Υπάρχει πρόβλημα με τα πυρομαχικά της Ουκρανίας; – Η Δύση χρησιμοποίησε τα περισσότερα αποθέματά της

Η Ουκρανία άρχισε να στερείται πυρομαχικών καθώς  δεν υπάρχει δική της παραγωγή, τα παλιά σοβιετικά αποθέματα έχουν σχεδόν εξαντληθεί και η Δύση δηλώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ευρωπαϊκές χώρες «αντιμετωπίζουν μια πρόκληση λόγω της εξάντλησης των αποθεμάτων όπλων που στέλνονται στην Ουκρανία».

Πόσα πυρομαχικά χρειάζονται για τη διεξαγωγή ολοκληρωμένων πολεμικών επιχειρήσεων;

Σφαίρες για πολυβόλα 5,45 mm και 7,62 mm που χρησιμοποιούνται από τον ουκρανικό στρατό από παρουσιάζουν να έχουν πραγματική έλλειψη ακόμα και στις χώρες του ΝΑΤΟ.

Την ίδια ώρα, η Washington Post, επικαλούμενη πηγές στο ΝΑΤΟ, γράφει ότι οι δυτικές χώρες «πρέπει να σκάψουν βαθύτερα στα αποθέματά τους» προκειμένου να παρέχουν πυρομαχικά για τον ουκρανικό στρατό.

Ναι, και στο Κίεβο  δηλώνουν «εξάντληση όπλων και πυρομαχικών για την Ουκρανία στις χώρες της Δύσης».

Πράγματι, υπάρχει μια τέτοια τάση. Όπως αναφέρεται, οι χώρες του ΝΑΤΟ διενεργούν έλεγχο και αναθεώρηση όλων των διαθέσιμων όπλων και πυρομαχικών προκειμένου «να βρουν απομεινάρια σε αποθήκες που μπορούν να μεταφερθούν στην Ουκρανία».

Μια μέρα του πολέμου, σε σχέση με τις μάχες στην Ουκρανία, αναλώνει μια τεράστια ποσότητα πυρομαχικών.

Ο γεμιστήρας AK-74 επιτρέπει να βάλλονται 30 φυσίγγια σε τρία δευτερόλεπτα.

Ο ρυθμός βολής των αυτοκινούμενων πυροβόλων όπλων Acacia των 152 mm (σε υπηρεσία τόσο με τις Ένοπλες Δυνάμεις της RF όσο και εν μέρει με τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας) είναι τρεις οβίδες ανά λεπτό.

Μια επιθετική μάχη «τρώει» ένα μέσο κλιμάκιο πυρομαχικών σε μία ή δύο ημέρες. Επιπλέον, μετά από αρκετές εκατοντάδες (μερικές φορές χιλιάδες) βολές, οι κάννες των όπλων απαιτούν αντικατάσταση, καθώς φθείρονται και η ακρίβεια της βολής πέφτει.

Για φορητά όπλα κατά τη διάρκεια ενεργών εχθροπραξιών, κατατίθενται πέντε ή έξι BC (κιτ μάχης) ανά στρατιώτη την ημέρα.

Ένα από αυτά περιέχει 450 φυσίγγια, ένας στρατιώτης πυροβολεί κατά μέσο όρο 2500 φυσίγγια την ημέρα.

Σύμφωνα με τα πρότυπα ανεφοδιασμού, κάθε Πεζικάριος πρέπει να έχει τρία BC στο χέρι και ένα ακόμη σε απόθεμα.

Για το πυροβολικό ανά πυροβόλο, ορίζεται ως ημερήσια κατανάλωση η χρήση περίπου 1.500 οβίδων.

Η τελευταία έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάνει επίσης λόγο για το μέγεθος του εφοδιασμού της Ουκρανίας με όπλα.

Από τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στείλει περίπου 90.000 τόνους όπλων και πυρομαχικών στο Κίεβο και έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 900 πτήσεις στρατιωτικών μεταφορικών αεροσκαφών. Ένα εκατομμύριο βλήματα πυροβολικού στάλθηκαν μέχρι τώρα στην Ουκρανία.

Ωστόσο, ακόμη και αυτός ο αριθμός μπορεί να φαίνεται μεγάλος αλλά δεν είναι.

Στην πραγματικότητα, μια σύγκρουση αυτής της έντασης και διάρκειας απαιτεί πολύ περισσότερα πυρομαχικά.

Εάν υπολογίσουμε το υπόλοιπο δυναμικό του πυροβολικού των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην τάξη των 70-80 πυροβόλων, τότε σε μια ημέρα ενεργών εχθροπραξιών θα χρειαστούν περίπου 400 χιλιάδες οβίδες.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι περίπου 300 οβίδες μπορούν να τοποθετηθούν σε ένα σιδηροδρομικό βαγόνι, πρόκειται για περισσότερα από χίλια βαγόνια.

Ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποιεί επίσης οπλοστάσια που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από τη γραμμή επαφής.

Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός από αυτούς δημιουργήθηκε στις πολυεπίπεδες αμυντικές γραμμές γύρω από το Donbass, ωστόσο, πολλά καταστράφηκαν από χτυπήματα υψηλής ακρίβειας των ρωσικών δυνάμεων.

Η κύρια προμήθεια πυρομαχικών πραγματοποιείται από τις βάσεις του ΝΑΤΟ στην Πολωνία και τη Ρουμανία.

Ταυτόχρονα, χρησιμοποιούνται τόσο οι σιδηροδρομικές όσο και οι οδικές μεταφορές.

Η κατανάλωση πυρομαχικών ανά κάννη υπολογίζεται από τον διοικητή ανάλογα με το είδος της μάχης και τη διαθεσιμότητα στόχων προς καταστροφή.

Μεγάλη σημασία έχει η διαθεσιμότητα πληροφοριών όταν το πυρ δεν είναι «τυφλό», κάτι που απαιτεί περισσότερα πυρομαχικά, αλλά σε σημειακούς στόχους.

Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές, η εκπαίδευση του προσωπικού έχει μεγάλη σημασία στην κατανάλωση πυρομαχικών.

«Στην εκπαίδευση ελεύθερου σκοπευτή, αυτός είναι μία το πολύ δύο βολές ανά στόχο. Στο πυροβολικό, όπου τοποθετούνται 50 οβίδες για να καταστρέψουν έναν στόχο, οι επαγγελματίες χρησιμοποιούν λιγότερο από έξι έως οκτώ βολές», λέει ο Ρώσος στρατηγός Ανατόλι Χρούλεφ.

Φυσικά, αυτό συμβαίνει εάν έχουμε κατά νου την παραδοσιακή διεξαγωγή των εχθροπραξιών με ύφος χαρακτηριστικό των συγκρούσεων του πρόσφατου παρελθόντος.

Όπως έχει δείξει η πρακτική, σήμερα η αποτελεσματικότητα του πυρός, ειδικά του Πυροβολικού, αυξάνεται δραματικά, κυρίως λόγω των νέων μεθόδων προσδιορισμού και προσαρμογής στόχων. Ένα καλά εκπαιδευμένο πλήρωμα σε συνδυασμό με ένα drone εντοπισμού μπορεί να καταστρέψει έναν στόχο πολύ πιο γρήγορα.

Επιπλέον, τα πυρομαχικά πυροβολικού με καθοδήγηση ακριβείας γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα – στη Ρωσία, για παράδειγμα τα Krasnopol . Είναι, φυσικά, εξαιρετικά ακριβά, αλλά σας επιτρέπουν να χτυπήσετε τον στόχο την πρώτη ή τη δεύτερη φορά, και όχι να χρησιμοποιήσετε χιλιάδες πολύ φθηνές συμβατικές οβίδες.

«Η έκφραση «μην φείδεστε οβίδες» δεν είναι κατάλληλη για τη διεξαγωγή σύγχρονων πολέμων εδώ και πολύ καιρό» είπε στην εφημερίδα VIEW ο πρώην διοικητής των Αερομεταφερόμενων Δυνάμεων, Συνταγματάρχης Γκεόργκι Σπακ.

Από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, ένα τέτοιο σύνθημα προωθείται στον στρατό ως: “Κάθε βολή είναι στο στόχο”.

Και το έκανε πράξη. Για παράδειγμα, επτά βολές κατανεμήθηκαν για να χτυπηθεί ένας στόχος με όλμο 82 mm για εκπαιδευτικούς σκοπούς, στο εκπαιδευτικό κέντρο Αερομεταφερόμενων Δυνάμεων στη Φεργκάνα, όπου οι χειριστές εκπαιδεύτηκαν πριν σταλούν στο Αφγανιστάν.

Στο ίδιο το Αφγανιστάν, υπήρχε ήδη ένα πρότυπο τριών βολών και κατά τη διάρκεια της μάχης, ένας έμπειρος πυροβολητής πετύχαινε τον στόχο από την πρώτη βολή.

Και εδώ υπήρχε μια τάση όχι για εξοικονόμηση πυρομαχικών, αλλά για εξοικονόμηση δυνάμεων, γιατί τα πυρομαχικά έπρεπε να μεταφερθούν στους ώμους κάποιου στα βουνά.

«Υπάρχει μεγάλη διαφορά στην κατανάλωση πυρομαχικών κατά τη διάρκεια μιας ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας», δήλωσε ο στρατιωτικός παρατηρητής Vladislav Shurygin στην εφημερίδα VZGLYAD.

«Ο ρωσικός Στρατός τα παραλαμβάνει στη σωστή ποσότητα και τακτικά. Ο πυροβολητής μας δεν χρειάζεται να γυρίσει στον μεταφορέα με την ερώτηση: λέγε, πού είναι το βλήμα; Οι Ουκρανοί πυροβολητές καταλαβαίνουν τώρα ότι το πυροβόλο τους δεν έχει τίποτα για να αντεπιτεθεί. Ό,τι ήταν αποθηκευμένο στις θέσεις τους το έχουν ήδη χρησιμοποιήσει με επιτυχία και τώρα περιμένουν μόνο πρόσθετες προμήθειες οβίδων.

Και αν δεν υπάρχουν, τότε δεν θα υπάρχει τίποτα για να πυροβολήσουν».