Την αναδιάταξη του σκηνικού της προμήθειας του νέου μαχητικού αεροσκάφους προς όφελος της, θα επιδιώξει σύντομα μία από τις ενδιαφερόμενες για το πρόγραμμα πλευρές…

Την αναδιάταξη του σκηνικού της προμήθειας του νέου μαχητικού αεροσκάφους προς όφελος της, θα επιδιώξει σύντομα μία από τις ενδιαφερόμενες για το πρόγραμμα πλευρές.

Συγκεκριμένα με πρόταση της, που σύμφωνα με πληροφορίες θα ανακοινωθεί στις 4 Μαρτίου, δηλαδή πριν την επίσημη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί στην Αθήνα, η γαλλική πλευρά θα διατυπώσει επίσημα την πρόθεση της για πλήρη και ισότιμη με την Ελλάδα συνεργασία στο πρόγραμμα του μαχητικού Rafale.

Με βάση τα περιεχόμενα στην πρόταση σε περίπτωση που το Rafale επιλεγεί ως το νέο μαχητικό της Πολεμικής Αεροπορίας, τότε όχι μόνο θα εγκατασταθεί πλήρης γραμμή παραγωγής του στην Ελλάδα, αλλά συνολικά η ελληνική αεροδιαστημική και αμυντική βιομηχανία (προεξαρχούσης προφανώς της ελεγχόμενης από το δημόσιο Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας-ΕΑΒ), θα καταστεί ισότιμος εταίρος (με ποσοστό 50%) στην παραγωγή όλων των αεροσκαφών του τύπου που πρόκειται να παραχθούν για εξαγωγικούς πελάτες σε όλο τον κόσμο.

Η πρόταση περιλαμβάνεται επίσης, ως πεδίο συνεργασίας, και τους εκσυγχρονισμούς αεροσκαφών Mirage 2000 και Mirage F1 για διάφορους πελάτες σε όλον τον κόσμο. Εξυπακούεται ότι μία από τις κύριες επιδιώξεις της γαλλικής πλευράς είναι και η υλοποίηση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των υπολοίπων Mirage 2000EGM της Πολεμικής Αεροπορίας σε επίπεδο Mirage 2000-5 Mk. 2. Το όλο ζήτημα εξετάζεται από τους επιτελικούς φορείς του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας σε συνάρτηση με το γενικότερο θέμα ανανέωσης και εκσυγχρονισμού του στόλου των μαχητικών της.

Σε κάθε περίπτωση η ανωτέρω πρόταση φαίνεται ότι αποτελεί και το τελευταίο και πιο ισχυρό χαρτί της γαλλικής πλευράς για να διατηρήσει αλλά και επεκτείνει το μερίδιο της στην ελληνική αγορά μαχητικών. Τα πρόσφατα δε «ευτράπελα» της προωθητικής εκστρατείας στο Μαρόκο, όπου σύμφωνα με πληροφορίες το γαλλικό δημόσιο και η εταιρία βρέθηκαν να προσφέρουν το αεροσκάφος στην αεροπορία της βορειοαφρικανικής αυτής χώρας με διαφορετικές τιμές (!), έχουν γίνει μαθήματα και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η συγκεκριμένη γαλλική πρόταση όχι απλώς υποστηρίζεται από τη γαλλική κυβέρνηση, αλλά φέρει και την επίσημη σφραγίδα της.

Με ενδιαφέρον πάντως αναμένονται οι αντιδράσεις των υπολοίπων ενδιαφερομένων, και ιδιαίτερα της τετραεθνούς κοινοπραξίας του Eurofighter και των Αμερικανών.

Σημειώνεται ότι το πρόγραμμα της απόκτησης νέου μαχητικού είχε συζητηθεί (για πολλοστή φορά) στο Κυβερνητικό  Συμβούλιό Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) της 15ης Μαρτίου 2006, όταν αποφασίσθηκε η μη άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης (option) για την προμήθεια 10 επιπλέον μαχητικών F-16 Block 52+ Advanced.

Τότε σε δηλώσεις του, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Μεϊμαράκης είχε κάνει λόγο για την υλοποίηση της απόφασης που είχε λάβει το ΚΥΣΕΑ το 2005, που αφορούσε την προμήθεια 30 μαχητικών τέταρτης γενιάς. Η τελευταία προμήθεια των 30 μαχητικών F-16 Block 52+ Advanced αλλά και η σχεδιαζόμενη προμήθεια 30 αεροσκαφών τέταρτης γενιάς, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη μελλοντική δομή δυνάμεων της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) αλλά και την εξέλιξη της τουρκικής απειλής.

Τα προαναφερθέντα σε συνδυασμό με την πρόσφατη προμήθεια της τουρκικής αεροπορίας 30 μαχητικών F-16 Block 50+, καθιστά πλέον το πρόγραμμα απόκτησης νέου μαχητικού άμεσης προτεραιότητας. Σε ότι αφορά τα υποψήφια αεροσκάφη το πιθανότερο είναι ότι η ΠΑ θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ επτά υποψηφίων μαχητικών τα οποία είναι τα εξής:

-Το EF-2000 Typhoon Tranche 2 της τετραεθνούς (Βρετανία, Γερμανία, Ισπανία και  Ιταλία) ευρωπαϊκής κοινοπραξίας Eurofighter GmbH στην οποία συμμετέχουν οι EADS, BAE Systems, EADS-CASA και Alenia.

-To Rafale F3 της γαλλικής Dassault Aviation. Το Rafale αποτελεί το ισχυρό όπλο της Γαλλίας στην προσπάθεια της να διατηρηθεί και στο μέλλον ως ο δεύτερος, μετά τις ΗΠΑ, εναλλακτικός προμηθευτής της ΠΑ.

-Το JAS-39 Gripen της σουηδικής Saab, που πρόσφατα ανακοίνωσε ότι εξελίσσει νέα έκδοση, ενώ ταυτόχρονα έχει αποδυθεί σε μία καταιγιστικών ρυθμών δραστηριότητα παρουσίασης των επιχειρησιακών, οικονομικών και βιομηχανικών πλεονεκτημάτων που προσφέρει ως λύση.  

-Το F-35 Lightning II της αμερικανικής Lockheed Martin. Το μειονέκτημα του είναι ότι θα είναι διαθέσιμο περί τα μέσα της επόμενης δεκαετίας, γεγονός που αποκλείει εξ ορισμού την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών της ΠΑ. Για αυτό ακριβώς τον λόγο εκτιμάται ότι η Lockheed Martin θα επανέλθει με πολύ ελκυστικές προτάσεις για την προμήθεια επιπλέον F-16 Fighting Falcon ως κάποιου είδους «ενδιάμεσης λύσης». Σε αυτή την περίπτωση πολύ πιθανή επιλογή θα ήταν το F-16E/F Block 60 Fighting Falcon, το οποίο ενσωματώνει τον νέο κινητήρα F-110-GE-132 και νέο ραντάρ APG-80 της Northrop Grumman τεχνολογίας ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA).

-Το F-18E/F Super Hornet της αμερικανικής Boeing.

-Το Sukhoi Su-35 της ρωσικής Sukhoi, το οποίο έχει μακράν την καλύτερη σχέση κόστους/απόδοσης και, τουλάχιστον «στα χαρτιά», είναι ανώτερο από όλα τα ανταγωνιστικά αεροσκάφη, αλλά έχει να αντιμετωπίσει την «δυτικόστροφη» αντίληψη της Π.Α. και την οξύτατη πολιτική πίεση από τις δυτικές χώρες.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ