Όσο και αν ακούγεται απίστευτο, ο πρώτος αμερικανικός πύραυλος τύπου Κρουζ ήταν άχρηστος. O «πρόγονος» του πυραύλου που κατασκευάστηκε κατά την δεκαετία του 50, δηλαδή την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, με το όνομα Snark ήταν ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο όπλο για εκείνη την εποχή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος πύραυλος ήταν το πρώτο στρατηγικό βλήμα τύπου cruise, ενώ οι δυνάμεις των ΗΠΑ εμπνεύστηκαν το όνομα του από το βιβλίο του Λιούις Κάρολ «Το Κυνήγι του Φιρχαρία» (Snark). 

To πρόβλημα, όμως, ήταν ότι ο Snarκ δεν ήταν αρκετά καλός πύραυλος, καθώς αντιμετώπιζε αντιμετώπιζε ορισμένα «τρωτά» σημεία. 

Μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ήθελε πυραύλους αρκετά ακριβείς για να πλήξει σοβιετικές στρατιωτικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις από μεγάλες αποστάσεις.

Για το λόγο, χρειάζονταν βαλλιστικοί πύραυλοι εφοδιασμένοι με πυρηνικά όπλα που μπορούσαν να ταξιδέψουν σε ένα υψηλό τόξο. Όμως, παρά την πρωτοποριακή δουλειά των Γερμανών με το πυραύλους τύπου V-2 κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, οι βαλλιστικοί πύραυλοι εξακολουθούσαν να έχουν ορισμένα τεχνικά προβλήματα.

Αφενός το κόστος κατασκευής των βαλλιστικών πυραύλων ήταν εξωφρενικά ακριβό, αφετέρου απαιτούνταν μεγάλη ποσότητα καυσίμων. Ένα ακόμη πρόβλημα ήταν το γεγονός ότι οι εκτοξευτήρες τους δεν ήταν εύκολο να μετακινηθούν εύκολα, ενώ χρειαζόταν χρόνος για να τροφοδοτηθούν με πυρηνικό υλικό. Συνεπώς, σε μια τυχόν έναρξη πυρηνικού πολέμου μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, θα απαιτούνταν αρκετός χρόνος για να τεθούν σε ισχύ. 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr  

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ