Η “ανεξάρτητη” Διεθνής Αμνηστία κατηγορεί τη Ρωσία για “εγκλήματα πολέμου” στη Συρία – Σιγή ιχθύος για τους τουρκικούς βομβαρδισμούς ή τα “λάθη” των ΗΠΑ κατά αμάχων
Σε μια ακόμα ανακοίνωση που το λιγότερο προκαλεί ερωτηματικά προέβει η με έδρα το Λονδίνο “ανεξάρτητη” Διεθνής Αμνηστία που κατηγόρησε τη Ρωσία για εγκλήματα πολέμου στην Συρία από τις αεροπορικές επιδρομές.
Η πολυγραφότατη όμως οργάνωση δεν έχουμε δει να κάνει αντίστοιθχες ανακοινώσεις για τα συνεχή εγκλήματα των Αμερικανών ή των Τούρκων τόσο στον εμφύλιο στη Συρία όσο και κατά των κούρδων μέσα στις τουρκικές πόλεις όπου οι ένοπλες δυνάμεις της Άγκυρας έχουν θλέσει υπό τα πυρά των αρμάτων κατοικημένες περιοχές.
Η Μόσχα, η οποία άρχισε τις αεροπορικές επιδρομές στη Συρία στα τέλη του Σεπτεμβρίου, δηλώνει ότι τα πλήγματά της στη χώρα στρέφονται κατά των τρομοκρατικών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων βρίσκεται το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ).
Σε έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, η Διεθνής Αμνηστία κατηγορεί τη Ρωσία ότι προσφεύγει στη χρήση «βομβών διασποράς» και «μη κατευθυνόμενων βομβών» σε «πυκνοκατοικημένες ζώνες»!
Η μη κυβερνητική αυτή οργάνωση, η οποία έχει την έδρα της στο Λονδίνο, αναφέρεται στην έκθεσή της κυρίως σε έξι επιδρομές, οι οποίες έπληξαν τις επαρχίες Χομς, στην κεντρική Συρία, Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική και Χαλέπι, στη βόρεια, μεταξύ του Σεπτεμβρίου και του Νοεμβρίου του φετεινού έτους, και οι οποίες προκάλεσαν τον θάνατο «τουλάχιστον 200 πολιτών και περίπου δέκα μαχητών».
«Ορισμένες ρωσικές αεροπορικές επιδρομές δείχνουν σαν να έχουν απευθείας στο στόχαστρο πολίτες ή αγαθά πολιτικού χαρακτήρα, καθώς πλήττουν κατοικημένες ζώνες, όπου δεν υπάρχει προφανής στρατιωτικός στόχος, και ορισμένες φορές ιατρικές εγκαταστάσεις, προκαλώντας θανάτους και τραυματισμούς μεταξύ των πολιτών», επισημαίνει ο Φίλιπ Λούθερ, διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή, σε ανακοίνωση που συνοδεύει την έκθεση της οργάνωσης.
«Οι επιθέσεις αυτές μπορεί να συνιστούν εγκλήματα πολέμου», υπογράμμισε.
Στην ανακοίνωση αυτή επισημαίνεται εξάλλου ότι «κανένας στρατιωτικός στόχος και κανένας μαχητής δεν βρισκόταν στο άμεσο περιβάλλον» των επιθέσεων αυτών και αποτιμάται ότι «οι επιδρομές αυτές καταφέρουν πλήγμα στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο».
