Την τέχνη τους, τα στελέχη του Όπλου του Μηχανικού από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Κίνα και την Αίγυπτο, είχαν την ευκαιρία να την επιδείξουν στα στρατιωτικά τουρνουά «Ασφαλής διαδρομή», που διεξάχθηκε στην περιφέρεια Νίζνι Νόβγκοροντ και «Ανοικτοί υδάτινοι δρόμοι» στην πόλη Μούρομ (στην περιφέρεια Βλαντίμιρ).

Τη νίκη σε όλες τις διοργανώσεις κατέκτησαν οι ρωσικές ομάδες. Οι στρατιωτικοί μηχανικοί μας εντυπωσίασαν τους παρευρισκόμενους παρατηρητές με τις επιδόσεις τους, τόσο πολύ, που οι επιτελείς από τη Βενεζουέλα ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να αγοράσουν ρωσικό εξοπλισμό Μηχανικού, που σπάνια εξάγεται. Συνολικά παρουσιάστηκαν 16 είδη μηχανολογικού εξοπλισμού του Μηχανικού, από τα οποία ξεχωρίσαμε τα πέντε καλύτερα και πιο περιζήτητα μοντέλα.

Τεθωρακισμένο όχημα μάχης διάσπασης ναρκοπεδίων (BMR)-3MA «Vepr»

Θα ξεκινήσουμε την παρουσίαση, σημειώνοντας την παρουσία στους Αγώνες ενός παγκόσμιου παίκτη στην κατασκευή μηχανημάτων διάσπασης ναρκοπεδίων, του σχεδιαστικού γραφείου SKB-200 του εργοστασίου «Stankomash».

Τα εργαλεία του, που είναι τοποθετημένα στο σύστημα διάσπασης ναρκοπεδίων (Ν/Π) του οχήματος BMR-3MA «Vepr», δεν έχουν ανάλογα στον κόσμο. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι στα Δυτικά συστήματα ο συντελεστής «αστοχίας» στη «σάρωση» ναρκών από τους κυλίνδρους διάσπασης είναι 20%-25%,  ενώ στο αντίστοιχο σύστημα του άρματος BMR-3MA «Vepr», είναι λιγότερο από το 6%. Τα ρωσικά εργαλεία Μηχανικού μπορούν να καταστρέφουν νάρκες σε συνθήκες χιονιού, κάτω από το έδαφος, στην επιφάνεια, καθώς επίσης να απενεργοποιούν αντιαρματικές νάρκες που διαθέτουν τηλεκατευθυνόμενο πυροκροτητή. Το σύστημα του σύγχρονου αυτού τεθωρακισμένου οχήματος μάχης Μηχανικού, εξουδετερώνει το ίδιο αποτελεσματικά επίγειες όσο και μαγνητικές νάρκες.

Το «Vepr» που σχεδιάστηκε στη βάση της πλατφόρμας του άρματος Τ-90, διαθέτει πλήρως καλυμμένη υπερκατασκευή για το πλήρωμα, σύστημα διάσπασης ναρκών με τηλεχειρισμό και αντιαεροπορικά όπλα. Έχει αποθέματα τροφίμων, νερού, θέρμανση και βιολογικές τουαλέτες, που επιτρέπουν την αυτόνομη κίνησή του μέχρι τρεις ημέρες.

Ερπυστριοφόρα οχήματα ναρκοθέτησης, GMZ-3M

Τα πρώτα μοντέλα εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1970, ενώ με τις συνεχείς τροποποιήσεις η αποτελεσματικότητα των ρωσικών οχημάτων ναρκοθέτησης έχει βελτιωθεί σημαντικά. Τα σύγχρονα μοντέλα διαθέτουν εκτοξευτή καπνογόνων «Tutsa».

Στο όχημα έχει τοποθετηθεί δορυφορικό και αδρανειακό σύστημα πλοήγησης, στο οποίο έχει ενσωματωθεί πρόγραμμα καταγραφής των ακριβών συντεταγμένων κάθε μιας νάρκης, που επιτρέπει τη χαρτογράφηση και οριοθέτηση των ναρκοπεδίων και τη μεταφορά των δεδομένων στην μονάδα του Μηχανικού που έκανε τη ναρκοθέτηση. Επίσης, έχει τοποθετηθεί εξοπλισμός απενεργοποίησης ναρκών. Οι παραπάνω παράγοντες ενισχύουν σημαντικά τις επιχειρησιακές δυνατότητες του οχήματος. Με την εξέλιξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας ναρκοθέτησης, σε επόμενη φάση θα υπάρχει η δυνατότητα ενεργοποίησης και απενεργοποίησης του προγράμματος τοποθέτησης ναρκών με τηλεχειρισμό.

Τεθωρακισμένο όχημα μάχης μηχανικού, IMR-2

Την τρίτη θέση στη λίστα των διακριθέντων στους Αγώνες βρίσκεται ένα από τα πλέον σύγχρονα οχήματα μάχης του Ρωσικού Μηχανικού, που μπορεί να διανοίξει δρόμο οπουδήποτε χρειαστεί, χωρίς να εμποδίζεται από μηχανικά εμπόδια, την πυκνή βλάστηση, με δυνατότητα προστασίας από τη ραδιενεργή ακτινοβολία.

Το IMR-2 είναι εξοπλισμένο με λεπίδα προώθησης, ηλεκτρο-υδραυλικό βραχίονα που μπορεί να φέρει αρπάγη τύπου δαγκάνας, με σύστημα κάδου και με μια σειρά από βάσεις για τοποθετήσεις συστημάτων διαφόρων χρήσεων και σκοπού. Λόγω της καθολικότητας της χρήσης του, μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σαν άρμα διάσπασης Ν/Π, παρόμοιο με το αμερικανικό όχημα μηχανικού μάχης M728 και το γερμανικά Pionierpanzer-1. Το IMR-2 προέρχεται από την πλατφόρμα του Τ-72Α.

Σε ανώμαλο έδαφος, μπορεί να διανοίξει δρόμο μήκους 12 χιλιομέτρων την ώρα, στην πυκνή δασική βλάστηση 300-400 μέτρα την ώρα. Το όχημα έχει διμελές πλήρωμα που μπορεί να ζήσει αυτόνομα στην καμπίνα μέχρι και τρεις ημέρες. Διαθέτει ειδική χημική προστασία και είναι το μόνο μηχάνημα μάχης που μπορεί να δουλέψει σε συνθήκες ραδιενέργειας.

PTS-4: Τo αμφίβιο μέσο όχημα μεταφοράς πέμπτης γενιάς

Το νέο αμφίβιο όχημα είναι σχεδιασμένο για την «καταδρομική» μεταφορά μέσα από υδάτινα κωλύματα από θωρακισμένα οχήματα (ΤΟΜΠ) μέχρι και συστήματα πυροβολικού, καθώς επίσης για τη μεταφορά προσωπικού και φορτίων. Το PTS-4 ολοκλήρωσε τις κρατικές δοκιμές το 2011. Το όχημα, με διμελές πλήρωμα, έχει ενταχθεί στα τάγματα Μηχανικού των ταξιαρχιών Μηχανοκίνητου Πεζικού και των Τεθωρακισμένων. Με τον ισχυρό κινητήρα των 840 hp μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα μέχρι 15 km/h στο νερό. Ο οπλισμός του αποτελείται από ένα αντιαεροπορικό πολυβόλο των12,7 mm. Με την extra δεξαμενή καυσίμου, το προηγμένο αμφίβιο όχημα μπορεί να κινηθεί αυτόνομα μέσα στο νερό για 10,5 ώρες ή να διανύσει 600 km στη ξηρά.

Μηχανοποιημένη γέφυρα βαρέως τύπου TMM-6

Την πέμπτη θέση στη λίστα καταλαμβάνει η κινητή πλωτή γέφυρα για τη υπέρβαση υδάτινων εμποδίων μέχρι πλάτους 100 μέτρων και βάθους πέντε μέτρων. Μια τέτοια γέφυρα μπορεί να αντέξει 60 τόνους μηχανικού εξοπλισμού.

Ένα σοβαρό μειονέκτημα της γέφυρας είναι ο περιορισμός του βάθους στα μόλις 5 μέτρα. Το κάθε συγκρότημα TMM-6 αποτελείται το σύστημα ανάπτυξης της γέφυρας και τα τμήματά της (μπλοκ). Το άνοιγμα του κάθε μπλοκ είναι 17 μέτρα. Η ανάπτυξη της διάβασης γίνεται αρθρωτά. Τη διαδικασία χειρίζεται ένα άτομο που βρίσκεται εντός του οχήματος, ενώ ο χρόνος στησίματος ενός τμήματος της γέφυρας είναι 5 λεπτά.

ΠΗΓΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ