Yπαινιγμοί για επικείμενη προμήθεια ιπτάμενων τάνκερ από ΥΕΘΑ Ν.Παναγιωτόπουλο
Γιατί τόσα χρόνια δεν τα προμηθεύτηκε η ΠΑ
Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης που διοργάνωσε η Πολεμική Αεροπορία στο πλαίσιο του εορτασμού του Προστάτη της Αρχαγγέλου Μιχαήλ, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο ΥΕΘΑ Ν.Παναγιωτόπουλος αποκάλυψε ότι η Ελλάδα θα κινηθεί προς προμήθεια ιπτάμενων τάνκερ.
Συγκεκριμένα είπε: «Κι αν θα χρειαζόμασταν και ένα «βενζινάδικο στα σύννεφα» θα προχωρούσαμε και στην απόκτηση ενός αεροσκάφους εναέριου εφοδιασμού.
Ενδεχομένως όσο απλώνει η Πολεμική Αεροπορία τα φτερά της ευρύτερα προς τα έξω, ίσως ανακύψει κι αυτή η ανάγκη.
Αυτό θα μας το πει βέβαια η Στρατιωτική Ηγεσία κι αν μας το ζητήσει, θα δρομολογήσουμε κι αυτό για να αποκτήσουμε κι εμείς το βενζινάδικο στα σύννεφα.
Προς το παρόν αρκούμαστε στη συνδρομή των φίλων και Συμμάχων μας. Είδαμε την εικόνα με τον εναέριο ανεφοδιασμό που ανέκυψε σε μία από τις πολλές ασκήσεις στις οποίες εμπλέκεται η Πολεμική Αεροπορία με φίλες και σύμμαχες χώρες, εδώ με τη Γαλλία. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα δούμε στο μέλλον.»
Η Πολεμική Αεροπορία ήταν αυτή που τόσα χρόνια δεν προτεραιοποιούσε την προμήθεια ιπτάμενων τάνκερ πρόγραμμα που ήταν σχεδόν σε κάθε ΕΜΠΑΕ μετά το 1990, η προμήθεια ιπτάμενων τάνκερ αλλά σε μέση – χαμηλή προτεραιότητα.
Ο λόγος της μη απόκτησης τους μέχρι στιγμής ήταν διαφορετικός ανά περίοδο.
Το 1991-93 η προμήθεια ατρακτιδίων στα νεoπαραγγελθέντα A-7 Corsair είχε κάνει το πρόγραμμα να φαίνεται λιγότερο χρήσιμο από ότι πραγματικά ήταν.
Εν συνεχεία μπήκε με έμφαση στο εξοπλιστικό πρόγραμμα που προέκυψε μετά τα Ίμια αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκε καθώς ο προσανατολισμός της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν καθαρά αμυντικός και παρέμενε αμυντικός.
Με την έννοια ότι τα ιπτάμενα τάνκερ προσφέρουν τα μέγιστα σε επιθετικές επιχειρήσεις όταν το αεροσκάφος πρέπει να σηκώσει το μέγιστο του φορτίου του και αυτό να είναι βόμβες οι πύραυλοι αέρος-εδάφους.
Πάντως τα καινούργια Mirage 2000-5 και τα αναβαθμισμένα Mirage 2000 ΕGM, δηλαδή συνολικά 25 αεροσκάφη απέκτησαν το probe για εναέριο ανεφοδιασμό.
Εν συνεχεία πάρότι πολλοί επέμεναν για την απόκτηση αεροσκαφών τάνκερ, δεδομένου ότι η τουρκική Αεροπορία έχει έξι ιπτάμενα τάνκερ και συνεπώς απεριόριστες δυνατότητες να ίπτανται αδιάκοπα τουλάχιστον τρεις μοίρες μαχητικών, η Πολεμική Αεροπορία συντηρητικά σκεπτόμενη δεν προχώρησε στην προμήθεια τους.
Βασική δικαιολογία ήταν ότι «διαθέτουμε διάσπαρτες βάσεις στα νησιά και συνεπώς δε χρειάζεται να επιστρέφουν ε στην μητρική πτέρυγα μάχης για να ανεφοδιάζονται».
Ένα καθαρά αμυντικό σκεπτικο που άφηνε απέξω τις αποστολές ενάεριας γεφύρωσης με το μέτωπο της Κύπρου και το γενικότερο έλεγχο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην ανατολική Μεσογείο.
Στην ομιλία του, ο κ. Παναγιωτόπουλος επισήμανε τα ακόλουθα:
«Κυρίες και κύριοι,
εκλεκτά μέλη της οικογένειας της Πολεμικής Αεροπορίας,
Έχω την αίσθηση ότι δεν είναι απλά ακόμα ζωντανή η Πολεμική Αεροπορία. Έχει ζωντανέψει για τα καλά και δεν είναι απ’ αυτά τα πολύ ωραία που είδαμε όλοι μέχρι τώρα σε αυτή την πολύ όμορφη εκδήλωση, αλλά από τη γενική ατμόσφαιρα που επικρατεί. Όταν πριν από δύο χρόνια περίπου κάλεσα να δω τον Αρχηγό για να βάλουμε κάτω τις ανάγκες, τού είπα: «Ζήτα μου ό,τι θες» (Μου αρέσει κι αυτό το τραγούδι της κ. Πρωτοψάλτη αν και δεν ακούστηκε απόψε).
Ο Αρχηγός μου απάντησε: «Θέλω αεροπλάνα, διαθεσιμότητες, απρόσκοπτη ροή ανταλλακτικών, ενδεχομένως κάποιο αεροσκάφος προς την πέμπτη γενιά και εκπαίδευση με προοπτική». Καθίσαμε με τη Στρατιωτική Ηγεσία εκπονήθηκε ένα έξυπνο, μεθοδικό και κοστολογημένο σχέδιο, το συμφωνήσαμε, το θέσαμε υπ’ όψιν του Πρωθυπουργού προς έγκριση κι έκτοτε άρχισαν να γίνονται πλάνα.
Έτσι σήμερα μετά από δύο χρόνια, η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει αυξημένες διαθεσιμότητες στα «Μιράζ 2000», που πλέον διαθέτουν για πρώτη φορά από το 2012 υπαρκτή Σύμβαση εν Συνεχεία Υποστήριξης και παρά τα προβλήματα προστίθενται στη διαθεσιμότητες και νέα «Μιράζ 2000-5» από αυτά που μέχρι πρότινος ήταν σε αδυναμία.
Έχει ξεμπλοκάρει και υλοποιείται πλέον το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 στην εκδοχή “Viper” και δρομολογείται το επόμενο βήμα στην αναβάθμιση των F-16 Block50. Προσεχώς θα υποβάλουμε κι αυτό το πρόγραμμα στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής προς έγκριση κι είναι πλέον εξοπλισμένος με Συμβάσεις εν Συνεχεία Υποστήριξης, δηλαδή με απρόσκοπτη ροή ανταλλακτικών, ο στόλος των μεταγωγικών αεροσκαφών που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ακόμα σοβαρά προβλήματα διαθεσιμοτήτων, πλην όμως όλα ξεκινούν με βασική προϋπόθεση την ύπαρξη μιας Σύμβασης εν Συνεχεία Υποστήριξης.
Προχωρήσαμε στην πρόσκτηση των θαυμάσιων αεροσκαφών “Rafale”, τα δεκαοκτώ για τα οποία συμφωνήσαμε σε χρόνο – ρεκόρ. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις μέχρι τον Ιανουάριο του 2021 όταν υπογράψαμε με τη γαλλική πλευρά, θα έλεγα ότι οι ρυθμοί ήταν ταχύτατοι. Έκτοτε έχει δρομολογηθεί η απόφαση για πρόσκτηση άλλων έξι καινούργιων και έπεται συνέχεια, διότι πραγματικά παρά τα όσα έγιναν (και δεν ήταν λίγα) δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχουν κι άλλα που πρέπει να γίνουν.
Η παρέμβαση που έχει ιδιαίτερη σημασία κι έχει απόλυτη συνάφεια με το Προσωπικό, που είναι η εκπαίδευση με προοπτική μέσα από την δημιουργία του Διεθνούς Κέντρου Αεροπορικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας, για το οποίο μας έχει ασκηθεί κριτική αλλά εκτιμώ κι επιμένω να λέω ότι αυτή είναι η πιο κομβική, η πιο στρατηγική μεταρρύθμιση για το μέλλον του Προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας. Είναι μία μεταρρύθμιση που ακουμπά -όπως σας είπα- όχι μόνο στα μέσα, αλλά και στο Προσωπικό.
Νομίζω ότι κλείνει έναν κύκλο σημαντικών παρεμβάσεων που έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια επειδή ακριβώς έτσι έπρεπε να γίνει προκειμένου να διατηρήσει η Πολεμική Αεροπορία την ποιότητά της, την άρτια επιχειρησιακή και λειτουργική ικανότητά της και τη φήμη της. Το αξίζει κι αυτό απαιτείται από τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, τη ρευστή γεωπολιτική κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και τις προκλήσεις ασφαλείας που αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας.
Κι αν θα χρειαζόμασταν και ένα «βενζινάδικο στα σύννεφα» θα προχωρούσαμε και στην απόκτηση ενός αεροσκάφους εναέριου εφοδιασμού. Ενδεχομένως όσο απλώνει η Πολεμική Αεροπορία τα φτερά της ευρύτερα προς τα έξω, ίσως ανακύψει κι αυτή η ανάγκη. Αυτό θα μας το πει βέβαια η Στρατιωτική Ηγεσία κι αν μας το ζητήσει, θα δρομολογήσουμε κι αυτό για να αποκτήσουμε κι εμείς το βενζινάδικο στα σύννεφα. Προς το παρόν αρκούμαστε στη συνδρομή των φίλων και Συμμάχων μας. Είδαμε την εικόνα με τον εναέριο ανεφοδιασμό που ανέκυψε σε μία από τις πολλές ασκήσεις στις οποίες εμπλέκεται η Πολεμική Αεροπορία με φίλες και σύμμαχες χώρες, εδώ με τη Γαλλία. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα δούμε στο μέλλον.
Σήμερα απλά δηλώνω ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι εδώ, στο Μέγαρο Μουσικής, στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό του Αγίου Προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Σήμερα η Πολεμική Αεροπορία γιορτάζει, γιορτάζουν και τα στελέχη της και γιορτάζουν όλες οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς η ικανότητα και η αποτελεσματικότητα της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν και είναι αδιαμφισβήτητη. Καθημερινά τα στελέχη της αποδεικνύουν τον επαγγελματισμό τους φυλάσσοντας ουράνιες «Θερμοπύλες», γνωρίζοντας καλά ότι η ύπαρξη και η ευημερία του Έθνους στηρίζεται και στη δική τους αποτελεσματική επίτευξη της αποστολής.
Η Πολεμική Αεροπορία αποτελεί σημαντικό πυλώνα για την υλοποίηση της Αμυντικής στρατηγικής μας, τόσο στο τομέα της αποτροπής όσο και της Διπλωματίας, με απώτερο στόχο την ανάδειξη του ρόλου της χώρας ως πυλώνα ασφαλείας και σταθερότητας στην περιοχή αλλά και για την υποστήριξη των Εθνικών συμφερόντων μας. Στο τομέα λοιπόν αυτό έχουμε εκκινήσει αυτή τη σημαντική προσπάθεια, για την οποία σας μίλησα στην αρχή του λόγου μου.
Ήδη έχουν προκύψει απτά αποτελέσματα και όσον αφορά στη δημιουργία, την εξέλιξη, την εμβάθυνση σημαντικών συμμαχιών αμυντικού χαρακτήρα στην περιοχή μας, με κράτη όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά και θα έλεγα την ανέλιξη και περαιτέρω εμβάθυνση ήδη υπαρχόντων συμμαχιών με φίλες – χώρες όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ σε επίπεδα πολλαπλά.
Εργαζόμαστε σκληρά γι’ αυτή την αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων στο σύνολο τους. Προωθούμε δράσεις πολλές στην κατεύθυνση της εξοπλιστικής επάρκειας αλλά και της ανανέωσης και ενίσχυσης του ανθρώπινου δυναμικού. Έτσι ενισχύονται σημαντικά οι επιχειρησιακές δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα όπως σας είπα τη πρόσφατη προμήθεια των “Rafale”.
Είπα για τα προγράμματα αναβάθμισης των ήδη διατιθέμενων οπλικών συστημάτων, έχω να πω και για την εξωστρέφεια που επιθυμεί η Πολεμική Αεροπορία όσον αφορά στην κοινωνική προσφορά της, των υψηλών επιδόσεων της κατά τη συμμετοχή της στις ασκήσεις και εκπαιδεύσεις σε πολυεθνικό και διμερές πλαίσιο, με αποτέλεσμα να έχει κερδίσει η Πολεμική Αεροπορία επαξίως την αναγνώριση και τον σεβασμό των συμμάχων αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού Έθνους.
Μπορούμε βέβαια να μιλάμε σήμερα για μια τέτοια Πολεμική Αεροπορία διότι πολύ εύστοχα από την ίδρυση των παραγωγικών σχολών της καθορίστηκε η εκπαίδευση ως κύριος πυλώνας στην εξέλιξη της. Μέσω αυτών των σχολών μεταδίδεται η γνώση της Αεροπορικής Επιστήμης και Τεχνολογίας στους σπουδαστές, ενώ αναπτύσσονται παράλληλα οι Στρατιωτικές αρετές έτσι να διαμορφώνονται στελέχη με άρτια Στρατιωτική και Αεροπορική συνείδηση.
Εξάλλου μέσα από την αναβάθμιση της εκπαίδευσης αλλά και την επαύξηση του αριθμού του υπηρετούντος Προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας, το ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί στη συνείδησή μας τον πλέον σημαντικό πολλαπλασιαστή ισχύος.
Έχουμε την τιμή από ό,τι αντιλαμβάνομαι να έχουμε μαζί μας απόψε τους αρχαιότερους Διοικητές αυτών των σχολών, καθώς και τους σημερινούς αρχηγούς της Σχολής Ικάρων και της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών. Στα πρόσωπα αυτά που σίγουρα αντικατοπτρίζεται η εξέλιξη της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και η μεταλαμπάδευση της αεροπορικής ιδέας.
Το 1912 ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε δηλώσει: «Το αεροπλάνο ενδείκνυται ως όπλο των αδυνάτων. Η ριψοκίνδυνος μάλιστα και τολμηρά φύσις του Έλληνος, θα καταστήσει τούτον, λαμπρόν εν πόλεμω όπλον, μέλλον να προσφέρει μεγάλας υπηρεσίας». Σήμερα λοιπόν καταλαβαίνουμε απόλυτα πόσο εύστοχη ήταν η σύνδεση της χρήσεως του αεροπορικού όπλου με την ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων Αεροπόρων η οποία κοινοποιήθηκαν πράξη του «Αίεν υψικρατείν».
Θέλω λοιπόν με την ευκαιρία τούτη, να ευχαριστήσω και να συγχαρώ όλο το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και όλο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων για την άψογη ανταπόκριση στα καθήκοντά τους και αναγνωρίζω το υψηλό ηθικό και την ετοιμότητα στην οποία βρίσκονται.
Εκφράζω την ειλικρινή μου ευγνωμοσύνη για τη συμβολή των στελεχών της Πολεμικής Αεροπορίας στην προάσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαίων μας. Πραγματικά μου δίνεται η ευκαιρία να συμπληρώσω ότι είναι τιμή και χαρά για μένα να εργάζομαι όσο μπορώ, απ’ όπου μπορώ προκειμένου να επαυξήσω αυτές τις δυνατότητες της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και όλων των Ενόπλων Δυνάμεων αυτή τη στιγμή.
Κλείνοντας αποτίνω ευλαβικά φόρο τιμής στους Ήρωές μας που έχουν φύγει. Αυτούς που μας κληρονόμησαν βαρύτατες ιστορικές παρακαταθήκες παραμένοντας πιστοί στις αρχές και αξίες που με κόπο και θυσία υπηρέτησαν.
Εύχομαι χρόνια πολλά στην Αεροπορία μας, είθε ο Άγιος Προστάτης, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, να πετά πάντα δίπλα στους χειριστές των αεροσκαφών και με τα φτερά του να τους καλύπτει προστατευτικά όπως αυτοί με τη σειρά τους καλύπτουν με τα φτερά τους όλη την Ελλάδα.
Χρόνια πολλά σε όλους και σας ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ.
Ευχαριστώ».