Λίγα αλλά θανατηφόρα: Τα Su-30SM της Αρμενίας εναντίον των F-16 της τουρκικής Αεροπορίας
Η πτήση ενός τουρκικού F-16 στον εναέριο χώρο του Αζερμπαϊτζάν, αλλά κοντά στα σύνορα με την Αρμενία προκάλεσε εντύπωση, καθώς η Τουρκία φαίνεται πως θέλει να εμπλακεί σε ένα ακόμη πολεμικό μέτωπο.
Φυσικά σύγκριση μεταξύ της Αεροπορίας της Αρμενίας και της Τουρκίας δεν μπορεί να υπάρξει..
Η Αρμενία διαθέτει μόλις 4 Su-30SM τα οποία παρέλαβε μάλιστα πρόσφατα και υπό παραγγελία ακόμη 8, τα οποία «συμπληρώνουν» 10 επιθετικά Su-25, με την Τουρκία να διαθέτει περί τα 240 F-16 όλων των τύπων και των εκδόσεων αναβαθμισμένα σε επίπεδο CCIP.
Παρ΄όλα αυτά, το Su-30SM είναι ένα μαχητικό το οποίο υπερτερεί ποιοτικά σε σχέση με το F-16 και τίποτα δεν αποκλείεται στο κλίμα ασφάλειας που ζούμε σήμερα.
Η έκδοση -SM (“Serial Modernized”) την οποία έχει προμηθευτεί η Ρωσία είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση για την ρωσική Αεροπορία που βασίζεται στο Su-30MKI που έχει προμηθευτεί η Ινδία.
Κύριο χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι το πανίσχυρο ραντάρ N011M Bars, το οποίο είναι ανώτερο του APG-68(v)9 των τουρκικών F-16, με εμβέλεια 400 χλμ., εμβέλεια παρακολούθησης στόχων 200 χλμ. τεχνολογίας PESA αν και διαθέτει χαρακτηριστικά AESA.
Το ραντάρ μπορεί να αποκαλύψει επερχόμενο στόχο μεγέθους MiG-29/F-16 στα 140 χλμ. και απερχόμενο στα 60 χλμ.
To Bars, μπορεί να παρακολουθήσει μέχρι 15 στόχους ταυτόχρονα και να εμπλέξει 4 εξ αυτών με ισάριθμα βλήματα.
Το ραντάρ μπορεί να καθοδηγήσει βλήματα όπως R-77 και R-27 όπως και να συνεργαστεί με το υπέρυθρο R-73 IR.
Το σύστημα όμως είναι ικανό και για αποστολές αέρος-εδάφους έχοντας τη δυνατότητα αποκάλυψης αρμάτων μάχης σε απόσταση 40 έως 50 χλμ. και στόχο μεγέθους αντιτορπιλικού στα 80 με 120 χλμ. αν και στην περίπτωση της Αρμενίας αυτό δε θα χρειαστεί αφού δεν υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα.
Τέλος το ραντάρ διαθέτει ικανότητα SAR με μέγιστη ανάλυση τα 10 μέτρα.
Το αεροσκάφος διαθέτει τα ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης τα οποία παρέχουν εκπληκτική ικανότητα ελιγμών, αλλά η χρησιμοποίησή τους στη μάχη απαιτεί πιλότους που να κατέχουν το θέμα πλήρως.
Το Su-30SM μπορεί να δεχθεί μια μεγάλη ποικιλία όπλων τόσο αέρος-αέρος όσο και αέρος-εδάφους αν και είναι άγνωστο πόσα όπλα έχει παραγγείλει η Αρμενία από την Ρωσία και πότε θα παραδοθούν.
Σε ότι αφορά τις κινηματικές επιδόσεις σεν υφίσταται θέμα σύγκρισης με το F-16. Το Su-30 διαθέτει πληθώρα ισχύος, δύο κινητήρες και σε κλειστή αερομαχία μπορεί να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι του F-16 σε μικρό χρόνο, αν και το τελευταίο με JHMCS και ΑΙΜ-9Χ είναι θανατηφόρος αντίπαλος.
Σε ότι αφορά τις εμπλοκές πέρα του ορίζοντα, το Su-30SM διατηρεί την αεροπορική κυριαρχία έναντι του F-16.
Αν και το ραντάρ APG-68(V)9 (το οποίο άλλωστε εξοπλίζει και τα ελληνικά F-16) είναι ένα ικανό σύστημα, με μέγιστη εμβέλεια 298 χλμ. στην ουσία το «-68» μπορεί να εντοπίσει στόχο μεγέθους μαχητικού κάπου στα 74 χλμ. την ώρα που το Bars το κάνει ακριβώς στην διπλάσια απόσταση δηλαδή στα 140 χλμ.
Μπορεί να πλήξει στόχο σε αυτή την απόσταση το Su-30; Με τα βλήματα R-77 (μέγιστη εμβέλεια ~100 χλμ.) και R-27 η οποία κυμαίνεται από τα 130 έως και τα 170 χλμ. (ανάλογα πάντα με την έκδοση) ναι.
Πάντως τα Su-30SM της Αρμενίας αναμένεται να έχουν ένα ακόμη συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των τουρκικών F-16: Αυτό είναι το σύστημα IRST OLS-30 το οποίο επιτρέπει τον εντοπισμό στόχων στον αέρα χωρίς την χρήση του ραντάρ εντελώς παθητικά.
Είναι κάτι που απουσιάζει από τα τουρκικά f-16 και φυσικά θα απουσιάζει και από τα ελληνικά αναβαθμισμένα F-16, αφού κάποιοι ανοήτως και βλακωδώς «σκέφτηκαν» ότι για λόγους κόστους θα έπρεπε να μην συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα.
Βέβαια, όπως αναφέρθηκε, δεν γνωρίζουμε τι όπλα και τι εκδόσεις έχει παραγγείλει η Αεροπορία της Αρμενίας.
Η Τουρκία διαθέτει δύο περίπου εκατοντάδες βλημάτων AIM-120C-7 (μεταξύ άλλων) με ικανότητα να πλήξουν στόχο στα 120 χλμ. (μιλάμε πάντα για επερχόμενους) αλλά θα τον εντοπίσει πολύ αργότερα από το Su-30. Βέβαια στην «εξίσωση» μπαίνουν και άλλα θέματα όπως τα αεροσκάφη E-7T που μπορούν να αναθέσουν στόχους στα τουρκικά F-16, μέσω link 16 σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, αλλά η ανάλυση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα άλλου άρθρου.
Αυτό που έχει σημασία είναι πως το Su-30 μπορεί να δράσει πρακτικά ως αεροσκάφος AWACS με πυραύλους, εξαιτίας του πανίσχυρου ραντάρ εξαντλώντας τις κινηματικές επιδόσεις των όπλων του, καθώς δεν θα υπάρχει μεγάλη ανάγκη διαπίστωσης IFF:
Ότι έρχεται από τα δυτικά καταρρίπτεται, σε αντίθεση με το Αιγαίο, όπου σε μια υποθετική αναμέτρηση τα φίλια πλήγματα είναι μεγάλος κίνδυνος και η ανάγκη για διαπιστωμένο IFF απαραίτητη.
Όπως είπαμε βέβαια ο αριθμός των μαχητικών που διαθέτει η Αρμενία είναι αστείος, μόνο 4 αεροσκάφη, για την ώρα, αλλά φυσικά ούτε η Τουρκία, σε περίπτωση που εμπλακεί ένοπλα θα είναι σε θέση να στείλει απεριόριστο αριθμό μαχητικών στα ανατολικά της σύνορα.
Μια παρεμφερής ανάλυση είναι η σύγκριση των ινδικών Su-30MKI με τα πακιστανικά F-16