LRASM: Ο ναυτικός JASSM μπορεί να κτυπά σκάφη επιφανείας σε αποστάσεις έως και 500 χλμ.

Το Ναυτικό των ΗΠΑ εγκατέλε4ιψε προς το παρόν τα σχέδια για την απόκτηση μιας δευτερεύουσας παραλλαγής του αντιπλοϊκού πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς AGM-158C  LRASM με την ικανότητα να χτυπά στόχους στην ξηρά, σύμφωνα με νέα έκθεση του Πενταγώνου.

Το Ναυτικό των ΗΠΑ  ανέμενε προηγουμένως ότι η έκδοση AGM-158C-3 θα τίθετο  σε λειτουργία κάποια στιγμή μέσα στο έτος, αλλά αλλαγές στην ανάπτυξη της έκδοσης έχουν οδηγήσει το πρόγραμμα  στο φθινόπωρο του 2026.

Αν και στην Ετήσια Έκθεση του, για το  FY22 [Οικονομικό Έτος 2022]  το αμερικανικό Πεντάγωνο ανέφερε ότι η ικανότητα χερσαίας προσβολής   ήταν μέρος της αναβάθμισης LRASM C-3, στη συνέχεια όμως αποφασίστηκε  το πρόγραμμα να παραμείνει εστιασμένο στις δυνατότητες επιφανειακού πολέμου (αντιπλοϊκού).

Το  AGM-158C είναι ένα αντιπλοϊκό παράγωγο της οικογένειας AGM-158 Joint Air-to-Surface Standoff Missile (JASSM) που εκτοξεύονται από τον αέρα. Το LRASM και το JASSM έχουν και τα δύο χαρακτηριστικά stealth.

Το LRASM χρησιμοποιεί καθοδήγηση συστήματος αδρανειακής πλοήγησης (INS) με τη βοήθεια GPS για να φτάσει στη  γενική περιοχή του στόχου. Ο πύραυλος έχει μια εξαιρετικά αυτόνομη ικανότητα σχεδιασμού διαδρομής που περιλαμβάνει τη δυνατότητα αυτόνομης  αλλαγής πορείας για την αποφυγή αιφνίδιων εχθρικών απειλών. Ένα ενσωματωμένο πακέτο μέτρων ηλεκτρονικής υποστήριξης (ESM) χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό αυτών των απειλών. Ένα data-link παρέχει επίσης στον πύραυλο ενημερώσεις απειλών από άλλους αισθητήρες, ενώ μπορεί να επιτρέψει και τον συντονισμό στον αέρα πολλών LRASM μεταξύ τους.

Μόλις το AGM-158C φτάσει στην περιοχή του στόχου  τότε «ενεργοποιεί» (είναι παθητικό το σύστημα) ένα   ανιχνευτή υπέρυθρης  απεικόνισης (IIR) στην τερματική φάση της πτήσης.

Στη συνέχεια, ο αναζητητής αναζητά στόχους και τους ταξινομεί αυτόνομα χρησιμοποιώντας την εικόνα τους μέσω αποθηκευμένων  δεδομένων της βιβλιοθήκης απειλών. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί τον αναζητητή του για να εκτελέσει την τερματική του επίθεση, χτυπώντας το πλοίο στο πιο ευάλωτο σημείο του.

Πέρα από την ικανότητα χερσαίας επίθεσης η οποία δεν θα περιλαμβάνεται, οι βελτιώσεις της έκδοσης AGM-158C-3 περιλαμβάνουν νέο λογισμικό “C++, βελτιωμένη ραδιόζσευξη για στόχευση σε συνθήκες πέρα της γραμμής θέας BLOS [beyond-line-of-sight].

Η έκδοση εκτεταμένης εμβέλειας του JASSM-ER  φέρεται να είναι ικανή να χτυπήσει στόχους έως και 1150 χλμ. μακριά. Η εμβέλεια του LRASM δεν είναι τόση αλλά λέγεται ότι είναι παρόμοια με αυτή των βασικών εκδόσεων του JASSM δηλαδή κάπου μεταξύ 320 και 480 χλμ.

Το μαχητικό F/A-18E/F Super Hornet είναι επί του παρόντος το μοναδικό αεροσκάφος του Ναυτικού ικανό να χρησιμοποιεί τον  LRASM, αλλά το αμερικανικό Ναυτικό σκοπεύει  να το πιστοποιήσει και στα P-8A Poseidon. Στο απόθεμα του Ναυτικού των ΗΠΑ περιλαμβάνονται και οι πύραυλοι AGM-84D Harpoon, οι οποίοι δεν είναι stealth και έχουν σημαντικά μικρότερο βεληνεκές από το LRASM. Τα βομβαρδιστικά B-1B της αμερικανικής Αεροπορίας μπορούν επίσης να εκτοξεύσουν LRASM.

Η αρχική δημόσια ανακοίνωση σχετικά με την έκδοση C-3 του LRASM το 2021 συνέπεσε επίσης με την αποκάλυψη από το Πολεμικό Ναυτικό της απόφασής του να ακυρώσει τις εργασίες για έναν κινητήριο πύραυλο κρουζ παράγωγο του stealth AGM-154 Joint Stand-Off Weapon (JSOW) με καθοδήγηση ακριβείας βόμβα ολίσθησης.

Τα F/A-18E/F μπορούν επίσης να εκτοξεύσουν τον AGM-84K SLAM-ER, έναν πύραυλο με μικρότερη εμβέλεια (σύμφωνα με αναφορές γύρω στα 270  χλμ.) ακόμη και έναντι των βασικών εκδόσεων των  JASSM/LRASM. Μπορεί να παρέχει έλεγχο man-in-the-loop και υπερέχει σε παράκτια περιβάλλοντα, αλλά δεν είναι τόσο προηγμένο όσο το JASSM.