ΑΣΕΠΕ Erieye/EΜΒ-145Η: Η «μαύρη τρύπα» του ελληνικού συστήματος αεράμυνας
Τέσσερα χρόνια μετά την προγραμματισμένη ένταξή τους στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας η εναέρια πλατφόρμα έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου ΑΣΕΠΕ Erieye/ΕΜΒ-145Η εξακολουθεί να αγνοείται, προκαλώντας μείζονα προβλήματα στο ελληνικό σύστημα αεράμυνας. Αποτέλεσμα της έλλειψης του Erieye είναι και τα όσα διαδραματίστηκαν πρόσφατα σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο στην περιοχή του Αή-Στράτη.
Τέσσερα χρόνια μετά την προγραμματισμένη ένταξή τους στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας η εναέρια πλατφόρμα έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου ΑΣΕΠΕ Erieye/ΕΜΒ-145Η εξακολουθεί να αγνοείται, προκαλώντας μείζονα προβλήματα στο ελληνικό σύστημα αεράμυνας. Αποτέλεσμα της έλλειψης του Erieye είναι και τα όσα διαδραματίστηκαν πρόσφατα σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο στην περιοχή του Αή-Στράτη.
Τέσσερα χρόνια μετά την προγραμματισμένη ένταξή τους στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας η εναέρια πλατφόρμα έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου ΑΣΕΠΕ Erieye/ΕΜΒ-145Η εξακολουθεί να αγνοείται, προκαλώντας μείζονα προβλήματα στο ελληνικό σύστημα αεράμυνας. Αποτέλεσμα της έλλειψης του Erieye είναι και τα όσα διαδραματίστηκαν πρόσφατα σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο στην περιοχή του Αή-Στράτη.
Η μη ύπαρξη ΑΣΕΠΕ οδήγησε στην μετάκληση του ΝΑΤΟϊκού Ε-3Α AWACS για τη διενέργεια της άσκησης και η εν συνεχεία ματαίωση της αποστολής του AWACS από το ΝΑΤΟ προκάλεσε πλήγμα στα ελληνικά συμφέροντα. Ακόμα και αν το Erieye παραδοθεί εντός του θέρους, σχεδόν 4,5 χρόνια μετά την προγραμματισμένη ημέρα ενταξής του, η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Παρά τις μεγάλες προσπάθειες τόσο από την πλευρά του ΓΕΑ όσο και από την πλευρά της ΓΔΑΕΕ για την ταχύτερη δυνατή επίλυση των προβλημάτων του προγράμματος, η κατασκευάστρια εταιρεία Saab Microwaves Systems (πρώην Ericsson Microwaves Systems) «δεν διευκολύνει καθόλου την εξεύρεση κάποιας λύσης», όπως αναφέρει υψηλόβαθμη πηγή του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.
Χαρακτηριστικό είναι πως από την πλευρά της ΓΔΑΕΕ είχε γίνει όλη εκείνη η προετοιμασία ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η παραλαβή ΑΣΕΠΕ Erieye/ΕΜΒ-145Η τον περασμένο Μάρτιο αλλά αυτό δεν έχει καταστεί δυνατό.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι η αδυναμία του κυρίου αναδόχου να διευθετήσει έγκαιρα το ζήτημα της νηολόγησης των αεροσκαφών ώστε να είναι δυνατή η συνέχιση των συμβατικών εργασιών του προγράμματος στην χώρας μας αμέσως μετά την παράδοση του εξοπλισμού GFE όπως και η αδυναμία της Saab να ολοκληρώσει τους ελέγχους αποδοχής του συστήματος λόγω μη υλοποίησης των συμβατικών προδιαγραφών του συστήματος αποστολής και ιδιαίτερα της ζεύξης δεδομένων προκάλεσαν μια καθυστέρηση πάνω από τρία χρόνια στο πρόγραμμα!
Είχε προηγηθεί η μη έγκαιρη εξασφάλιση από την ελληνική πλευρά του εξοπλισμού GFE, που παραδόθηκε με καθυστέρηση 26 μηνών στον κύριο ανάδοχο.
Όλα αυτά απλώς επιβεβαιώνουν την λανθασμένη απόφαση επιλογής του συγκεκριμένου συνδυασμού το 1999, καθώς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στον πέμπτο χρόνο (!) καθυστέρησης στην παράδοση των αεροσκαφών, σχεδόν δέκα χρόνια μετά από την παραγγελία τους το 1999 και αντί του ΑΣΕΠΕ Erieye/ΕΜΒ-145Η στην θέση του στέκεται μια «μαύρη τρύπα» στο ελληνικό σύστημα αεράμυνας. Πρόκειται για ρεκόρ καθυστέρησης παράδοσης συστήματος στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και είναι απορίας άξιο πώς δεν έχουν ζητηθεί ευθύνες από τη στρατιωτική ή την πολιτική δικαιοσύνη για το θέμα αυτό.
Μάλιστα όπως τόνιζε χαρακτηριστικά ανώτατος αξιωματικός της ΠΑ, «Το σύστημα όταν και αν θα παραληφθεί, θα είναι σχετικά παρωχημένο, δεδομένου ότι σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που ίσχυαν την περασμένη δεκαετία. Ακόμα και αν είχε ενταχθεί κανονικά σε υπηρεσία τον Απρίλιο του 2004 όπως αναφερόταν στην σύμβαση προμηθείας, σήμερα θα έπρεπε να συζητούσαμε για το πρόγραμμα αναβάθμισης των ηλεκτρονικών του».
Την ίδια στιγμή στην Τουρκία, η τουρκική Αεροπορία έχει ήδη εντάξει ανεπίσημα στην δύναμή της το πρώτο αντίστοιχο αεροσκάφος. Η επιλογή του Boeing 737/MESA, πολύ ανώτερων δυνατοτήτων από το αντίστοιχο ελληνικό, παρά το γεγονός ότι η προμήθειά του αποφασίστηκε πέντε περίπου χρόνια μετά την ελληνική απόφαση προμήθειας του Erieye/ΕΜΒ-145Η και παρά το γεγονός ότι και εκεί λόγω του υψηλού τεχνολογικού επιπέδου της τουρκικής πλατφόρμας (καμία σχέση με το περιορισμένων δυνατοτήτων Erieye) υπήρξαν σημαντικές καθυστερήσεις (μάλιστα και επιβολή ρήτρας στην κατασκευάστρια εταιρεία από το τουρκικό δημόσιο) εντούτοις παραδόθηκε νωρίτερα από το ελληνικό.
Όλα αυτά βέβαια δεν έμειναν χωρίς δυσάρεστες συνέπειες για την Saab Microwaves Systems της οποίας οι προτάσεις για άλλα συστήματα όπως π.χ. για την αναβάθμιση του ραντάρ Super Giraffe (Όμηρος) που χρησιμοποιείται από το αντιαεροπορικό σύστημα «ΒΕΛΟΣ» της ΠΑ, ουσιαστικά «τέθηκαν στο αρχείο» χωρίς δεύτερη συζήτηση από την ΠΑ.