ΕF-2000 Typhoon, ένας «κυνηγός stealth» για την Ελλάδα

Κατά
την διάρκεια ενημέρωσης Τύπου σχετικά με τις δυνατότητες του EF-2000
Typhoon, οι υπεύθυνοι της EADS απάντησαν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για
το θέμα αυτό.

Κατά την διάρκεια ενημέρωσης Τύπου σχετικά με τις δυνατότητες του EF-2000 Typhoon, οι υπεύθυνοι της EADS απάντησαν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το θέμα αυτό.

Όπως είναι γνωστό, το EF-2000 βρίσκεται σε υπηρεσία στις τάξεις των αεροπορικών δυνάμεων πέντε χωρών (Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Αυστρία). Από την  ένταξη του μαχητικού σε υπηρεσία το 2004 μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί και παραδοθεί στους χρήστες 148 αεροπλάνα της πρώτης σειράς (Tranche 1) με δυνατότητες αέρος-αέρος μέσω της ικανότητας μεταφοράς και εκτόξευσης πυραύλων AMRAAM AIM-120C5, ASRAAM, IRIS-T και Sidewinder.

Με βάση τα όσα ανέφεραν στελέχη της εταιρείας στο πλαίσιο της έκθεσης, τα Eurofighter των πέντε χωρών-χρηστών έχουν και τη δυνατότητα διεξαγωγής αποστολών αέρος-εδάφους τόσο μέσω της χρήσης του πυροβόλου Mauser των 27 χιλ., όσο και μέσω μεταφοράς και άφεσης βομβών λέιζερ GBU-10 και GBU-16.

Ωστόσο, μερικά αεροσκάφη της RAF Tranche 1 που τροποποιήθηκαν σε Block 5 ώστε να φέρουν ατρακτίδια στοχοποίησης Litening II προκειμένου να μπορούν να εκτελέσουν αυτόνομη κατάδειξη. Kαι φυσικά, η τροποποίηση μπορεί να ενσωματωθεί και στα υπόλοιπα αεροσκάφη της Tranche 1, εφόσον ζητηθεί είτε από τις Αεροπορίες των χωρών της κοινοπραξίας, είτε από άλλο πελάτη.

Υπενθυμίζεται ότι η δυνατότητα μεταφοράς και άφεσης βομβών καθοδήγησης λέιζερ περιλαμβάνεται στη σύμβαση που υπογράφηκε στις 29 Μαρτίου του 2007 και η οποία επίσημα ονομάστηκε «Πρώτη Φάση Επέκτασης Επιχειρησιακών Δυνατοτήτων του Eurofighter» (First Batch of Enhancements for the Eurofighter). Στην ίδια σύμβαση περιλήφθηκε η ενσωμάτωση νέων όπλων, όπως τα Paveway IV και EGBU-16 (Enhanced Guided Bomb Unit), μαζί με το Laser Designator Pod (LDP) Litening II, για τα αεροσκάφη της δεύτερης σειράς παραγωγής (Tranche 2) για τις τέσσερις αεροπορίες.

Στην ίδια σύμβαση προβλέπονται, όσον αφορά στη διασύνδεση ιπταμένου-αεροσκάφους (Human-Machine Interface), βελτιώσεις επιδόσεων που είναι απαραίτητες για λειτουργία συνεχούς εναλλαγής ρόλων (swing role), επιτρέποντας στο χειριστή να εκτελεί αποστολή βομβαρδισμού ενώ εμπλέκεται σε αερομαχία.

Η περαιτέρω επέκταση των επιδόσεων του MIDS (Multifunctional Information and Distribution System) θα συμβάλει αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση. Τα αεροπλάνα που θα προέλθουν από τη δεύτερη σειρά παραγωγής (Tranche 2) θα είναι 251 συνολικά, εκ των οποίων 234 για τις τέσσερις συμπαραγωγές  χώρες και άλλα 15 για την Αυστρία η οποία έχει παραλάβει εννέα καινούρια και έξι μεταχειρισμένα Tranche 1.

Σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν στελέχη της εταιρείας κατά τη διάρκεια της έκθεσης, η Σαουδική Αραβία θα παραλάβει 72 αεροσκάφη από το Tranche 2 και Tranche 3 με τις παραδόσεις να ξεκινούν το 2009.

Σε ό,τι αφορά την πιστοποίηση άλλων όπλων τακτικού χαρακτήρα όπλων στο Eurofighter, όπως το Brimstone, το πιθανότερο είναι ότι θα ξεκινήσει η διαδικασία μάλλον μετά την υπογραφή της σύμβασης για την κατασκευή των αεροσκαφών της τρίτης σειράς παραγωγής (Tranche 3) η οποία έχει ανακοινωθεί για το έτος 2009. Σχετικά με τα όπλα υποστρατηγικού χαρακτήρα, όπως το Storm Shadow και το Taurus, η ενσωμάτωσή τους στο πλαίσιο παραγωγής του Tranch-3 εφόσον οι χρήστες του αεροσκάφους το απαιτήσουν.

Αξίζει να σημειωθεί δε, ότι σε ερώτηση του www.defencenet.gr όσον αφορά ορισμένες αναφορές στον ιταλικό Τύπο σχετικά με ορισμένα υποτιθέμενα προβλήματα αναταράξεων στις πτητικές δοκιμές του Storm Shadow (σ.σ. ίδιο σχεδόν όπλο με τον Scalp-EG), αρνήθηκαν ότι υπήρξε ποτέ τέτοιο ζήτημα.

Για την ανάπτυξη και ενσωμάτωση του ραντάρ CAESAR (τεχνολογίας AESA), στελέχη της εταιρείας σε ερώτηση του www.defencenet.gr ανάφεραν ότι δεν έχει αποφασιστεί εάν θα υπάρξει χρηματοδότηση για την εξέλιξή του πριν ή μετά την υπογραφή συμφωνίας για την κατασκευή μονάδων Tranche 3 αεροπλάνων.

Διευκρίνισαν πάντως ότι ήδη το CAPTOR αποτελεί ένα κορυφαίο ραντάρ στην κατηγορία του, βελτιστοποιημένο για εναέριο αγώνα, ενώ με την έλευση του έκδοχου ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης, η εμβέλεια αποκάλυψης στόχων χαμηλού RCS θα αυξηθεί σημαντικά, χωρίς όμως να δοθούν συγκεκριμένα στοιχεία ως προς αυτό, όπως και στην περίπτωση του Super Hornet, καθώς είναι άκρως απόρρητα.

Διευκρίνισαν όμως ότι στην περίπτωση που η ελληνική πλευρά ζητήσει την ενσωμάτωσή του, η ανάπτυξη του συστήματος μπορεί να γίνει, αλλά με ελληνική χρηματοδότηση για το κόστος ανάπτυξης και πιστοποίησης, αν και το πρωτότυπο δοκιμών έχει ήδη πραγματοποιήσει τις πρώτες πτητικές δοκιμές με το νέο ραντάρ, χωρίς αυτό να έχει ολοκληρωθεί απόλυτα. 

Επιπλέον, όπως τόνισαν, η ανάπτυξη του συγκεκριμένου ραντάρ είχε προβλεφθει εξ αρχής στην σχεδίαση του υφιστάμενου, μηχανικής σάρωσης CAPTOR, με αποτέλεσμα η αναβάθμιση του να απαιτεί απλώς την αλλαγή της κεραίας και την εγκατάσταση νέου λογισμικού, σε αντίθεση με άλλες πλατφόρμες.

Σε ερώτηση του www.defencenet.gr, όσον αφορά το κατά πόσο θα μπορούσε το EF-2000 Typhoon να αντιμετωπίσει το τεχνολογίας stealth μελλοντικό του δυνητικό αντίπαλο, το F-35, η απάντηση που λάβαμε ήταν πως χάρη στην ύπαρξη του παθητικού συστήματος έρευνας και ιχηλάτησης υπερύθρων IRST που διαθέτει το μαχητικό, το PIRATE, ουσιαστικά το πλεονέκτημα του χαμηλού ηλεκτρομαγνητικού ίχνους των αεροσκαφών stealth ουσιαστικά παύει να υφίσταται.

Μάλιστα, αποκάλυψαν ότι οι επιδόσεις αποκάλυψης του PIRATE σε καλές συνθήκες, είναι εξαιρετικά μεγάλες φτάνοντας τις αρκετές δεκάδες ναυτικά μίλια για μεγάλα αεροσκάφη. Έτσι, τόνισαν, ακόμα και με κλειστό το ραντάρ, είναι δυνατός ο εντοπισμός αεροσκαφών stealth, που ούτως ή άλλως δεν είναι stealth υπό όλες τις γωνίες.

Σε ερώτησή μας ως προς το κατά πόσο θα είχε νόημα η προμήθεια ενός αεροσκάφους τέταρτης την στιγμή που σε λίγα χρόνια θα είναι διαθέσιμη η πέμπτη γενιά με την μορφή του F-35, πηγές της εταιρείας τόνισαν ότι ενώ ενδεχομένως να είχε νόημα η προμήθεια στο απώτερο μέλλον και ενός μικρού αριθμού F-35, το συγκεκριμένο αεροσκάφος δεν είναι αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα. Ειδικότερα, τόνισαν πως το συγκεκριμένο αεροσκάφος, προκειμένου να επιτύχει χαρακτηριστικά stealth έχει θυσιάσει στην σχεδίασή του μια σειρά άλλα χαρακτηριστικά, όπως την ευελιξία, αλλά και την μεταφορική ικανότητα.

Μάλιστα, τόνισαν ως προς αυτό, ότι όλες σχεδόν οι σύγχρονες δυτικές αεροπορικές, όπως η αμερικανική Αεροπορία αλλά και το Ναυτικό, η RAF, η ιταλική και άλλες, προσανατολίζονται στην δημιουργία μιας δομής σχεδιασμένης γύρω από ένα αεροσκάφος προσανατολισμένο στον εναέριο αγώνα (F-22 στην περίπτωση των ΗΠΑ, EF-2000 Typhoon στην περίπτωση των Ευρωπαίων), το οποίο θα συμπληρωνόταν από ένα ακόμα, κατώτερων επιδόσεων, για τις «δεύτερες» φάσεις του αγώνα, όταν πια θα είχε εξασφαλιστεί η αεροπορική υπεροχή.

«Μόνο μικρές αεροπορικές δυνάμεις,» τόνιζαν κύκλοι της EADS, «χωρίς ουσιαστικά απειλές προσανατολίζονται στην προμήθεια F-35 και μόνο. Το Eurofighter» συνέχισαν, «είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η Ελλάδα, ένας κυνηγός stealth.»

Μάλιστα, σε σχόλιό μας ότι η σε αυτήν την περίπτωση η Lockheed Martin υπόσχεται παραδόσεις νέων F-16 το 2011, και F-35 από το 2014, πηγές της EADS υποστήριξαν ότι όπως αποδεικνύεται και από τα χρονοδιαγράμματα παραδόσεων στις χώρες εταίρους του προγράμματος, παρόμοιους χρόνους παραδόσεων μπορεί να επιτύχει και το EF-2000 Typhoon.

Σε ερώτησή μας για το κατά πόσο η ευρωπαϊκή κοινοπραξία θα ήταν πρόθυμη να παραχωρήσει γραμμή συναρμολόγησης του μαχητικού στην Ελλάδα, δεδομένης της πρόσφατης αντίστοιχης πρότασης στην Ρουμανία, η απάντηση που λάβαμε ήταν πως αυτή η πρόταση υπήρχε πάντα και ισχύει ακόμα.

Διευκρίνισαν όμως ότι μια τέτοια απόφαση εξαρτάται καθαρά από τις προθέσεις της Ελλάδας. Τόνισαν επίσης ότι η παραχώρηση γραμμής παραγωγής στην Ελλάδα είναι άμεση συνάρτηση του χρόνου της ελληνικής παραγγελίας, τονίζοντας πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο μετά την συμφωνία μεταξύ των τεσσάρων χωρών για την έναρξη παραγωγής της τρίτης σειράς παραγωγής (Tranche-3).

Τέλος, σε σχέση με το κόστος του αεροσκάφους, πηγές της EADS δεν μας έδωσαν συγκεκριμένη τιμή για το αεροσκάφος καθώς όπως διευκρίνισαν, αυτή θα εξαρτηθεί -κυρίως- από τον ακριβή αριθμό των μαχητικών αλλά και την διαμόρφωση που θα ζητήσει η Πολεμική Αεροπορία.

Τόνισαν όμως ότι η βασική τιμή του αεροσκάφους περιλαμβάνει πλήρη εξοπλισμό, σύστημα αυτοπροστασίας, σύστημα σκόπευσης επί κάσκας, κτλ, όπως ακριβώς και τα αεροσκάφη που παραδίδονται στις αεροπορίες των χωρών της κοινοπραξίας.

Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr