Οι Ισραηλινοί πάντα είχαν την επιθυμία να αποκτήσουν ένα MiG-29 για να εκτιμήσουν από κοντά τις δυνατότητες του αεροσκάφους και πιθανού αντιπάλου τους. Πρώτη φορά το δοκίμασαν το 1985, όταν μετά από μυστική συμφωνία με ένα Πολωνό στρατηγό ένα τέτοιο αεροσκάφος που βρισκόταν στο λιμάνι του Gdansk για να μεταφερθεί στη Συρία, αντί της Συρίας κατέληξε στο Ισραήλ.

Οι σοβιετικοί φυσικά το έμαθαν και απαίτησαν αμέσως την επιστροφή του MiG-29. Οι Ισραηλινοί και μη θέλοντας να επιδεινώσουν τις σχέσεις τους με την τότε ΕΣΣΔ, το επέστρεψαν τον Φεβρουάριο του 1986.

Φυσικά το αεροσκάφος αναλύθηκε, φωτογραφήθηκε αλλά δεν είναι γνωστό εάν πέταξε στα χέρια Ισραηλινών πιλότων.  

ΗΓ επόμενη απόπειρα του Ισραήλ ήρθε το 1991 όταν δανείστηκε το ραντάρ από ένα ανατολικογερμανικό MiG-29. Το Ισραήλ  δεν έμεινε όμως ικανοποιημένο. Ήθελε ένα ολόκληρο MiG.

Τελικά την περίοδο 1996-1997 το Ισραήλ κατάφερε να πάρει όχι ένα αλλά τρία MiG-29, με δανεισμό από μη κατονομαζόμενη χώρα της ανατολικής Ευρώπης (πιστεύεται ότι ήταν η Πολωνία) και κατγά τη διάρκεια δοκιμών δύο εβδομάδων, κάθε αεροσκάφος από τα ρια πραγματοποίησε 20(!) εξόδους.  

Τα συμπεράσματα των Ισραηλινών πιλότων ήταν εντυπωσιακά αλλά και αναμενόμενα: «Οι ικανότητες του MiG-29 είναι ίδιες αν όχι καλύτερες τόσο των F-15 και F-16 στις κλειστές εμπλοκές», είχε αναφέρει Σμήναρχος της IAF γνωστός μόνο με το γράμμα Ν και ο οποίος είχε πετάξει ένα από τα MiG.

«Το αεροσκάφος είναι τρομερά ευέλικτο και οι κινητήρες του παράγουν περίσσια ισχύος με το λόγο ώσης προς βάρος να είναι καλύτερος από τα δικά μας μαχητικά. Οι πιλότοι μας πρέπει να προσεκτικοί απέναντι σε αυτά τα αεροσκάφη. Με καλά εκπαιδευμένα πληρώματα είναι ένας πολύ επικίνδυνος αντίπαλος», είχε σημειώσει.  

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ