Ρώσοι μηχανικοί έχουν αναπτύξει ένα σύστημα πλοήγησης για την ναυτική αεροπορία, το οποίο εξασφαλίζει την «τυφλή» προσνήωση του αεροσκάφους στο κατάστρωμα αεροπλανοφόρου. Σύντομα, στον στόλο θα ξεκινήσουν οι δοκιμές αυτού του συστήματος, και εάν αυτές ολοκληρωθούν επιτυχώς, τότε η ναυτική αεροπορία θα αποκτήσει νέες δυνατότητες.

Η προσνήωση από μόνη της αποτελεί μια πράξη που δεν είναι καθόλου εύκολη.  Το επιθετικό αεροσκάφος, το οποίο υπό κανονικές συνθήκες προσγειώνεται σε διάδρομο μήκους 2000 μέτρων και 50 μέτρων πλάτους, πρέπει να προσγειωθεί σε διάδρομο που είναι μιάμιση φορές πιο στενός και δέκα φορές πιο μικρός σε μήκος, και επιπλέον, βρισκόμενος σε κίνηση λόγω της θάλασσας.

 Την επιβράδυνση του αεροσκάφους στο κατάστρωμα πρέπει να εξασφαλίζουν τα συρματόσχοινα επιβράδυνσης (είτε το ανυψωμένο εμπόδιο επείγουσας κατάστασης, εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά), όμως σε οποιαδήποτε περίπτωση η προσνήωση πραγματοποιείται με χρήση της μετάκαυσης, έτσι ώστε εάν το αεροσκάφος δεν βρει το συρματόσκοινο, να μπορεί να ανέβει ψηλά και να κάνει μια δεύτερη προσπάθεια.

Ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται για  να προσνηώσουν ένα αεροσκάφος είναι περιορισμένος, και οι οποιεσδήποτε επιπλοκές στο κατάστρωμα μειώνουν τον αριθμό των πιλότων σε ετοιμότητα πρός  πτήση . Κανένας διοικητής πτέρυγας δεν θα απογειώσει το αεροσκάφος, εάν οι αναμενόμενες συνθήκες προσγείωσης θα είναι πιο δύσκολες από αυτές, για τις οποίες είναι προετοιμασμένος ο πιλότος.

Ο αμερικανικός στόλος με την μακροχρόνια παράδοση στην χρήση των αεροσκαφών αεροπλανοφόρου, έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα προσγειώσεων στα «τυφλά», όμως ακόμη κι εκεί δεν μπορεί ο καθένας να προσγειώσει το αεροσκάφος σε συνθήκες αντίξοες  πάνω πχ. από τον Περσικό Κόλπο ή σε χιονοθύελλα πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό ή στον  Ειρηνικό Ωκεανό.

Για την ρωσική ναυτική αεροπορία το ζήτημα των καιρικών περιορισμών εμφανίζεται να είναι πιο αυστηρό. Οι κύριες βάσεις και των δύο ωκεάνιων στόλων της Ρωσίας βρίσκονται σε περιοχές, οι οποίες φημίζονται για τις μετεωρολογικές τους εκπλήξεις. Για τον Βορρά αυτές οι εκπλήξεις επιδεινώνονται με την πολική νύχτα.

Το νέο σύστημα της «τυφλής» προσγείωσης, το οποίο είναι γνωστό ως ΣΔΡΠ (σύστημα δορυφορικής ραδιοπλοήγησης), μπορεί να αυξήσει απότομα την ακρίβεια της εξακρίβωσης των συντεταγμένων του αεροσκάφους, χάρη στην λεγόμενη μέθοδο της «σχετικής πλοήγησης».

Η τελευταία βασίζεται στο χρησιμοποιούμενο εδώ και πολύ καιρό δορυφορικό σύστημα πλοήγησης. Συγκεκριμένα όταν το αεροσκάφος ετοιμάζεται για προσγείωση, αρχίζει να ανταλλάσει σήματα με ένα άλλο αεροσκάφος το οποίο είναι εξοπλισμένο με το ίδιο σύστημα.

Το επιπρόσθετο σημείο αναφοράς αυξάνει την ακρίβεια τοποθέτησης μέχρι 10 εκατοστά και την συσχετίζει με τις συντεταγμένες του ίδιο του πλοίου, λαμβάνοντας υπόψη τις ταλαντώσεις του καταστρώματος του αεροπλανοφόρου στο κύμα.

Στο θόλο του αεροσκάφους  εμφανίζεται ένα στόχαστρο, το οποίο ο πιλότος πρέπει να το κρατά σε συγκεκριμένο σημείο, και το οποίο εξασφαλίζει την «στοχευόμενη προσέγγιση» για προσνήωση και την επαφή με το κατάστρωμα με μια επιτρεπομένη ανοχή απόκλισης ακόμη και με μηδενική ορατότητα.

Οι προκαταρτικές δοκιμές του ΣΔΡΠ έχουν ήδη αποφέρει αποτελέσματα. Το επιθετικό αεροσκάφος SU-30, το οποίο είναι εξοπλισμένο με αυτό το σύστημα, πραγματοποίησε μερικές πτήσεις πάνω από το κατάστρωμα του «Αντμιράλ Κουζνετσόφ», αγγίζοντας με τους τροχούς το κατάστρωμα.

Εάν οι δοκιμές ολοκληρωθούν με επιτυχία, το ΣΔΡΠ θα εγκατασταθεί εκτός από τα μαχητικά SU-33, έτσι και στα μελλοντικά μαχητικά MIG-29K, τα οποία τα έχουν δρομολογηθεί να ενταχθούν στην αεροπορία του Ναυτικού της Ρωσίας, στα πλαίσια του κρατικού προγράμματος εξοπλισμών για το 2011-20.       

Τμήμα Ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ