Μεγάλη κινητικότητα, έστω «υπόγεια», καταγράφεται στο θέμα της προμήθειας του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους της Π.Α., που αποτελεί λόγω του οικονομικού του μεγέθους αλλά και της πολιτικής του σημασίας ένα από τα κυριότερα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα.

Μεγάλη κινητικότητα, έστω «υπόγεια», καταγράφεται στο θέμα της προμήθειας του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους της Π.Α., που αποτελεί λόγω του οικονομικού του μεγέθους αλλά και της πολιτικής του σημασίας ένα από τα κυριότερα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της Πολεμικής Αεροπορίας, το όλο θέμα “πιθανότατα θα έχει λήξει μέσα στο επόμενο εξάμηνο με την επιλογή του τύπου του αεροσκάφους”.

Eνδιαφέρον έχει το παρασκήνιο που εκτυλίσσεται γύρω από την προμήθεια, καθώς είναι σαφές ότι πλέον έχουν αλλάξει οι ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί προ των αμερικανικών εκλογών, σε βάρος, πλέον, των ευρωπαϊκών υποψηφιοτήτων (EF-2000 Typhoon και Rafale F.3 κυρίως, αλλά και του σουηδικού Gripen NG που εμφανιζόταν ως το ισχυρό «αουτσάϊντερ»).

Ανώτατος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας μιλώντας στο defencenet.gr, σημείωνε ότι «Οι Ευρωπαίοι δείχνουν να χάνουν το παράθυρο ευκαιρίας που είχαν μέχρι τις αμερικανικές εκλογές. Θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει το πρόγραμμα. Τώρα με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, όλα ξεκινάνε από το μηδέν. Ο σχεδιασμός του Μαϊου ήταν η λήψη απόφασης μέχρι τον Οκτώβριο. Τώρα οι Αμερικανοί παίζουν “επί ίσοις όροις” τους Ευρωπαίους”.”

Που οφείλεται η “αλλαγή κλίματος” υπέρ των δύο αμερικανικών υποψηφιοτήτων (F/A/-18E/F Super Hornet της Boeing και F-16C/D Block 52+ Advanced ή μία έκδοση με νέο κινητήρα και ραντάρ AESA, παρόμοια του Block 60 των ΗΑΕ της Lockheed Martin);

Στην άποψη ότι η κυβέρνηση Καραμανλή θέλει να κάνει μία “κίνηση καλής θέλησης” προς την κυβέρνηση Ομπάμα και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την επιλογή ενός αμερικανικού μαχητικού.

Χαρακτηριστικό της αλλαγής κλίματος είναι η αισιοδοξία που που διακατέχει πλέον την Lockheed Martin, οι άνθρωποι της οποίας θεωρούσαν το παιχνίδι του νέου μαχητικού περίπου “χαμένο” την περασμένη άνοιξη και τώρα δεν διστάζουν να μιλάνε για “σίγουρα 30-40 μαχητικά”΄, ποντάροντας σε αυτή την αλλαγή κλίματος.

Το γεγονός ότι στην εξουσία των ΗΠΑ βρίσκεται ένας πρόεδρος που εκλέγεται στην έδρα της Boeing, στο Σικάγο, το γεγονός ότι οι δημοκρατικοί παραδοσιακά έχουν καλές σχέσεις με τη Boeing, αντίθετα με τους ρεμπουπλικάνους που ειδικά επί προεδρίας Μπους, ευνοήθηκαν ιδιαίτερα στην διαμάχη των δύο εταιρειών στο εσωτερικό των ΗΠΑ, δεν φαίνεται ότι είναι πρόβλημα για την LM.

Όπως δεν φαίνεται ότι αποτελεί πρόβλημα για αυτούς, το γεγονός ότι το F/A-18E/F Super Hornet, αποτελεί αντικειμενικά, ένα κορυφαίο όπλο σε τιμή “λιγότερη από $49.9 εκατ..”, όπως υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι της Boeing και το βασικό μαχητικό ενάεριας υπεροχής, του αμερικανικού Ναυτικού, τα επόμενα 30 χρόνια.

 

 Αν μάλιστα στην επιλογή της Πολεμικής Αεροπορίας βαρύνει το ραντάρ AESA, όπως όλα δείχνουν, τότε το Super Hornet δεν έχει να φοβάται και πολλά πράγματα από το F-16, αφού όποια έκδοση των F-16 και αν επιλεγεί με ραντάρ AESA θα πρόκειται ουσιαστικά για ένα νέο τύπο αεροσκάφους και μάλιστα πιθανότατα σε τιμή ίσως υψηλότερη από αυτή του F/A-18E/F.

Η επικείμενη επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Άμυνας που εκκρεμεί από τις 18 Δεκεμβρίου, ίσως ξεκαθαρίσει αρκετά το τοπίο, αφού πιθανότατη απόφαση κατακύρωσης στην Γαλλία των φρεγατών και ίσως και των 15+2 ελικοπτέρων έρευνας-διάσωσης, “βγάλει από το χάρτη” του νέου μαχητικού της Γαλλία και θα αφήσει τό τετραεθνές κονσόρτσιουμ τoυ EF-2000 μόνο του να σώσει την ευρωπαϊκή “τιμή” στα μαχητικά…

Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr 

Μπορείτε να σχολιάσετε την παραπάνω είδηση και να ανταλλάξετε απόψεις με άλλους αναγνώστες στο forum του defencenet.gr ακολουθώντας τον εξής σύνδεσμο: 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ