Σε υψηλή προτεραιότητα στο ΕΜΠΑΕ η προμήθεια δύο νέων Α/Α συστημάτων μακρού βεληνεκούς

Με υψηλή προτεραιότητα στο νέο ΕΜΠΑΕ 2011-1015, εγκρίθηκε από την Πολεμική Αεροπορία η προμήθεια νέου συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας μακρού βεληνεκούς (ΗSAM). Η προμήθεια θα αφορά δύο ή τρεις, ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα, πλήρεις συστοιχίες και εδώ φαίνεται ότι θα έχουμε μία «υψηλής εντάσεως» σύγκρουση μεταξύ του αμερικανικού Patriot PAC-3 και των ρωσικών S-300PMU-2 ή S-400 αν τελικά οι τελευταίοι είναι διαθέσιμοι από την Ρωσία.

Το κονδύλι του προγράμματος έχει προσδιοριστεί στα 347 εκατ. ευρώ και αν κρίνουμε από το κόστος των έξι συστημάτων Patriot PAC-3 που παραγγέλθηκαν το 1998 ισοδυναμεί με το κόστος ακριβώς δύο συστοιχιών. Οι έξι συνολικά συστοιχίες που παραγγέλθηκαν και αντικατέστησαν σύστημα “NIKE”, με τους 296 πυραύλους GEM ανήλθε σε 1.139.000.000 δολάρια.

Τρεις ακόμη συστοιχίες του προηγούμενου μοντέλου PAC-2 παραδόθηκαν στην Ελλάδα υπό τη μορφή δανεισμού, μαζί με 110 πυραύλους ακόμη, οι οποίες όμως τελικά αποσύρθηκαν μετά την παράδοση των παραγγελθέντων συστημάτων. Η ελληνική σύνθεση του συστήματος περιλαμβάνει 6 αντί για 4 εκτοξευτές M901. Αυτή την στιγμή η Πολεμική Αεροπορία είναι η πρώτη και η μόνη παγκοσμίως που έχει στο δυναμικό της δύο εντελώς διαφορετικά αντιαεροπορικά συστήματα μακρού βεληνεκούς και αυτή είναι μία πραγματικότητα που έχει τα θετικά και τα αρνητικά της και θα εξακολουθήσει να υφίσταται και τις επόμενες δεκαετίες.

Λόγω πολλών παραγόντων (ενσωμάτωσης στην εφοδιαστική αλυσίδα, ΝΑΤΟ και βασικά πολιτικής επιρροής κλπ), αλλά και το ύψος του κονδυλίου που «φωτογραφίζει» το Patriot, θα είναι πολύ δύσκολο να «ξεφύγει» η Π.Α. από την επιλογή αυτή και τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ισχυρότατο πολιτικό ενδιαφέρον από πλευράς κυβέρνησης των ΗΠΑ για την επιλογή των Patriot εκ νέου.

Aπό την άλλη πλευρά, είναι γνωστό τοις πάσι στην Αεροπορία, ότι η ρωσική επιλογή ειδικά στα Α/Α συστήματα είναι «επιχειρησιακά πιο αποτελεσματική” και “σαφώς πιο οικονομική”. «Το πιο δύσκολο για την ΓΔΕ του 1998 ήταν να «φορμάρει» τα διαθέσιμα οικονομικά και επιχειρησιακά στοιχεία για να φέρει ως πρώτη επιλογή το Patriot που ήταν κεντρική κυβερνητική επιλογή έναντι του S-300» λέει στο defencenet.gr κορυφαίο στέλεχος της τότε ΓΔΕ.

Η απόφαση να διατεθεί ένα σημαντικό κονδύλι σε “χαλεπούς” οικονομικά καιρούς ελήφθη γιατί στην Αεροπορία θεωρούν ότι η Βόρειος Ελλάδα και ειδικά το μητροπολιτικό κέντρο της Θεσσαλονίκης σήμερα είναι οριακά προστατευμένα από τα HAWK ενώ με την επικείμενη απόσυρση και μη αντικατάσταση του συστήματος από άλλο μεσαίου βεληνεκούς, όπως είχε αποκαλύψει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, αποφασίστηκε η ενίσχυση των δύο εναπομείναντων «στρωμάτων» μεγάλου και μικρού (SHORADS) βεληνεκούς.

Προφανώς αυτή θα είναι και η “χρυσή τομή” που θα δοθεί: Patriot PAC-3 από τις ΗΠΑ  για κάλυψη μέσου-μεγάλου βεληνεκούς και Tor-M2E από την Ρωσία για την δεδομένη ανάγκη αντικατάστασης των OSA I/II.

Στην Αεροπορία έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν τα Patriot ακόμα και για την προστασία κύριων βάσεων, όπως αποκαλύπτεται στις φωτό που δημοσιεύει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ στο τεύχος που κυκλοφορεί.

Η ανάπτυξη του συστήματος S-300PMU-2 FAVORIT ξεκίνησε μετά τον Πόλεμο του Κόλπου και είναι ανάλογη του προγράμματος PAC2. Στόχος ήταν η βελτίωση των αντιβαλλιστικών δυνατοτήτων του συστήματος S-300PMU-1, που ήταν κυρίως προσανατολισμένο στην αντιαεροπορική άμυνα. Την ανάπτυξη του συστήματος ανέλαβε η εταιρία Almaz TsKB σε συνεργασία με τη Fakel MKB, η οποία ανέλαβε την εξέλιξη του νέου βλήματος.

Εξωτερικά οι δύο εκδόσεις των S-300 είναι πανομοιότυπες, όμως στην ουσία οι διαφορές τους είναι σημαντικές. Η σπουδαιότερη από αυτές είναι η υιοθέτηση του βελτιωμένου βλήματος 48Ν6Ε2, ενώ το σύστημα διατηρεί τη δυνατότητα εκτόξευσης και των παλαιότερων βλημάτων 48Ν6Ε. Το νέο βλήμα φέρει νέα γόμωση βάρους 180 έναντι 143 κιλών και πιθανότατα να περιέχει βαρύτερα θραύσματα για την καλύτερη αντιμετώπιση των βαλλιστικών βλημάτων.

Παράλληλα, προσφέρει βελτιωμένες επιδόσεις, όπως εμβέλεια αντιμετώπισης αεροδυναμικών στόχων από 3 έως 200 χλμ. (έως 150 χλμ. PMU-1), ύψος εμπλοκής 10 μ. έως 27 χλμ. (έως 25 χλμ. PMU-1), ενώ σύμφωνα με κάποιες πηγές αυξάνεται η ταχύτητα του βλήματος σε 2.000 m/s (6,3 mach). Τέλος, αυξάνεται η δυνατότητα αντιμετώπισης στόχων ταχύτητας από 2.700 m/s (PMU-1) σε 3.000 m/s (περίπου 9,5 mach), ενώ διατηρείται η δυνατότητα εμπλοκής έξι στόχων με δύο βλήματα.

Η τυπική σύνθεση ενός ολοκληρωμένου συστήματος S-300PMU-2 περιλαμβάνει έως και έξι πυροβολαρχίες 90Ζh6Ε2, που με τη σειρά έχουν μία ανάλογη σύνθεση με τις συστοιχίες του S-300PMU-1 (δηλαδή ραντάρ Χ ζώνης 8-12 GHz και 8-12 εκτοξευτές 5Ρ85SE/5P85TE). Στις βελτιώσεις του νέου συστήματος περιλαμβάνεται επίσης η δυνατότητα αποθήκευσης των βλημάτων για μεγαλύτερη χρονική περίοδο και η παραμονή του συστήματος σε κατάσταση συναγερμού επί δύο ημέρες ή για μεγαλύτερο διάστημα. Τέλος, σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία όλα τα συστήματα επιπέδου S-300PMU-1 μπορούν να αναβαθμιστούν στο επίπεδο PMU-2.

Δεομένης της απόσυρσης των HAWK το αργότερο μέχρι το 2015, οι αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν το αργότερο μεντός του 2012.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr