Η προμήθεια των φρεγατών FREMM παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς είναι ένα πρόγραμμα προμήθειας αμυντικού υλικού στο οποίο είναι γνωστός ο τύπος, η διαμόρφωση, το κόστος αλλά παρ’ όλα αυτά παραμένει στάσιμο. Δεν αποτελεί το μονο παράδειγμα στασιμότητας σε ότι αφορά την εξέλιξη του προγράμματος ενώ εχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες, όπως έχει συμβεί π.χ. με το ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3HEL, όπου εφευρίσκονται συνέχεια δικαιολογίες για την καθυστέρηση υπογρσφής της κύριας σύμβασης.

Η προμήθεια των φρεγατών FREMM παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς είναι ένα πρόγραμμα προμήθειας αμυντικού υλικού στο οποίο είναι γνωστός ο τύπος, η διαμόρφωση, το κόστος αλλά παρ’ όλα αυτά παραμένει στάσιμο. Δεν αποτελεί το μονο παράδειγμα στασιμότητας σε ότι αφορά την εξέλιξη του προγράμματος ενώ εχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες, όπως έχει συμβεί π.χ. με το ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3HEL, όπου εφευρίσκονται συνέχεια δικαιολογίες για την καθυστέρηση υπογρσφής της κύριας σύμβασης.

Η προμήθεια των φρεγατών όμως απαιτεί πολύ προσεκτικό σχεδιασμό διότι είναι χρονοβόρα ως διαδικασία (απαιτούνται 5 χρόνια ώστε να λάβει πιστοποιητικό επιχειρησιακής ικανότητας η πρώτη μονάδα). Κατά συνέπεια, καθυστερήσεις έχουν επιπτώσεις που θα φανούν μετά από μερικά χρόνια. Ειδικότερα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πως η διαχείριση του στόλου ενός Ναυτικού και ο προγραμματισμός αναβάθμισης των ικανοτήτων του είναι ουσιώδους σημασίας για την διατήρηση της ισχύος του. Ο σωστός προγραμματισμός επιτρέπει συν τοις άλλοις την κάλυψη των αναγκών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αλλά και με τη διάθεση μικρότερων κονδυλίων σε σχέση με την λήψη αποφάσεων εν θερμώ και υπό το κράτος του πανικού.

Ακόμα και η μείωση στη νέα δομή δυνάμεων του Π.Ν. των κύριων σκαφών επιφανείας στα 12 σκάφη δεν επιτρέπει αισιοδοξία σε ότι αφορά τις διαθεσιμότητες. Η κατάσταση του στόλου, με βάση το υπάρχοντα σχεδιασμό θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των δυνατοτήτων του. Mέχρι το 2016 προγραμματιζόταν η απόσυρση τεσσάρων “S” και μέχρι το 2020 η απόσυρση άλλων τεσσάρων, σύνολο οκτώ. Μόνο δύο σκάφη θα είναι σε επιχειρησιακή κατάσταση σε δέκα χρόνια από σήμερα από τον κορμό του στόλου. Δηλαδή ο κορμό του στόλου πάει για απόσυρση, αλλά ούτε καν η υπογραφή τη σύμβασης για τη νέα κλάση η οποία σε πέντε χρόνια (το αισιόδοξο σενάριο) θα δώσει το πρώτο σκάφος της κλάσης και σε δέκα χρόνια το πολύ τρία σκάφη θα βρίσκονται στο Αιγαίο εοιχειρησικά.

Από την άλλη πλερά η υλοποίηση προγράμματος αναβάθμισης μέσης ζωής των MEKO σημαίνει μείωση σε ποσοστό 25% των διαθέσιμων MEKO-200HN για τα επόμενα έξο χρόνια, όταν η απειλή θα διαθέτει μεγάλο αριθμό μονάδων επιφανείας μέσου εκτοπίσματος με δυνατότητες εφάμιλλες σκαφών μεγαλύτερου εκτοπίσματος.

Από την πλευρά της η Τουρκία έχει εξαγγείλει ένα μακρόπνοο σχέδιο ναυπήγησης νέων μονάδων το οποίο και εφαρμόζει σχεδόν απαρέγκλιτα, ειδικά στις μικρές και μεσαίες μονάδες προβλέποντας τις μελλοντικές ανάγκες της αλλά και τις απαιτήσεις που προκύπτουν από το σχεδιασμό της πολιτικής της. Η χώρα μας από την άλλη, ενώ πραγματοποιεί το σχεδιασμό –με βάση μόνο τις απειλές που αντιμετωπίζει καθώς δεν υφίσταται σοβαρός σχεδιασμός σε επίπεδο πολιτικής- αυτές τελικά δεν υλοποιούνται.

Η προμήθεια των FREMM θα δώσει μια σημαντική ώθηση στις δυνατότητες του ΠΝ επιτρέποντας του να αντιμετωπίσει την υπεροπλία του τουρκικού ναυτικού, όμως οι ανεξήγητες καθυστερήσεις που παρατηρούνται στο πρόγραμμα θα επιφέρουν επιπτώσεις που θα γίνουν αντιληπτές μετά από μερικά χρόνια, μόνο που τότε θα είναι αργά για να ανατραπεί η κατάσταση άμεσα και χωρίς μεγάλο οικονομικό κόστος.

Οι καθυστερήσεις στην υπογραφή κύριας σύμβασης φαίνεται ότι σχετίζονται και με τις εξελίξεις σε ότι αφορά το μέλλον των ΕΝΑΕ και των Ναυπηγείων ελευσίνας. Δηλαδή χρησιμοποιούνται ως μέσο πίεσης στην Ελευσίνα για να καταστε πιο “ευήκοη” στις απαιτήσεις των Αραβογερμανών για τον ενιαίο ναυπηγικό φορέα. Αυτό πόσο λογικό είναι όταν γίνεται σε βάρος των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του Π.Ν. είναι ένα μεγάλο και κρίσιμο ερώτημα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ