Αποφασίστηκε ο εκσυγχρονισμός επιπλέον 38 μαχητικών F-16 Block 50 της ΠΑ σε επίπεδο “Viper”!

Με την απειλή στην Ανατολή να γιγαντώνεται καθημερινά (ήδη υπάρχει ανατροπή στο ισοζύγιο δυνάμεων λόγω της εισαγωγής μεγάλων αριθμών μαχητικών UAV στο τουρκικό οπλοστάσιο) και τις τιμές στην διεθνή αγορά των μαχητικών αεροσκαφών 4ης και 5ης γενιάς να κυμαίνονται ανά αεροσκάφος μεταξύ 130 και 150 εκατ. ευρώ, συν το κόστος δημιουργίας υποδομής, η Πολεμική Αεροπορία έλαβε μία κρίσιμη απόφαση: Να μην περιοριστεί στην αναβάθμιση των 38 μαχητικών F-16 Block 50 σε Block 52+ με τις συλλογές που θα βγουν από τα μαχητικά 84 μαχητικά Adv. και Block 52+, αλλά να τα μετατρέψει και αυτά σε F-16V Block 70!

Έτσι ή αλλιώς η κύρια προσθήκη στις συλλογές είναι το ραντάρ AESA και η αλλαγή του κεντρικού υπολογιστή, (IFF, Link 16 είναι τα ίδια) αλλά με ένα κόστος της τάξης των 25 εκατ. ευρώ ανά αεροσκάφος (της δομικής αναβάθμισης περιλαμβανομένης), περίπου, θα έχουμε ένα μαχητικό που θα κάνει την ίδια δουλειά με τα άλλα υπό εκσυγχρονισμό μαχητικά, στο 20% του κόστους ενός μαχητικού 4ης γενιάς!

Και το σημαντικότερο: Το ξέρουν καλά στην ΠΑ!

Η πραγματικότητα είναι ότι για τον σχεδιασμό της επόμενης δεκαετίας τα 84 μαχητικά F-16V και τα 24 Rafale F.3R, δηλαδή μαχητικά που θεωρητικά κινούνται στην 4η γενιά, δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση.

Ακόμα και αν το 2032, θεωρητικά έχουμε και 2ο ή 25 F-35 είναι αδύνατον να βγουν οι αποστολές.

Και όταν λέμε «να βγουν οι αποστολές» δεν εννοούμε μόνο τις πολεμικές αποστολές, αλλά και τις καθημερινές αναχαιτίσεις.

Κρίσιμο ρόλο στην απόφαση της ΠΑ έπαιξαν δύο γεγονότα:

• Η τελική αίτηση της Τουρκίας για αναβάθμιση 80 και όχι 40, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί F-16C/D σε επίπεδο “V”. Συν την αγορά 40 νέων F-16 Viper. Και το 2032 σίγουρα θα έχουν στην δύναμή τους και το νέο τουρκικό μαχητικό T-FX. Συν πιθανή αγορά F-35 (πηγές της Lockheed Martin αναφέρουν ότι το αργότερο μέχρι το 2025 θα εγκριθεί και η πώληση στη Τουρκία).
• Η εξέλιξη των μαχών στην Ουκρανία. Παρά το γεγονός ότι ούτε η ρωσική, ούτε πολύ περισσότερο η ουκρανική Αεροπορία έχει κάνει μαζική χρήση μαχητικών, η πραγματικότητα είναι ότι και από τις δύο πλευρές έχουν καταστραφεί περί τα 300 μαχητικά, με τα 250 από αυτά να ανήκουν στην Ουκρανία. Υπήρξε ημέρα που χάθηκαν σχεδόν δύο Μοίρες! Τέτοιες απώλειες στο μέτωπο του Αιγαίου, της Θράκης και της Κύπρου θα είναι μεγαλύτερες. Δηλαδή υπάρχουν σενάρια για απώλειες μέχρι και 60 αεροσκαφών σε μία ημέρα και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, με τα μισά τουλάχιστον τα είναι ελληνικά. Άρα θέλουμε ποσότητες. 

Σε όλα αυτά να πούμε ότι τα F-4E Phantom AUP σπάνια εκτελούν αποστολές, τα Mirage 2000EGM/BGM είναι ήδη παρελθόν (λάθος μεγάλο) και τα Mirage 2000-5 το 2030 θα κλείσουν αισίως 25 χρόνια επιχειρησιακής ζωής χωρίς προοπτική αναβάθμισης.

Άρα μιλάμε για περί τα 80 μαχητικά λιγότερα ή στο τέλος της επιχειρησιακής ζωής τους.

Ένα κρίσιμο ερώτημα είναι αν τα ελληνικά F-16V Block 70 θα μπορούν να φέρουν δεξαμενές CFT, κάτι που δεν είναι στα προβλεπόμενα (κινητήρας γαρ, καθώς το αεροσκάφος με την αναβάθμιση «βαραίνει» σημαντικά).

Το σχέδιο είναι να προχωρήσει η αναβάθμιση και εν συνεχεία να προβεί σε αγορές MMC και ραντάρ AESA τα οποία θα αναβαθμίσουν πολύ εύκολα τα αεροσκάφη σε επίπεδο Μοίρας, όπως αυτή τη στιγμή γίνεται και στις ΗΠΑ.

Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου σημαίνει πως η μελλοντική ΠΑ θα έχει σαν κορμό 122 ή 123 F-16V, 24 Rafale και 20-25 F-35, συν τα 24 Mirage 2000-5 Mk2.

Κοντά στα 200 μαχητικά που είναι το ελάχιστο της επιχειρησιακής δομής (θεωρητικά η δομή δυνάμεων προβλέπει 300 μαχητικά, αριθμός αδύνατος να επιτευχθεί με τα σημερινά δεδομένα).

Όλα αυτά μέχρι το 2032 και με κρίσιμο ζητούμενο την απόκτηση μαζών μαχητικών UAV. Αν δεν αποκτηθούν μαχητικά UAV σε μεγάλους αριθμούς, καθώς και χιλιάδες αιωρούμενα πυρομαχικά, η μάχη είναι χαμένη, ακόμα και 500 μαχητικά αν αγοράσουμε.

Και βέβαια για όλα αυτά απαιτούνται έξυπνα αντισταθμιστικά οφέλη-πολλαπλασιαστές ισχύος στη ελληνική αμυντική βιομηχανία, ιδιωτική και κρατική. Γιατί η πραγματική υπεροχή της Τουρκίας εκεί έγκειται…