Σε τέλμα η Ουκρανία – Που οδηγείται τελικά η κρίση στην Α. Ευρώπη;

Που οδηγείται τελικά η ουκρανική κρίση; Έχει ελπίδες η ειρήνη; Τελικά το πρόβλημα της Ουκρανίας είναι πρωτίστως  στο εσωτερικό της. Και σε ένα πολιτικό προσωπικό που βολοδέρνει στην ανυποληψία.

Ο Ποροσένκο μεταπίπτει σε ηγέτη άνευ κύρους, που αδυνατεί να βρει λύσεις ουσίας στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει, και έτσι παραπαίει παλεύοντας για ισορροπίες ανάμεσα σε νεοφιλελεύθερους και εθνικιστές.

Ανανεώνοντας έναν πόλεμο που αδυνατεί να κερδίσει, ο Ουκρανός ηγέτης ανατροφοδοτεί τον πλέον αποκρουστικό ουκρανικό εθνικισμό. Κάτι που μας θυμίζει αρκετά την τουρκική συμπεριφορά έναντι  της Ελλάδας: κάθε που τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας, με πρώτο το κουρδικό, δημιουργούν αναστάτωση, ταραχές και βία, η κρίση εξάγεται στο Αιγαίο.

Είναι σημαντικό ότι πλήθος δυτικών εντύπων καλούν Ποροσένκο και  Κίεβο να αναζητήσουν ρεαλιστικές λύσεις  συμβιβασμού με τη Ρωσία. Ο ακροδεξιός άξονας στο Κίεβο όμως, με αιχμή το γνωστό Svoboda,ακόμα και να ήθελε ο  Ουκρανός πρόεδρος “να τα βρει” με τη Μόσχα, έχει άλλες διαθέσεις. Όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε σε βρετανικό έντυπο, “στο Κίεβο, μια δεξιά εθνικιστική κυβέρνηση, έχει απέναντί της μια υπερδεξιά, υπερεθνικιστική αντιπολίτευση”.

Όλα αυτά οδηγούν τον Πιέτρ Ποροσένκο σε σπασμωδικές κινήσεις, όπως την πολύ πρόσφατη που σημείωσε το Defencenet, δια της οποίας οι ρωσικές αεροπορικές εταιρείες θα χάσουν το δικαίωμά τους να εκτελούν πτήσεις σε ουκρανικές πόλεις  από την έναρξη της χειμερινής περιόδου στις αερομεταφορές, όπως ανακοίνωσε η ουκρανική κυβέρνηση:

“Η υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας της Ουκρανίας άρχισε να ενημερώνει τις ρωσικές εταιρείες για το γεγονός ότι έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα των κυρώσεων και ότι δεν πρόκειται να λάβουν άδεια να εκτελούν πτήσεις σε ουκρανικές πόλεις  από τις 25 Οκτωβρίου”, αναφέρεται στη σχετική δήλωση.

Τελικά, που θα οδηγηθεί η ουκρανική κρίση; Μάλλον οι εχθροπραξίες θα συνεχιστούν, και επί μακρόν μάλιστα,  αφού ΗΠΑ και Δυτικοευρωπαίοι έχουν κολλήσει σε μια στενή ψυχροπολεμική θεώρηση, την ώρα που θα έπρεπε να  συμμαχήσουν με τη Ρωσία έναντι υπαρκτών κινδύνων για την ασφάλεια του πολιτισμένου κόσμου. Με πρώτη απειλή αυτή που λέγεται ισλαμικό κράτος…