Mετά τον «Βοra» έρχεται μια ακόμα απειλή για την Ελλάδα ο πύραυλος εδάφους – εδάφους TRG-300 Tiger τον οποίο παρουσίασε η τουρκική εταιρία Roketsan κατά την διάρκεια της διεθνής έκθεσης αμυντικών συστημάτων IDEF 2017 στην Κωνσταντινούπολη και ήδη έχει εγκατασταθεί απέναντι από τα ελληνικά νησιά.

Έτσι λοιπόν όπως αναφέρει η Roketsan ο TRG-300 Tiger είναι ένας πύραυλος επιφανείας-επιφανείας ο οποίος επιτρέπει στις ελισσόμενες φίλιες δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν μαζικά πυρά κατά σημαντικών στόχων σε αποστάσεις από 30 έως και 120 χλμ. με τέλεια ακρίβεια!

Ο μεγάλος βαθμός αυτοματοποίησης και τα εξελίγμένα συστήματα ολοκλήρωσης καθιστούν το σύστημα ικανό να επιχειρεί μόνο από ένα πλήρωμα τριών ατόμων.

Εκτοξεύεται από Multi-Barrel Rocket Launchers κατασκευασμένους από την ίδια την ROKETSAN, όπως οι T-122/300 και MCRL-122/300.

Το βλήμα TIGER αποθηκεύεται, μεταφέρεται και φορτώνεται σε ‘Missile in Canister’ (MIC). 

Η υψηλή ακρίβεια του συστήματος οφείλεται στο αδρανειακό σύστημα πλοήγησης που υποστηρίζεται από δορυφόρο.

Η απειλή από το νέο τουρκικό οπλικό σύστημα για τις ελληνικές ΕΔ είναι πολύ μεγάλη ιδιαίτερα στο πεδίο του Έβρου όπου και θα μεταφερθεί για να ενισχύσεις τις επιθετικές δυνατότητες της 1ης τουρκικής Στρατιάς αλλά και απέναντι από τα ελληνικά νησιά κάτι που ήδη έχει γίνει όπως έχει αναφέρει το pronews.gr

Tότε γράφαμε:

«Το σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών βαρέως τύπου T-300 Kasirga (Τυφώνας) της ROKETSAN εμβέλειας 120 χλμ τοποθέτησαν οι τούρκικες δυνάμεις απέναντι από τα νησιά. Πρόκειται για ένα νέο θανάσιμο κίνδυνο για τα νησιά μας και δείχνει ότι οι Τούρκοι προετοιμάζονται σταθερά και μεθοδικά για πολεμική αναμέτρηση.

Σε ένα υποθετικό σενάριο επίθεσης των τουρκικών δυνάμεων σε οποιανδήποτε ελληνικό νησί που ευρίσκεται εντός του τουρκικού δραστικού βεληνεκούς των πυραύλων, επισημαίνουμε ότι θα προηγηθεί μαζικός βομβαρδισμός από τέτοιους πυραύλους πρώτα και στην συνέχεια θα επιχειρηθεί αεραπόβαση με δυνάμεις καταδρομών .

Το οπλικό σύστημα βασίζεται στο κινεζικό WS-1B το οποίο έχει τοποθετηθεί στην ϊμβρο και απειλεί την Λϋμνο περισσότερα από 15 χρόνια τώρα.

Εχουν εντοπιστεί από τα ελληνικά συστήματα επιτήρησης περίπου 10 οχήματα απέναντι από την Λέσβο και από πέντε οχήματα απέναντι σε Χίο και Σάμο.

Το τουρκικό σύστημα έχει μια σειρά όμως βελτιώσεων όπως την εγκατάσταση τουρκικής κατασκευής φορτηγού για τον τετραπλό εκτοξευτή, τουρκικής σχεδίασης σύστημα ελέγχου βολής και επικοινωνιών. 

Το φορτηγό είναι το γερμανικό MAN (6×6) 26.372 10 τόνων με το συνολικό βάρος του συστήματος να φτάνει τους 23 τόνους συνδυάζοντας το πλήρωμα, τις ρουκέτες (4 έτοιμες προς εκτόξευση) τύπου TR-300 και το σύστημα εκτόξευσης.

Οι ρουκέτες είναι διαμετρήματος 302mm, είναι μήκους 5μ. μπορεί να εκτελέσει ανύψωση μέχρι 60ο και σε αζιμούθιο μέχρι 30ο ενώ μπορεί να εκτοξεύει κάθε ρουκέτα σε διάστημα 6 δευτερολέπτων.

Το βάρος της κεφαλής (υψηλής εκρηκτικότητας ή με κεφαλή διασποράς για 26.000 μεταλλικά σφαιρίδια) της κάθε ρουκέτας φτάνει τα 150 κιλά με το βάρος ολόκληρης της ρουκέτας να φτάνει τα 500κιλά ενώ το μέγιστο βεληνεκές της τα 100 χιλιόμετρα, μέγιστης ταχύτητας 3,6μαχ, μέγιστο ύψος βαλλιστικής τροχιάς τα 30χιλιόμετρα και CEP 15 της εκάστοτε εμβέλειας.

Το σύστημα ελέγχου βολής έχει ενσωματωμένο σύστημα ναυτιλίας με υποβοήθηση GPS ενώ ο εκτοξευτής σταθεροποιείται με 4 υδραυλικές βάσεις.

Το σύστημα αναπτύσσεται σε πυροβολαρχίες των 6-9 εκτοξευτών (F-302T) με κάθε εκτοξευτή να ακολουθείται από όχημα επαναγέμισης ενώ κάθε πυροβολαρχία έχει και ένα κέντρο πληροφοριών μάχης.

Συνολικά στον τουρκικό στρατό υπηρετούν 80 εκτοξευτές που παρήχθησαν εγχωρίως μετά την άρνηση της αμερικανικής πλευράς να δώσει άδεια κατασκευής στο σύστημα MLRS όποτε και στράφηκε στα κινεζικά συστήματα για να καλύψει τις ανάγκες με συστήματα της κατηγορίας μεγάλων σχηματισμών όπως μεραρχίες και ΣΣ.

Μια ομοβροντία από έξι πυροβολαρχίες δύναται να ισοπεδώσει ολόκληρη περιοχή.»

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό εδώ στην Ελλάδα αν και πλέον είναι αργά είναι ότι οι Τούρκοι παράγουν τα δικά τους οπλικά συστήματα. Καρποφορούν οι προσπάθειές τους που ξεκίνησαν την δεκαετία του ΄80 όταν στην Ελλάδα αδιαφορούσαμε παντελώς για την πραγματική εργασία και την βιομηχανία.

Τώρα το πάρτι τελείωσε και είναι αργά για δάκρυα.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ