Το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου στα δικαστήρια, αντί για το πεδίο της μάχης…
Σύμφωνα με πληροφορίες, η SONAK με την προσφυγή της κατά του δημοσίου στο διαιτητικό δικαστήριο για το γνωστό πρόγραμμα των συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου του Στρατού Ξηράς διεκδικεί...
Σύμφωνα με πληροφορίες, η SONAK με την προσφυγή της κατά του δημοσίου στο διαιτητικό δικαστήριο για το γνωστό πρόγραμμα των συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου του Στρατού Ξηράς διεκδικεί…
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποσό των 40 εκατ. ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί με την προσφυγή της στο διαιτητικό δικαστήριο η SONAK για το γνωστό πρόγραμμα των συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου του Στρατού Ξηράς.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται ο ορισμός από πλευράς ελληνικού Δημοσίου του εκπροσώπων του και με κοινή συμφωνία των δύο μερών επιδιαιτητή. Πιθανόν, «κλειδί» στην όλη διαδικασία να αποδειχθεί η τρίτη δοκιμή του συστήματος η οποία έγινε με αποδοχή και των δυο μερών, παρά το γεγονός ότι δεν προβλεπόταν από την σύμβαση…
Θα υπενθυμίσουμε ότι η σχετική σύμβαση μεταξύ της τότε Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμού (ΓΔΕ) και SONAK υπογράφηκε στις 19 Οκτωβρίου 2001 και είχε ως αντικείμενο την προμήθεια 18 συστημάτων παρεμβολέων (Π/Ρ) τύπου ERIS επί ΤΟΜΠ Μ113Α1 και 11 κέντρων ακροάσεως (ΚΑ) τύπου ESTIA εντός Κλωβών S280 επί οχημάτων Steyr 680M3, για την ικανοποίηση των επιχειρησιακών αναγκών του ΓΕΣ.
Τα ΤΟΜΠ και τα οχήματα-ρυμουλκούμενα θα τα διέθετε το ΓΕΣ. Το συνολικό κόστος της σύμβασης ανερχόταν σε 84.935.798,38 ευρώ.
Οι πληρωμές προβλεπόταν να πραγματοποιηθούν με τη χορήγηση 1ης προκαταβολής και 2ης προκαταβολής σε ποσοστά 50% και 10% αντίστοιχα, ενώ το υπόλοιπο ποσό 40%, θα καταβαλλόταν τμηματικά με τις παραδόσεις.
Η εταιρεία είχε αναλάβει συμβατική υποχρέωση να υλοποιήσει Ελληνική Προστιθέμενη Αξία (ΕΠΑ) σε ποσοστό 43,42%, ενώ ο ποιοτικός έλεγχος θα εξασφαλιζόταν μέσω Ομάδας Ελέγχου Ποιότητας που θα συγκροτούνταν με μέριμνα ΓΔΕ.
Οι παραδόσεις του υλικού προβλεπόταν να αρχίσουν το Μάρτιο του 2004 και να ολοκληρωθούν τον Απρίλιο του 2005.
Πριν την οριστική παραλαβή των υλικών οδηγού μερίδας (1 Π/Ρ και 1 ΚΑ), προβλεπόταν η εκτέλεση δοκιμών πεδίου προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά των συστημάτων.
Σε αυτές ακριβώς τις δοκιμές υπήρξε εμπλοκή (η «Σ» έχει πολλές φορές αναφερθεί στο συγκεκριμένο πρόγραμμα και έχει παρουσιάσει αναλυτικά τις διάφορες επιχειρησιακές, τεχνικές, και διαδικαστικές πλευρές του), και μετά τη μη επίτευξη συμφωνίας για την τροποποίηση της σύμβασης, η εταιρεία αναγκάστηκε να καταφύγει στη διαιτησία.
Ανεξάρτητοι παρατηρητές σημειώνουν ότι «το αποτέλεσμα της διαιτησίας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προδικαστεί, καθώς η μεν πλευρά της SONAK, έχει ισχυρά νομικά ερείσματα, το δε Δημόσιο υποστηρίζει ότι το σύστημα αυτό καθ’αυτό, δεν υλοποίησε σε καμία φάση τα προβλεπόμενα από την σύμβαση».
Γενικώς είναι μία εξέλιξη που σε τίποτα δεν βοηθάει την επιχειρησιακή ετοιμότητα του ΕΣ.
