Τα τρια «αγκάθια» στην ισραηλινή προμήθεια F-35
Η απαγόρευση εγκατάστασης ισραηλινής προέλευσης συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου/επίθεσης στα αμερικανικής προέλευσης μαχητικά F-35 είναι μόνο ένα και μάλιστα μόλις το τρίτο στην σειρά εμπόδιο στην πορεία για την οριστικοποίηση παραδόσεων μαχητικών F-35A αρχικής παραγωγής στην ισραηλινή Αεροπορία.
Η απαγόρευση εγκατάστασης ισραηλινής προέλευσης συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου/επίθεσης στα αμερικανικής προέλευσης μαχητικά F-35 είναι μόνο ένα και μάλιστα μόλις το τρίτο στην σειρά εμπόδιο στην πορεία για την οριστικοποίηση παραδόσεων μαχητικών F-35A αρχικής παραγωγής στην ισραηλινή Αεροπορία.
Η απαγόρευση εγκατάστασης ισραηλινής προέλευσης συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου/επίθεσης στα αμερικανικής προέλευσης μαχητικά F-35 είναι μόνο ένα και μάλιστα μόλις το τρίτο στην σειρά εμπόδιο στην πορεία για την οριστικοποίηση παραδόσεων μαχητικών F-35A αρχικής παραγωγής στην ισραηλινή Αεροπορία.
Το κόστος είναι το πρώτο εμπόδιο και η ισραηλινή βιομηχανική συμμετοχή είναι το δεύτερο και μόλις τρίτο είναι το ζήτημα του ποιος θα προμηθεύσει το πακέτο ηλεκτρονικού πολέμου/επίθεσης.
Ενώ το ραντάρ και τα συστήματα αυτά είναι τυποποιημένα για τα αμερικανικά μοντέλα, πτέραρχος της ισραηλινής Αεροπορίας που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις με την κατασκευάστρια εταιρεία, υποστηρίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εξέφρασαν αντιρρήσεις για το ενδεχόμενο εγκατάστασης ενός ισραηλινού ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA) στο F-35.
Όμως το σύστημα ραντάρ και τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου λειτουργούν αλληλένδετα μεταξύ τους προκειμένου να είναι αποτελεσματικά σε παρεμβολές εχθρικών αισθητήρων και διασπορών ψευδών δεδομένων.
Το πρόβλημα εντοπίζεται κάπου εδώ, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να επιτρέψουν τροποποιήσεις στο λογισμικό των συστημάτων τους ηλεκτρονικού πολέμου.
Ωστόσο, οι δυο πλευρές δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το πρώτο εμπόδιο που είναι το κόστος. Η τιμή πώλησης μαζί με πακέτο ανταλλακτικών, τεχνικής βιβλιογραφίας και μακροπρόθεσμης τεχνικής υποστήριξης αναφέρεται διακριτικά ότι ξεπερνάει τα 100 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος.
Στελέχη της ισραηλινής Αεροπορίας αρνούνται να γίνουν πιο συγκεκριμένη για την τιμή, αλλά διευκρινίζουν ρητά ότι αν η τιμή έφτανε τα 100 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος, η συμφωνία θα είχε ήδη κλείσει για την προμήθεια 75 αεροσκαφών.
Είναι γεγονός πάντως ότι η οριστικοποίηση της τιμής ενός F-35 είναι περίπλοκη διαδικασία. Ένα πρόβλημα είναι όσο συντομότερα γίνει η παραγγελία, τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος και η παραγωγή δεν προβλέπεται να σταματήσει μέχρι τουλάχιστον το 2035.
Σύμφωνα πάντως με δηλώσεις του υποστράτηγου της αμερικανικής Αεροπορίας Charles Davis, εξέχοντος στελέχους του προγράμματος F-35, «Δεν υπάρχει κανένα θέμα «Πόσο κάνει το JSF». Αν μου δώσετε ένα χρόνο, ένα έκδοχο και έναν αριθμό (αεροσκαφών προς αγορά) μπορώ να σας δώσω μια τιμή».
Υπάρχουν όμως κάποια σημεία αναφοράς βάσει των οποίων μπορεί να προσδιοριστεί κατά προσέγγιση το κόστος του F-35.
Τα πρώτα δυο F-35A χαμηλού ρυθμού αρχικής παραγωγής κόστισαν περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια έκαστο. Τα επόμενα έξι, θα κοστίσουν περίπου 160 εκατομμύρια έκαστο χωρίς τους κινητήρες.
Και μέχρι το 2014, στο τέλος της παραγωγής χαμηλού ρυθμού (LRIP), τα F-35A προβλέπεται να κοστίζουν 70 με 75 εκατομμύρια έκαστο, σε τιμές 2014, ενώ το κόστος για το F-35B εκτιμάται στα 80 με 85 εκατομμύρια, σύμφωνα με τον υποστράτηγο.
Οι ξένοι πελάτες δεν πρόκειται να υπερχρεωθούν, εκτός αν επιθυμούν κάτι παραπάνω στον βασικό εξοπλισμό. Για παράδειγμα, η Βασιλική Αεροπορία θα πληρώσει το ίδιο ποσό για τα δικά της F-35B όπως ακριβώς και το Σώμα των Αμερικανών Πεζοναυτών.
Ωστόσο το κόστος στον οποιονδήποτε άλλο είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Το θέμα, σύμφωνα πάντα με τον Davis, είναι ότι για τον υπολογισμό του κόστους πρέπει να συνεκτιμηθούν η διαφορά μεταξύ του έτους αγοράς, της ισοτιμίας συναλλάγματος και του κόστους «flyaway» σε σχέση με το κόστος της εκπαίδευσης, των ανταλλακτικών και της μακροπρόθεσμης τεχνικής υποστήριξης καθώς και άλλων θεμάτων που αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου.
Όπως εκτιμά ο στρατηγός, αν δεν υπήρχε το ενδεχόμενο αυξανόμενων απειλών στην περιοχή, όπως η εισαγωγή σε υπηρεσία σε εχθρικά του Ισραήλ κράτη των νέων αντιαεροπορικών πυραύλων SA-20 Triumf (σ.σ. το γνωστό S-400), το Ισραήλ θα προτιμούσε να αναβάλλει για αρκετά χρόνια πριν προχωρήσει στην προμήθεια των πρώτων του F-35.
Υπενθυμίζεται ότι κατά την διάρκεια των αρχικών διαπραγματεύσεων, οι ισραηλινοί αξιωματούχοι πληροφορήθηκαν για εύρος τιμής που έφτανε πιθανόν και τα 200 εκατομμύρια $ ανά αεροσκάφος, όπως είχαμε αναφέρει σχετικά.
Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr
Μπορείτε να σχολιάσετε την παραπάνω είδηση και να ανταλλάξετε απόψεις με άλλους αναγνώστες στο forum του defencenet.gr ακολουθώντας τον εξής σύνδεσμο: