Η ΓΔΑΕΕ ενημερώνει το ΓΕΣ για τη…. «στασιμότητα» των προγραμμάτων του

Ενημέρωση σε εκπροσώπους του ΓΕΣ για την εξέλιξη των εξοπλιστικών προγραμμάτων του έγινε χθες από τον Γενικό Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) Ευάγγελο Βασιλάκο.

Η ενημέρωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συσκέψεων δίπλα από το γραφείο του Γενικού Διευθυντή και όπως αναφέρθηκε, αφορούσε τις εξελίξεις στα εξοπλιστικά προγράμματα του Κλάδου. Σύμφωνα με πληροφορίες τα συγκαταβατικά χαμόγελα κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, μετατράπηκαν σε μεγάλη ανησυχία, μετά την επιστροφή των εκπροσώπων του ΓΕΣ στο Επιτελείο.

Ο λόγος;

Η όλη ενημέρωση αφορούσε ουσιαστικά τη μη εξέλιξη, δηλαδή τη…..«στασιμότητα» όλων σχεδόν των προγραμμάτων του Κλάδου.

Είναι σε όλους γνωστό ότι σε μία κρίσιμη συγκυρία της ιστορίας του, ο Ελληνικός Στρατός, ενώ πολύ μεθοδικά, με στιβαρό «χέρι», συγκροτημένο όραμα και σκέψη, και με σταθερό ρυθμό προετοιμάζεται για τον ουσιαστικό του μετασχηματισμό, βρίσκεται αντιμέτωπος με μία κατάσταση στα εξοπλιστικά του προγράμματα που επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως «απαράδεκτη». Όλα σχεδόν τα προγράμματα του ή έχουν προβλήματα ή βρίσκονται σε κατάσταση «αφασίας».

Ο σχετικός κατάλογος είναι ατελείωτος:

-Τα πυρομαχικά των αρμάτων. Ο σχετικός φάκελος «σκονίζεται» στο γραφείο του κ. Βασιλάκου. Η αίτηση για πληροφορίες (RFI) που εκδόθηκε επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας και τα αποτελέσματα της, δηλαδή τα δύο πορίσματα από τις αντίστοιχες επιτροπές αξιολόγησης είναι «εξαφανισμένα». Οι πληροφορίες σήμερα αναφέρουν ότι η ΓΔΑΕΕ επικαλούμενη την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου ζήτησε την έκδοση νέας Αρχικής Εντολής Προμήθειας. Και μετά; Θα εκδοθεί εκ νέου RFI; Και στη συνέχεια; Τουλάχιστον άλλα τρία χρόνια μέχρι την τελική επιλογή του αναδόχου και δύο τουλάχιστον χρόνια επιπλέον για να «στηθεί» η ελληνική παραγωγή. Μήπως το όλο «σκηνικό» σκηνοθετείται για να μην υπάρξει πυρομαχικό εγχώριας παραγωγής;

Την ίδια στιγμή το ΓΕΣ εκπαιδεύει εντατικά τις μονάδες του στο Leopard 2A4 (ήδη δύο επιλαρχίες έχουν πλήρως εξοπλισθεί και θα αρχίσει και ο εξοπλισμός της τρίτης) και πρέπει να ζήσει με τον «εφιάλτη» της έλλειψης πυρομαχικών. Ας σημειωθεί ότι για κάθε επιλαρχία απαιτούνται κατ’ ελάχιστο περί τα 8.000 βλήματα επιχειρήσεων (δηλαδή στην περίπτωση μας 16.000+ βλήματα).

Πόσο είναι τώρα το απόθεμα και για τις δύο επιλαρχίες; Σίγουρα λιγότερο από 5.000 βλήματα αφού μόνο τόσα αγοράστηκαν από τα αποθέματα του Γερμανικού στρατού.

-Leopard 2HEL. Στη βάση ενός οργανωμένου σχεδίου διαρροών από τη ΓΔΑΕΕ το τελειότερο άρμα του κόσμου έγινε «κουβάς» ή «σαπάκι» που «τρυπάει» για πλάκα! Το αποτέλεσμα ήταν το ζήτημα να αναδειχθεί σε κύριο θέμα στις ελληνογερμανικές σχέσεις, να αποδειχθεί στην πράξη ότι το πρόβλημα θεραπεύτηκε (όπως επίσης και να αναδειχθεί η προνοητικότητα του ΓΕΣ που επέβαλε τη δοκιμή στην κατασκευάστρια), και τελικά περί τα 30 άρματα μάχης Leopard 2HEL να μην παραλαμβάνονται ώστε να αποφευχθεί και η καταβολή χρημάτων στην εταιρία (και μέσω αυτής βέβαια και στους Έλληνες υποκατασσκευαστές)

-Ενδιάμεση Λύση Ι. Μετά «χιλίων βασάνων και κόπων» το πρόγραμμα (διακρατική συμφωνία) εξυπηρετείται οικονομικά, καθώς μέχρι πρότινος η ΓΔΑΕΕ είχε διακόψει τις καταβολές στο γερμανικό δημόσιο, για να ασκήσει πίεση στη γερμανική βιομηχανία, ώστε να επιταχύνει την υλοποίηση αντισταθμιστικών ωφελημάτων.

-Ενδιάμεση Λύση ΙΙ. Άλλο ένα πρόγραμμα-διακρατική συμφωνία εξαφανισμένο στο «τρίγωνο των Βερμούδων» (συγγνώμη της… ΓΔΑΕΕ!). Περιέχει, μεταξύ άλλων, εξοπλισμό 4ου και 5ου κλιμακίου για το 304 Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης (304 ΠΕΒ) για τη συντήρηση των αρμάτων μάχης Leopard 2, ανταλλακτικά για τα άρματα, συλλογές εργαλείων, κ.λπ. Η τύχη του αγνοείται, ενώ λίαν συντόμως οι μονάδες θα αρχίσουν «σαφάρι» ανταλλακτικών για το υλικό τους.

-Σύστημα Επικοινωνιών Ζώνης Μάχης (ΣΕΖΜ) «ΕΡΜΗΣ» Φάση ΙΙ. Για το εν λόγω πρόγραμμα έχουν γραφτεί πολλά από το αδελφό περιοδικό «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ». Η τύχη του αγνοείται! Κρίνεται προφανώς πιο «συμφέρον» να μην εμπλακεί (μεταφορικά και κυριολεκτικά) κάποιος παρά ο Ελληνικός Στρατός να αναβαθμίσει τις επικοινωνίες του!

-Σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου της SONAK. Και για αυτό έχουν γραφτεί πολλά από το αδελφό περιοδικό «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ». Ομοίως η τύχη του αγνοείται! Ο ΕΣ θα συνεχίσει να πορεύεται χωρίς σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (δηλαδή η επιχειρησιακή απαίτηση συνεχίζει να μένει ακάλυπτη), η εταιρία-κατασκευαστής θα συνεχίσει να έχει το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη (όπου νομικοί κύκλοι πιθανολογούν ότι θα δικαιωθεί) και η ΓΔΑΕΕ ούτε να κηρύσσει έκπτωτη την εταιρία ή παρά το γεγονός ότι και οι δύο υφυπουργοί του ΥΠΕΘΑ το έχουν ζητήσει να παραπέμπει το ζήτημα στη δικαιοσύνη για διερεύνηση. Απλώς διατηρεί το πρόγραμμα σε κατάσταση «μετεωρισμού»! 

-Μεταφορικά Ελικόπτερα ΝΗ-90. Έχει επίσης αποτελέσει αντικείμενο παρουσίασης από τη «Σ». Το πρόγραμμα έχει προβλήματα αλλά τα ελικόπτερα είναι άκρως απαραίτητα για την ικανότητα αεροκίνησης και άρα άμεσης επέμβασης του ΕΣ.

-AH-64D Apache.

-Πυρορωλήνες και τηλέφωνα εκστρατείας.

-Τυφέκιο 5,56 χιλ. Μάλλον γινόμαστε κουραστικοί αλλά και αυτό έχει παρουσιαστεί από τη «Σ». Σε αντίθεση με τα άλλα προγράμματα αυτό δεν αγνοείται! Σύμφωνα με πληροφορίες η ΓΔΑΕΕ ζήτησε την ακύρωση του προγράμματος και από ότι φαίνεται το ΓΕΣ συμφώνησε. Κατά συνέπεια το πρόγραμμα φαίνεται ότι παραπέμπεται στις καλένδες. Αλήθεια η ΕΑΣ τι λέει επ’ αυτού;

-Πυρομαχικά πολυβόλων βομβίδων. Τα πολυβόλα βομβίδων GMG της Η&Κ που κατασκευάζονται εγχωρίως από τα ΕΑΣ κατόπιν αδείας έχουν σχεδόν όλα παραδοθεί στον Ελληνικό Στρατό, αλλά πυρομαχικά δεν υπάρχουν. Γιατί; Μα πολύ απλά δεν έχει ανατεθεί το σχετικό πρόγραμμα στην ΕΑΣ, που σημειώνουμε ότι είναι κρατική εταιρία.

-18 οχήματα με σύστημα διαχείρισης φορτίου σε παλέτες (PLS: Palletized Load System). Τα οχήματα είναι άκρως απαραίτητα στο νατοϊκό Στρατηγείο της Θεσσαλονίκης (NDC-GR) που θα πρέπει να αποκτήσει πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα. Δυστυχώς η σχετική σύμβαση δεν έχει ανατεθεί στην ΕΛΒΟ, που επίσης είναι κρατική εταιρία (έστω και αν το μάνατζμεντ έχει εκχωρηθεί σε ιδιώτη, σύμφωνα με την ελληνική «γιαλαντζί» αποκρατικοποίηση).

-Η προμήθεια ΤΟΜΑ Marder 1A3. Πρόκειται επίσης για πρόγραμμα-διακρατική συμφωνία με τη Γερμανία. Αν και έχει εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ και περιλαμβάνεται στο ΕΜΠΑΕ 2006-2010 ονομαστικά (πρέπει να είναι από τις λίγες περιπτώσεις που οπλικό σύστημα περιλαμβάνεται με την εμπορική του ονομασία), η ΓΔΑΕΕ ζήτησε από το ΓΕΣ την επανεξέταση της σκοπιμότητας με κύρια αιτιολογία ότι η γερμανική πλευρά δεν υπέβαλε προσφορά σύμφωνα με την ελληνική αίτηση. Αυτό βέβαια δεν αληθεύει, αλλά φαίνεται ότι είναι λεπτομέρεια για τους αρμόδιους. 

Προφανώς η ΓΔΑΕΕ «πέταξε τη μπάλα εκτός γηπέδου».

Γιατί;

Άγνωστο.

Όμως ο ΕΣ έχει ανάγκη από ΤΟΜΑ και αν θεωρείται ότι τα Marder 1A3 δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις του, τότε δεν χρειάζονται χρονοτριβές και καθυστερήσεις αλλά άμεση δράση. Είτε διαγωνισμός είτε απευθείας επιλογή ενός νέου ΤΟΜΑ (π.χ. του ρωσικού BMP-3 που  η ρωσική πλευρά προσφέρει με ευνοϊκούς όρους) και η απευθείας ανάθεση του προγράμματος είτε εμπορικά είτε μέσω διακρατικής συμφωνίας.

Η παραπομπή του θέματος στις καλένδες (σύμφωνα με το ισχύον ΕΜΠΑΕ 2006-2010 και ιδιαίτερα την πρόσφατη επικαιροποίηση του η χρηματοδότηση του νέου ΤΟΜΑ αρχίζει από το 2014 και μετά) δεν εξυπηρετεί καθόλου τον Ελληνικό Στρατό.

Ως συμπέρασμα

Προφανώς διαφεύγει της ΓΔΑΕΕ ότι αποστολή της είναι να υλοποιεί ταχύτατα τα εξοπλιστικά προγράμματα με μεγιστοποίηση του οφέλους για το ελληνικό δημόσιο, να επιλύει τα όποια προβλήματα ανακύπτουν σε αυτή τη διαδικασία και όχι να επιλέγει συστήματα, να ζητά την ακύρωση αρχικών εντολών προμηθείας και παράλληλα να καυχάται για «σταυροφορία» κατά εγχώριων «λαμογιών» και «μεσαζόντων»! (όλοι μας εξάλλου θυμόμαστε την κατάληξη της πρόσφατης επιχείρησης “κάθαρσης” στους εξοπλισμούς)

Διαφεύγει επίσης ότι ναι μεν η πολιτική εξουσία έχει τον απόλυτο έλεγχο επί των ενόπλων δυνάμεων, όμως το τι χαρακτηριστικά θα έχει και σε τι ποσότητες θα αγοραστεί το κάθε οπλικό σύστημα είναι ευθύνη του αρμόδιου επιχειρησιακού φορέα, του Επιτελείου. Αλλιώς ας «ξηλώσουμε» τους επαγγελματίες στρατιωτικούς και ας τους αντικαταστήσουμε με δικηγόρους, πολιτικούς μηχανικούς, οικονομολόγους και χημικούς μηχανικούς (εξίσου άξιους επαγγελματίες αλλά προφανώς άλλου γνωσιακού αντικειμένου)!

Τέλος ας γίνει εδώ μνεία ότι παράπλευρη απώλεια της όλης κατάστασης αποτελεί η ελληνική αμυντική βιομηχανία. Επί τρία χρόνια οι εταιρίες του χώρου αντιμετωπίζουν αυξανόμενη έλλειψη βιομηχανικού έργου και βέβαια τις συνέπειες τις «πληρώνει» πρώτη-πρώτη η απασχόληση. Ουδείς θα μπορούσε να ότι όλες οι ελληνικές αμυντικές εταιρίες είναι πρότυπα βιομηχανικής δραστηριότητας, αλλά μέχρι την «εξαθλίωση» του κλάδου λόγω ανυπαρξίας δραστηριότητας υπάρχει μεγάλη απόσταση.