Έτσι ξεκίνησαν οι καταδρομικές επιχειρήσεις..
Στην έρημο της Βόρειας Αφρικής, ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειες δημιουργίας ειδικών τμημάτων για την εκτέλεση ειδικών αποστολών, το καλοκαίρι του 1941.
Ο στρατηγός Ρόμελ, η “αλεπού της ερήμου” όπως του είχαν δώσει το παρατσούκλι οι Βρετανοί, είχε στριμώξει άγρια τα συμμαχικά στρατεύματα προσβλέποντας την κατάληψη της Αιγύπτου, της διώρυγας του Σουέζ, που θα τους επέτρεπε την εύκολη πρόσβαση στην Άπω Ανατολή και στη συνέχεια την προσέγγιση και τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών της Μέσης Ανατολής. Έτσι, θα απομάκρυνε τον κίνδυνο της εισβολής των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη από το νότο και θα τις απεκόπτε από την κύρια πηγή τροφοδοσίας τους σε καύσιμη ενέργεια, καταφέρνοντας την απόλυτη υπεροχή του Άξονα για να ολοκληρώσει την εξουδετέρωση των σοβιετικών.
Ίσως ήταν η πιο δύσκολη και κρίσιμη περίοδος του πολέμου για την Συμμαχία. Εκτός από τις συμβατικές επιχειρήσεις που σχεδιάζονταν και οργανώνονταν, κάτι άλλο έπρεπε να γίνει. Έπρεπε να κτυπηθεί ο ισχυρός αντίπαλος στα νώτα του. Να αποδιοργανωθούν οι γραμμές συγκοινωνιών του και το σύστημα διοικητικής του μέριμνας, που είχε απλωθεί κατά μήκος της βορειοαφρικανικής ερήμου.
Το κέρδος χρόνου, με την αντίστοιχη καθυστέρηση του Άφρικα Κορπ θα βοηθούσε την σωστή προετοιμασία των συμμαχικών δυνάμεων για το μεγάλο εγχείρημα της απώθησης και της καταστροφής των ιταλογερμανικών δυνάμεων, με την βοήθεια των Αμερικανών που θα εκτελούσαν αργότερα απόβαση στις ακτές της Αλγερίας, εγκλωβίζοντας με αυτόν τον τρόπο τα στρατεύματα του Ρόμελ στη μέση.
Έτσι ξεκίνησαν οι καταδρομικές επιχειρήσεις, με ανεπαρκή σχεδίαση αρχικά, για να τελειοποιηθούν σταδιακά, μαθαίνοντας από τα σφάλματα. Πολλά στοιχεία για την αρχική οργάνωση, έχουν αποκαλυφθεί από ένα ημερολόγιο, που πριν από λίγα χρόνια ήλθε στην επιφάνεια, μετά θάνατον ενός αποστράτου SAS στην Αγγλία.
Ακόμη ένα στοιχείο για τις πρώτες καταδρομικές επιχειρήσεις στην έρημο της Β. Αφρικής, ήλθε στο φως της δημοσιότητας, με την έκδοση μιας ιστορικής έρευνας στην οποία μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνεται και ένα γράμμα που είχε στείλει ένας από τους πρώτους καταταγέντες εφέδρους στους SAS στο σπίτι του, περιγράφοντας μετά από καιρό, πώς έκαναν μια καταδρομή σε εχθρικό αεροδρόμιο στην έρημο και κατέστρεψαν 37 αεροπλάνα. “Τα αεροπλάνα, το ένα μετά το άλλο, τυλίγονταν στις φλόγες..” γράφει χαρακτηριστικά ο μακαρίτης πια (τότε) λοχίας. (Βέβαια μου κάνει εντύπωση πώς ένα τέτοιο γράμμα ξέφυγε της στρατιωτικής λογοκρισίας εκείνης της εποχής).
Εκπαίδευση αλεξιπτωτιστού, των πρώτων καταταγέντων SAS στη βάση Κάμπριτ της Αιγύπτου.
Ήταν μόνο 5 άτομα! Ένας αξιωματικός, 2 λοχίες και 2 οπλίτες. Πολύ δύσκολο να το πιστέψει κανείς αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Ήταν η 3η προσπάθεια τέτοιου εγχειρήματος και η πιο επιτυχής. Ήταν αυτή που έπεισε την τότε στρατιωτική ηγεσία για την αποτελεσματικότητα των ειδικών δυνάμεων.
Η πρώτη απόπειρα, που έγινε με την ρίψη αλεξιπτωτιστών κομάντος, σε γερμανικό αεροδρόμιο, απέτυχε παταγωδώς με 42 νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους από τους συνολικά 61 άνδρες που συμμετείχαν. Η δεύτερη απόπειρα σε άλλο αεροδρόμιο είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή 14 αεροσκαφών και την προσωρινή ακινησία άλλων 10.
Ήλθε και η σειρά της τρίτης επιχείρησης. Η πενταμελής περίπολος αφέθηκε (από όχημα τουLRDG), 16 χιλιόμετρα μακριά από το αεροδρόμιο μέσα στη νύκτα, κοντά στην Ajdabiya της Λιβύης. Κινήθηκε πεζή, έχοντας στον φόρτο τους τροφή 2 ημερών, νερό και από οκτώ βόμβες “Lewes” ο κάθε άνδρας.
Ήταν μια νύκτα βροχερή και κρύα, αρχές του Δεκέμβρη του 1941. “Οι Τζέρις, (Γερμανοί) δεν θέλουν να πολεμούν με άσχημο καιρό” , έγραφε ο λοχίας στο γράμμα του. Μετά από κάμποση ώρα πορείας, αποφάσισαν να κάνουν μια στάση για να ξεκουραστούν. Πλησίασαν ο ένας τον άλλο, για να ζεσταίνονται, ήπιαν μερικές γουλιές ρούμι που κουβαλούσαν στα παγούρια τους (πίστευαν τότε ότι έκανε καλό για το κρύο) και προσπάθησαν να κοιμηθούν για λίγο.
Μόλις άρχιζε να χαράζει, αντιλήφθηκαν ότι είχαν μπροστά τους σε απόλυτη θέα το αεροδρόμιο που είχαν στοχοποιήσει. Σύρθηκαν προς τα πίσω και κρύφτηκαν σε κάτι βράχια που δεν ήταν ψηλότερα από 30 πόντους. Άρχισαν την αναγνώριση και την παρατήρηση ημέρας, για να σχεδιάσουν τον τρόπο εισόδου στο αεροδρόμιο κατά τη νύκτα. Κάποια στιγμή, πέρασε κοντά τους ένας μικρός Άραβας βοσκός, αλλά δεν τους έδωσε μεγάλη σημασία, αφού τους είδε με στολή, πιθανόν νομίζοντας ότι ανήκαν και αυτοί στους τόσους Γερμανούς του αεροδρομίου.
Το βράδυ, με απόλυτο σκοτάδι, κατόρθωσαν να διεισδύσουν αφανώς στο αεροδρόμιο και άρχισαν να “κολλάνε” τις βόμβες τους που περιείχαν εκρηκτικό και εμπρηστικό γέμισμα, κάτω από τα φτερά των αεροπλάνων. Ο λοχίας, έπιασε ένα σκοπό στον ύπνο κάτω από ένα αεροπλάνο και χωρίς να τον ξυπνήσει, καλύπτοντάς τον με το τόμιγκαν, κόλλησε μια βόμβα στο αεροπλάνο. “Ο σκοπός δεν ξαναξύπνησε”, γράφει στην αφήγησή του.
Στο τέλος η περίπολος τοποθέτησε μια βόμβα σε κτίριο με οπλισμό και πυρομαχικά και απομακρύνθηκε. “Τα αεροπλάνα άρχισαν να εκρήγνυνται με μια εκκωφαντική βοή που σου πάγωνε το αίμα και όλοι αισθανθήκαμε μια μεγάλη τραυματική πίεση στα πνευμόνια μας”, περιγράφει παραστατικά την καταστροφή των αεροσκαφών ο λοχίας.
Αμέσως μετά απ’ αυτό καταφθάνει η βρετανική πολεμική αεροπορία, όπως είχε σχεδιαστεί, προσανατολιζόμενη από τη λάμψη των εκρήξεων και άρχισε να “βρέχει” βόμβες διαλύοντας τα πάντα.
“Όλη η περιοχή βρισκόταν σε αναταραχή, ζωντανή από τις φωνές και τους ξεσηκωμένους άνδρες. Οι βόμβες μας συνέχιζαν το έργο τους και το κάψιμο των αεροπλάνων, που ήταν φορτωμένα με πυρομαχικά, ακουγόταν σαν να πυροβολούσαν χιλιάδες πολυβόλα ταυτόχρονα. Δεξαμενές πετρελαίου έσκαγαν, και οι φλόγες σηκώνονταν εκατοντάδες πόδια ψηλά.
Τι χάος! Οι καημένοι Τζέρις ήταν τόσο σαστισμένοι με τα τεκταινόμενα γύρω τους, που δεν έδωσαν καν σημασία σε 5 συνηθισμένους άνδρες, που έτρεχαν για να φύγουν μακριά από την σκηνή της καταστροφής”, γράφει τελειώνοντας το γράμμα του ο λοχίας.
Οι καταδρομικές επιχειρήσεις στη Β. Αφρική συνεχίσθηκαν με αμείωτο ρυθμό μέχρι το τέλος, με την ήττα των στρατευμάτων του Άξονα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
