Στον αέρα είναι τελικά η ένταξη στο ελληνικό αρματικό δυναμικό των πρώτων 90 αρμάτων μάχης Abrams M1A1, τα οποία θα έφθαναν από τον παρελθόντα Σεπτέμβριο στην Ελλάδα. Υποτίθεται πως θα ήταν η πρώτη παρτίδα, που θα άνοιγε το δρόμο για την έλευση στα επόμενα 2-3 χρόνια επιπλέον 300 αρμάτων του ιδίου τύπου.

Θυμίζουμε πως από το 2015 αρχίζουν να παραδίδονται στον τουρκικό στρατό οι μάζες των -τουρκικής πάλι κατασκευής- αρμάτων μάχης ALTAY σε μεγάλους αριθμούς (250+250 σε πρώτη φάση).

Θυμίζουμε ακόμα πως ομάδα Ελλήνων αξιωματικών είχε ταξιδέψει στην Καλιφόρνια, όπου και επιλέχθηκαν τα 90 καλύτερα άρματα της παρτίδας Μ1Α1 που έβγαλε από την υπηρεσία ο αμερικανικός Στρατός.

Σήμερα πάντως, η υπόθεση έχει βαλτώσει, ενώ ισχυρές ενστάσεις εκφράζονται από πολλές πλευρές για το πόσο συμφέρουσα είναι τελικά μια τέτοια προμήθεια. Το κόστος υποστήριξης των Μ1Α1 είναι σημαντικό, αφού τα άρματα μετρούν ήδη δύο και βάλε δεκαετίες ζωής, ενώ προσμετρώνται και άλλα πλην, όπως η μεγάλη κατανάλωση καυσίμου. Σε εποχή δραματικών περικοπών, ελέω τρόικας και μνημονίων, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ασύμφορη την ένταξη των αμερικανικών αρμάτων στον ελληνικό αρματικό στόλο, που γερνάει πλέον επικίνδυνα. Η περίπτωση της Πολωνίας, που επίσης προχώρησε σε προμήθεια μεταχειρισμένων αρμάτων (συγκεκριμένα των Leopard 2A5), φανερώνει πόσο δύσκολη είναι η συντήρηση τέτοιων αρμάτων, αφού αναγκάζεται λόγω της οικονομικής συγκυρίας να κρατά καθηλωμένα πολλά από τα εν λόγω άρματα.

Η ένταξη των Abrams M1A1 σε μονάδες της πρώτης γραμμής στον Έβρο, θα μπορούσε να αλλάξει προς το θετικό το ισοζύγιο ισχύος υπέρ της ελληνικής πλευράς, αν και τα αμερικανικά άρματα θα είχαν να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα με τα γερμανικά LEO2HEL/A4: Την έλλειψη ΤΟΜΑ.

Η ελληνική πλευρά αρνείται μέχρι και σήμερα, κατόπιν αμερικανικών υποδείξεων, να ενεργοποιήσει την δεσμευτική διακρατική συμφωνία αγοράς των 420 ρωσικών BMP-3 ή μέρος αυτής, άρα εκτεθειμένα είναι και θα παραμείνουν τα ό,ποια άρματα μάχης των ελληνικών τεθωρακισμένων ταξιαρχιών, υφιστάμενα ή αυτά που ενδεχομένως πρόκειται να αποκτηθούν. Ας υπενθυμιστεί πως για την προμήθεια των 420 ρωσικών BMP-3, προβλεπόταν μέρος της συναρμολόγησης αυτών να γίνει επί ελληνικού εδάφους (με πιθανή συμμετοχή της ΕΛΒΟ), κάτι που θα σήμαινε ισχυρά ανταποδοτικά οφέλη για την ελληνική πλευρά.

Όπως και να έχει, η έλευση των ισχυρών μεν, μεταχειρισμένων και με υψηλό κόστος συντήρησης δε, αμερικανικών αρμάτων, έχει κολλήσει. Δεν αποκλείεται το «θάψιμο» της έλευσης των Abrams να οφείλεται συν τοις άλλοις και σε γερμανικό δάχτυλο, αφού έχει ενταθεί η προσπάθεια των Αμερικανών να τελειώσει ο «γερμανικός κύκλος» στο επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες γερμανικό μονοπώλιο στα ελληνικά άρματα μάχης, προκαλώντας έτσι το Βερολίνο.

Όσο για την χώρα μας, το αδιέξοδο αρχίζει να γίνεται πιεστικό, αφού σύντομα στην άλλη πλευρά του Έβρου θα εμφανιστούν οι «ορδές» των ΑLTAY. Τα Abrams, με τα ό,ποια προβλήματα λόγω παλαιότητας, δεν εμφανίζονται, ενώ λύσεις ρωσικής προέλευσης (όπως έκανε η Κύπρος παλιότερα με τα άρματα Τ-80) «απαγορεύονται» για την Ελλάδα.

Φυσικά, ούτε σκέψη για σχεδίαση και παραγωγή ενός καθαρά ελληνικού άρματος, στη λογική που οι Τούρκοι κατασκευάζουν τα ΑLTAY. Έχουν φροντίσει για αυτό (όπως και για πολλά άλλα…) τρόικες, μνημόνια, ΔΝΤ, και οι εγχώριοι πολιτικοί τους ανθυπαλληλίσκοι, αυτοί ακριβώς που έφεραν την χώρα και όλους εμάς στο σημερινό κατάντημα…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ