Το εμβληματικό επιθετικό τυφέκιο AK-47 Καλάσνικοφ – Το όπλο που πολέμησε παντού (φωτό, βίντεο)

Το AK-47 ή Καλάσνικωφ είναι πυροβόλο επιθετικό τυφέκιο πιέσεως αερίων με επιλογέα βολής που δέχεται φυσίγγια 7.62×39mm. Αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στη Σοβιετική Ένωση από τον Μιχαήλ Τιμοφέγεβιτς Καλάσνικωφ.

Η ονομασία ΑΚ-47 Καλάσνικωφ σημαίνει αυτόματο Καλάσνικωφ, μοντέλο του 1947 (ρωσικά: Автомат Калашникова 47, Avtomat Kalashnikova 47).

Είναι επίσημα γνωστό ως “Avtomat Kalashnikova” (ή απλά “AK”). Επίσης είναι γνωστό και ως Καλάσνικωφ ή στη ρωσική ορολογία Καλάς.

Ο σχεδιασμός του AK άρχισε τον τελευταίο χρόνο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1944) όταν οι σοβιετικοί εισέβαλαν στο κατεστραμμένο πια Βερολίνο από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων και έπεσαν στα χέρια τους τα απόρρητα σχέδια διαφόρων οπλικών συστημάτων του 3ου Ράιχ, περιλαμβανομένου και του τυφεκίου StG44, το οποίο θεωρείται πρόγονος του ΑΚ-47.

Μετά τον πόλεμο και συγκεκριμένα το 1946, το AK-46 παρουσιάστηκε για επίσημες στρατιωτικές δοκιμές και το 1947 η σταθερή έκδοση του όπλου εισήχθη σε υπηρεσία με επιλογή των μονάδων του σοβιετικού στρατού.

Η πρώτη ανάπτυξη του σχεδίου ήταν το AKS-47 (S-Skladnoy ή «αναδιπλωμένη»), η οποία ήταν εξοπλισμένη με αναδιπλωμένη στήριξη από μετάλλο. Το 1949, το AK-47 έγινε επίσημα δεκτό από τα σοβιετικά στρατεύματα και χρησιμοποιούνταν από την πλειοψηφία των κρατών-μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Το αρχικό AK-47 ήταν ένα από τα πρώτα αληθινά τυφέκια εφόδου. Ακόμα και μετά από έξι δεκαετίες, λόγω της αντοχής του, το χαμηλό κόστος παραγωγής, και την ευκολία χρήσης, το μοντέλο (και οι παραλλαγές του) παραμένει το πιο διαδεδομένο και δημοφιλές τυφέκιο στον κόσμο.

Διαθέτει επίσης όλα τα πλεονεκτήματα μιας μεγάλης εμπορικής εφεύρεσης: πρακτικότητα, αποτελεσματικότητα και χαμηλό κόστος παραγωγής.

Έχει κατασκευαστεί σε πολλές χώρες και είναι σε υπηρεσία σε τακτικές ένοπλες δυνάμεις καθώς και σε παράνομες, επαναστατικές και τρομοκρατικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Το ΑΚ-47 ήταν η βάση για την ανάπτυξη πολλών άλλων ατομικών και ομαδικών πυροβόλων όπλων. Έχουν παραχθεί περισσότερα AK-τύπου τυφέκια από ότι το σύνολο των άλλων τουφεκιών.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε απαγορεύσει την εισαγωγή όπλων από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας κατά τη διάρκεια των ετών του Ψυχρού Πολέμου (1947-1989).

Κομμουνιστικές χώρες που δεν αποτελούσαν μέρος του Συμφώνου της Βαρσοβίας, όπως η Γιουγκοσλαβία και η ηπειρωτική Κίνα, είχαν τη δυνατότητα να διαπραγματεύονται εμπορικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ, έτσι και την εισροή κινεζικού τύπου AK καθώς Yugo ΑΚ (Zastava). Οι βραχίονες Maadi (η αμερικανική έκδοση του MISR) είχαν τη δυνατότητα, επειδή η Αίγυπτος δεν ήταν ποτέ κομμουνιστική χώρα, ούτε μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Ενώ η αγγλόφωνη παράδοση είναι να αποκαλείται το ρωσικό 7.62×39 τυφέκιο από τον Μιχαήλ Καλάσνικωφ “AK-47”, η επίσημη ονοματολογία του στην πραγματικότητα ήταν πάντα AKΑΚΜ, χωρίς την αρίθμηση 47. Το AK-74 και όλες οι παραλλαγές του, όμως, περιλαμβάνουν το έτος στην αρχική ονομασία του. Και το όπλο είναι επίσης πιο γνωστό ως Καλάσνικωφ.

Βασικά το ίδιο με το κλασικό ΑΚ-47, αλλά το κοντάκι έχει αντικατασταθεί με ένα μηχανισμό περιστροφής για να επιτρέψει την κάτω δίπλωση. Λόγω της έλλειψης κοντακίου το όπλο είναι σαφώς ελαφρύτερο από το πρωτότυπο ζυγίζοντας τρία κιλά. Έχει ημιαυτόματη αλλά και πλήρως αυτόματη λειτουργία και έχει μια γεμιστήρα χωρητικότητας 30 φυσιγγίων έχει επίσης κάννη μήκους 41,5 cm. Το AKS-47 ξεκίνησε παραγωγή το 1949 το ίδιο έτος που ξεκίνησε και το κλασικό μοντέλο. Υπάρχει επίσης και η ημιαυτόματη καραμπίνα Poly Tech AKS-47S.

Η βελτιωμένη έκδοση του ΑΚ-47, το οποίο διαθέτει μια σειρά από βελτιώσεις, όπως έναν σφραγισμένο δέκτη (σε αντίθεση με τον αλεσμένο δέκτη του αρχικού ΑΚ-47), ένας αντισταθμιστής κλίσης στην άκρη της κάννης (για τη μείωση της ανάκρουσης), μία βελτιωμένη σωλήνα αερίων (χωρίς εξαερισμούς), και τη χρήση ελαφρύτερων υλικών για την μείωση του βάρους και την απλοποίηση των κατασκευών.

Το ΑΚΜ σε αντίθεση με το κλασικό μοντέλο το οποίο ζυγίζει 4,3 κιλά χωρίς το γεμιστήρα ζυγίζει 3,6 κιλά λόγω των ελαφρύτερων υλικών από τα οποία είναι φτιαγμένο. Η παραγωγή αυτού του όπλου ξεκίνησε το 1959.

Βασικά το ίδιο με το ΑΚΜ, αλλά το κοντάκι έχει αντικατασταθεί από ένα μηχανισμό περιστροφής για να επιτρέψει την κάτω-αναδίπλωση. Η ονοματολογία AKMS δείχνει επίσης ότι το όπλο δεν είναι μια παραλλαγή με αλεσμένο δέκτη και έχει το μπλοκ φυσικού αερίου που έχει και το ΑΚΜ, καπάκι, συναρμολογούμενη κάννη, στόχαστρο, καθώς και κατάλληλο ξύλο.

Το όπλο είναι βαρύτερο από το ΑΚΜ καθώς ζυγίζει 3,8 κιλά και έχει μήκος κάννης 41,5 cm. Μπορεί να δεχθεί γεμιστήρες χωρητικότητας 10 ως 40 φυσιγγίων άλλα μπορεί επίσης να δεχθεί και κασέτα χωρητικότητας 75 φυσιγγίων.

Κομμένη και κοντή εκδοχή του ΑΚΜ, που μοιάζει με το AKS-74U εκτός από το ότι είναι ακόμα ένα όπλο 7.62x39mm. Το AKMSU δεν παράγεται σε μεγάλες ποσότητες στη Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γιουγκοσλαβίας, έφτιαξαν τις δικές τους εκδόσεις.

Οι περισσότερες από τις λεγόμενες “AKMSU” καραμπίνες που έχουν εμφανιστεί σε ταινίες του Χόλυγουντ, όπως Three Kings, Tropic Thunder, Bad Boys II, κλπ είναι στην πραγματικότητα πλήρους μεγέθους παραλλαγές ΑΚ που έχουν μετατραπεί με μέρη Krinkov. Το AKMSU στα αριστερά είναι ένα άσφαιρο πλήρως αυτόματο ΑΚΜ (7.62x39mm) πιστόλι που μετατράπηκε σε Krinkov μέσω kit τμημάτων. Πολλά AKMSU διαθέτουν πλευρικά αναδιπλώμενο κοντάκι τύπου AKS-74U.