Το πρόγραμμα ολοκλήρωσης συστήματος Infrared Search and Track (IRST) στο μαχητικό F/A-18E/F Super Hornet της Boeing κατέληξε με επιτυχείς δοκιμές πτήσης που παρουσίασαν την ικανότητα και αποτελεσματικότητα του εν λόγω συστήματος στο μαχητικό.

Το πρόγραμμα ολοκλήρωσης συστήματος Infrared Search and Track (IRST) στο μαχητικό F/A-18E/F Super Hornet της Boeing κατέληξε με επιτυχείς δοκιμές πτήσης που παρουσίασαν την ικανότητα και αποτελεσματικότητα του εν λόγω συστήματος στο μαχητικό.

Το IRST είναι ένας παθητικός ερευνητής μακράς εμβέλειας που ερευνά και εντοπίζει εκπομπές υπερύθρων εντός του πεδίου επιτήρησης. Μπορεί να ιχνηλατήσει πολλούς στόχους ταυτόχρονα και να εξάγει δεδομένα βολής για εναέριους στόχους, ακόμα και όταν αντιμετωπίζει εχθρικά μαχητικά με συστήματα παρεμβολών ραντάρ.

Οι Boeing, Lockheed Martin Missiles and Fire Control, και η General Electric ανέπτυξαν ένα πρωτότυπο αισθητήρα IRST ο οποίος εγκαταστάθηκε στο πρόσθιο τμήμα μιας δεξαμενής καυσίμων των 480 γαλονιών.

Το αμερικανικό Ναυτικό διεξήγαγε έξι δοκιμές στη αεροπορική Βάση Ναυτικού στο Patuxent River της Μοντάνα, και τέσσερεις στην αεροπορική βάση Ναυτικών Αεροπορικών Όπλων στο China Lake της Καλιφόρνια.

Σύμφωνα με τον Chris Wedewer, διευθυντή του προγράμματος F/A-18E/F IRST της Boeing, «οι Boeing και Lockheed Martin παρουσίασαν με επιτυχία την ολοκλήρωση του συστήματος, εντοπισμό στόχου σε μεγάλη εμβέλεια, και την ικανότητα λειτουργίας εντός δεξαμενής καυσίμου. Παράλληλα, η  Boeing παρουσίασε την ολοκλήρωση του IRST στους αλγόριθμους πολλαπλού πηγαίου κώδικα του F/A-18E/F, επιτρέποντας την σύντηξη δεδομένων από τον αισθητήρα IRST με τα δεδομένα από τους άλλους αισθητήρες του άφους.»

Επιπλέον, δοκιμάστηκε με επιτυχία και η ικανότητα μετάδοσης δεδομένων του αισθητήρα μέσω ζεύξης δεδομένων σε άλλα μαχητικά του ίδιου σχηματισμού, με προφανή τακτικά πλεονεκτήματα.  

Το IRST είναι μέρος του προγράμματος πτητικών δοκιμών F/A-18E/F Block II Super Hornet Flight Plan του αμερικανικού Ναυτικού, που είναι μια σειρά αναβαθμίσεων για το Super Hornet προκειμένου για την εξασφάλιση της ικανότητας αντιμετώπισης τωρινών και μελλοντικών απειλών, σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία.

Βέβαια, η συγκεκριμένη υλοποίηση έχει και μειονεκτήματα. Με τον τρόπο αυτό, ο αισθητήρας πρέπει να παραμένει επί του αεροσκάφους κατά την διάρκεια της αερομαχίας, με προφανή επιβάρυνση οπισθέλκουσας,

Παράλληλα, σε περίπτωση που χρειαστεί να απορριφθεί η δεξαμενή -π.χ. για την άμεση επίτευξη της μέγιστης δυνατής ταχύτητας- το μαχητικό θα χάσει μαζί της και τον αισθητήρα.

Είναι όμως η ταχύτερη και με το μικρότερο τεχνολογικό ρίσκο λύση ολοκλήρωσης αισθητήρα IRST στο Super Hornet, καθώς σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να γίνουν εκτεταμένες τροποποιήσεις στο ρύγχος του αεροσκάφους και αναδιάταξη του εσωτερικού χώρου, όπως για παράδειγμα στα F-16E/F των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Από την άλλη πλευρά, η κατασκευάστρια εταιρεία τονίζει τα πλεονεκτήματα αυτής της υλοποίησης: Δεν δεσμεύεται σταθμός οπλισμού, η δεξαμενή διατηρεί μεταφορική ικανότητα 330 γαλονιών καυσίμου, ενώ η γωνία θέασης του αισθητήρα προς κάθε κατεύθυνση είναι μεγαλύτερη.

H Lockheed Martin Missiles and Fire Control σχεδιάζει να προμηθεύσει το αμερικανικό Ναυτικό με συστήματα IRST για 150 μαχητικά F/A-18E/F. 

 

Αξίζει να σημειωθεί δε ότι το αμερικανικό Ναυτικό υπήρξε ο πρώτος χρήστης τέτοιου συστήματος στις ΗΠΑ μετά από πολλά χρόνια, με την ολοκλήρωση του αισθητήρα AN/AAS-42 IRST στη νεότερη και ικανότερη έκδοση -D του F-14 στο οποίο και είχε συμπληρώσει 200.000 ώρες πτήσης.

Φαίνεται λοιπόν ότι, όντας ικανοποιημένο από την επιχειρησιακή χρήση του συστήματος, το αμερικανικό Ναυτικό επιθυμεί να αναπληρώσει την συγκεκριμένη ικανότητα στα υπόλοιπα μαχητικά του μετά την οριστική απόσυρση των F-14. 

Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr

Μπορείτε να σχολιάσετε την παραπάνω είδηση και να ανταλλάξετε απόψεις με άλλους αναγνώστες στο forum του defencenet.gr ακολουθώντας τον εξής σύνδεσμο:

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ