Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Le Tribune η Γαλλία φέρεται να προσφέρει στην Ελλάδα ως ενδιάμεση λύση  δύο φρεγάτες μια της κλάσης Cassard, την με αντιαεροπορικό εξοπλισμό Jean Bart (D615) και την -με έμφαση στις Α/Υ επιχειρήσεις-  Latouche-Tréville (D646) κλάσης Georges Leygues.

Πόσο ικανά όμως είναι τα συγκεκριμένα πλοία και θα μπορούσαν να δώσουν στο ΠΝ λύσεις ανάγκης υπό την μορφή της άμεσης παράδοσης σε περίπτωση επιλογής των φρεγατών FDI;

Πρακτικά και οι δύο κλάσεις μοιράζονται το ίδιο σκάφος (ίδιο εκτόπισμα, μήκος κλπ) με τις διαφορές τους να εντοπίζονται στον εξοπλισμό τους.

Σε ότι αφορά την κλάση Cassard πρόκειται για σκάφη μεγάλου μεγέθους, που το ΠΝ δεν είχε ποτέ στο παρελθόν. Έχουν μέγιστο εκτόπισμα 4.500 τόνων, μήκος σχεδόν 140 μ., (139,2 μ.), πλάτος 14 μέτρων και βύθισμα 8 μ.

Η πρόωσή τους εξασφαλίζεται από 4 κινητήρες ντίζελ Pielstick PA6 BTC  οι οποίοι κινούν δύο προπέλες σταθερού βήματος.  Η μέγιστη ταχύτητα που εξασφαλίζουν ανέρχεται στους 29,5 κόμβους και το πλήρωμά τους φτάνει τα 200 άτομα.

Ο οπλισμός των σκάφων αποτελείται από  ένα εκτοξευτή Mk13 για έως και 40 αντιαεροπορικά βλήματα Standard SM-1MR, οκτώ βλήματα ΜΜ40  Exocet για αγώνα κατά επιφανείας, τορπιλοσωλήνες για τορπίλες των 533 χλστ., ενώ σε ότι αφορά την αντιπυραυλική άμυνα διατίθεται δύο εξαπλοί εκτοξευτές  Sadral με 39 βλήματα  Mistral.

Το πυροβόλο του σκάφους είναι ένα Creusot- Loire Compact των 100 χλστ./55 Mod 68 DP.

Το πλοίο διέθετε ραντάρ 3-D έρευνας αέρος DRBJ11B το οποίo αντικαταστάθηκε από το SMART-S και ραντάρ έρευνας όγκου DRBV26C.

Η κλάση Georges Leygues, όπως αναφέρθηκε, είναι ίδια σε ότι αφορά το σκάφος με την κλάση Cassard. Οι αλλαγές συνίστανται στο σύστημα πρόωσης και τον εξοπλισμό.

Έτσι το Latouche-Tréville έχει πρόωση  CODOG (δηλαδή συνδυασμό ντίζελ και αεριοστρόβιλων) με δύο ντίζελ Pielstick PA 6 V280 και δύο Rolls Royce Olympus TM3B οι οποίοι κινούν δύο προπέλες των τεσσάρων πτερυγίων η κάθε μια.

Η μέγιστη ταχύτητα που αναπτύσσουν ανέρχεται στους 30 κόμβους και το πλήρωμά ανέρχεται στα 200 περίπου άτομα. Ο οπλισμός τους, όπως αναφέρθηκε έχει έμφαση στις αποστολές κατά υποβρυχίων με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν βλήματα μεγάλου βεληνεκούς.

Έτσι το σκάφος διαθέτει σόναρ τρόπιδας DUBV 23 και ένα συρόμενο σόναρ DUBV 43C.

Έτσι η αντιαεροπορική τους άμυνα αποτελείται από σύστημα Crotale EDIR με 8 βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση και 128 σε αποθήκευση, δύο εκτοξευτές Simbad με τέσσερα βλήματα Mistral, ένα πυροβόλο των 100 χλστ. CADAM

Για προσβολή υποβρυχίων το σκάφος διαθέτει δύο τορπιλοσωλήνες L5 Mod4 για 10 τορπίλες L5 Mod4. Και τα δύο σκάφη έχουν τη δυνατότητα φιλοξενίας ελικοπτέρου μεγέθους AS565 Panther, δηλαδή ιδίου βάρους με τα AS365 Dauphin που διαθέτει το ΛΣ.

Και τα δύο σκάφη έχουν ενταχθεί σε υπηρεσία το 1991 και το 1990 αντίστοιχα. Φυσικά η προσφορά δύο φρεγατών Lafayet θα ήταν προτιμότερη, πλην όμως το γαλλικό Ναυτικό δεν είναι αμερικανικό και δεν διαθέτει τέτοιους αριθμούς που να επιτρέπουν την προσφορά σκάφων.

Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι ισχύουν οι πληροφορίες της γαλλικής εφημερίδας αναφορικά με την ενδιάμεση λύση και οι Γάλλοι δεν κάνουν την έκπληξη στο τέλος.

Ενδιαφέρουσα θα ήταν πάντως η δυνατότητα,  -και εάν η Ελλάδα καταλήξει στην γαλλική πρόταση- της  αναβάθμισης του φορτίου της Jean Bart με βλήματα SM-2MR τα οποία οι ΗΠΑ δεν θα είχαν πρόβλημα να αποδεσμεύσουν στην Ελλάδα κατά πρότυπο του αυστραλιανού ναυτικού στις φρεγάτες κλάσης Adelaide.

Τo Jean Bart έχει εξελιγμένο CMS και μπορεί να αναλάβει καθήκοντα σκάφους διοίκησης. Σίγουρα δεν πρόκειται για σκάφη τεχνολογίας αιχμής παρ΄όλα αυτά είναι ωκεάνια σκάφη, σχεδιασμένα για επιχειρήσεις σε ανοικτές θάλασσες και με περιθώρια βελτίωσης και φυσικά έτοιμα για παράδοση εάν το ΠΝ επιλέξει τη γαλλική λύση.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ