικρού
διαμετρήματος

Το ενοχλητικό είναι ότι σε περίπτωση που εντοπιστεί ο καταρριφθείς πιλότος, κάτι όλο και πιθανότερο σήμερα
με τα νέα μέσα έρευνας και επιτήρησης
(π.χ. μεγάλη διάδοση διοπτρών ημέρας-
νύχτας, θερμικών οργάνων παρατήρησης, ακουστικών διατάξεων κ.λ.π.),
ακόμη και σε αφιλόξενα περιβάλλοντα,
είναι επιεικώς αστείο το να προσπαθεί να αναχαιτίσει-πολλώ δε μάλλον
εξουδετερώσει- με ένα πιστόλι αντιπάλους οπλισμένους με τυφέκια εφόδου
των 7,62×51 χιλιοστών ή των 5,56×45
χιλιοστών που πιθανώς θα φέρουν και
θωράκιση σώματος (έστω αλεξίθραυστη) και σχεδόν σίγουρα θα επιβαίνουν
σε οχήματα, πιθανόν ελαφρά θωρακισμένα. Σε παλαιότερες εποχές, με την
απόκρυψη και διαφυγή σαφώς ευκολότερες αφού ο διώκτης ήταν οι ανθρώπινες αισθήσεις του αντιπάλου ή, στην
χειρότερη περίπτωση, ενός σκύλου, τα
πράγματα ήταν διαφορετικά. Ωσαύτως,
σε πόλεμο υψηλής έντασης το όλο θέμα
αποστολών CSAR ήταν αμφισβητήσιμο.
Σήμερα, με τις «ειρηνευτικές επιχειρήσεις» η μη διάσωση επιβιώσαντος πιλότου, στις σπάνιες περιπτώσεις που θα
καταρριφθεί από σφεντόνες και λοιπό
παρωχημένο οπλισμό των αντιπάλων,
είναι καταστροφική για το ηθικό τόσο
των ιπταμένων όσο (και αυτό μπορεί να
αποδειχθεί πολύ πιο ολέθριο) και της
κοινής γνώμης μιας χώρας.

 Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ