Τιμητική «αποστρατεία» για το U-2

Τέλος εποχής για το περιβόητο U-2 το οποίο μετά δεκαετίες ενεργού δράσης σε όλο σχεδόν τον πλανήτη ετοιμάζεται να αποσυρθεί από την ενεργό υπηρεσία.

Το 2008 θα αποσυρθούν άλλα οκτώ αεροσκάφη, από επτά το 2009 και το 2010, ενώ η τελευταία «φουρνιά» των 10 U-2 θα οδεύσει για τα αεροπορικά μουσεία της υπερδύναμης το 2011. Τα U-2 πραγματοποίησαν μόλις το 19% των αναγνωριστικών πτήσεων κατά την διάρκεια της εισβολής στο Ιράκ, όμως παρείχαν στις αμερικανικές δυνάμεις το 60% των πληροφοριών από υποκλοπές των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (SIGINT-Signals Intelligence) και το 88% των εικόνων του πεδίου της μάχης που χρησιμοποιήθηκαν στον σχεδιασμό των επιχειρήσεων. Το U-2 κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1950 και αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος της αμερικανικής κατασκοπίας πάνω από τη Σοβιετική Ένωση, μέχρι τη στιγμή κατάρριψης ενός U-2, την σύλληψη και δημόσια δίκη του πιλότου του Φράνσις Γκάρυ Πάουερς (Μάιος 1960). Επειδή πετάει στα 70 χιλιάδες πόδια για να αποφύγει τον εντοπισμό, οι πιλότοι φορούν ειδικές στολές, όμοιες με αυτές των αστροναυτών, για να αντιμετωπίσουν την χαμηλή πίεση και την έλλειψη οξυγόνου. Το διάστημα 1995-99 στα U-2 ενσωματώθηκαν νέοι κινητήρες, υπερσύγχρονοι αισθητήρες και αναβαθμίστηκε το πιλοτήριο (cockpit) με νέες οθόνες, κάτι που έδωσε την εντύπωση ότι θα αξιοποιηθούν επιχειρησιακά μέχρι το 2050. Το Πεντάγωνο όμως επιδιώκει την εξοικονόμηση κονδυλίων για την ανάπτυξη του μη επανδρωμένου οχήματος UAV-Unmanned Aerial Vehicle) μεγάλου βεληνεκούς, τύπου Global Hawk της εταιρίας Northrop Grumman, αν και το U-2 μπορεί να πετάει διπλάσια απόσταση και να μεταφέρει διπλάσιο φορτίο από τα Global Hawk. Η νέα γενιά, ωστόσο, προβλέπεται να αναπτύξει δυνατότητες εφάμιλλες με τα U-2. Παρά τα εντυπωσιακά επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας, τα ρίσκα που αναλαμβάνονται είναι μεγάλα. Κατά συνέπεια, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα διατήρησης ενός αριθμού U-2 σε ενεργό υπηρεσία και μετά το 2011.