Εγκατάσταση συστήματος Α-235 «Samoliot-Μ»

Με ένα νέο, υπερσύγχρονο οπλικό σύστημα αντιβαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, τύπου «Gazelle», ενισχύεται η αντιαεροπορική – αντιπυραυλική ομπρέλα της Μόσχας αναφέρει η εφημερίδα”Izvestia” .

Ένα νέο υπερσύχρονο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς θέτει σε επιχειρησιακή ετοιμότητα η Ρωσία. Το στρατηγικής σημασίας Σώμα Αεροδιαστημικής Αμυνας θα αναπτύξει το νέο σύστημα, Α-235 «Samoliot-Μ», ως το βασικό στοιχείο της αντιπυραυλικής – αντιαεροπορικής ασπίδας της Μόσχας και της ευρύτερης περιοχής της ρωσικής πρωτεύουσας. Στέλεχος του Σώματος δήλωσε ότι οι δοκιμές θα πραγματοποιηθούν στο τέλος της Ανοιξης ή στην αρχή του Φθινοπώρου του 2013. Μετά από αυτές τις δοκιμές, το σύστημα A-235 θα μπορεί να τεθεί σε πλήρη λειτουργία.

«Η αντιπυραυλική ασπίδα θα βασίζεται στους αντιβαλλιστικούς πυραύλους κλάσης 53T6, που στη Δύση, έχουν ταξινομηθεί ως «Gazelle» (Γαζέλα). Στην παρούσα φάση, την περιοχή της Μόσχας προστατεύουν οι πύραυλοι του συστήματος A-135 «Samoliot». Οι «Γαζέλες» μπορεί να χρησιμοποιήσουν τόσο πυρηνικές, όσο και συμβατικές κεφαλές», αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές του υπουργείου Αμύνης. Να σημειωθεί πως το σύστημα Α-135 ετέθη σε επιχειρησιακή λειτουργία τη δεκαετία του 1970, όταν οι χειριστές-επόπτες επιχειρήσεων δεν ήταν σε θέση να επιφέρουν χτύπημα ακριβείας στον εισερχόμενο πύραυλο. Αντίθετα, το σύστημα Α-235 πλοηγείται με ραδιοζεύξη από το έδαφος, με ακρίβεια εκατοστού.

Οι εργασίες για την ανάπτυξη τoυ συστήματος «Samoliot-Μ» ξεκίνησαν το 1997. Το 2011 διενεργήθηκαν οι πρώτες δοκιμές στο πολύγωνο – πεδίο δοκιμών «Sary-Shagan». Οι «Γαζέλες» θα είναι από τα βασικά όπλα του ρωσικού Σώματος Αεροδιαστημικής Αμυνας, μαζί με το αντιβαλλιστικό σύστημα Α-135, που βρίσκεται σήμερα σε υπηρεσία.

Το νέο σύστημα, «Samoliot-Μ», που αναπτύχθηκε από το σχεδιαστικό γραφείο «Novator» στο Αικατερινμπούργκ, εκτελεί διαφορετικές αποστολές από τα γνωστά αντιαεροπορικά – αντιπυραυλικά συστήματα S-400 «Triumph» και το προηγμένο S-500 «Prometei» (Προμηθέας). Έχει μεγαλύτερη εμβέλεια δράσης σε ύψος (μέχρι 30 χιλιόμετρα υψόμετρο) και σε βεληνεκές (έως 100 χλμ). Επιπλέον, το A-235 είναι σε θέση να χτυπήσει τους περισσότερους τύπους από τους υπάρχοντες διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBMs) υψηλής ταχύτητας. Έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, αλλά υπάρχει ένα μειονέκτημα: Αν οι «Triumph» είναι εξοπλισμένοι  με κεφαλές αυτόνομης πλοήγησης,  μετά την εκτόξευση του πυραύλου, τον «ξεχνάς», ενώ το «Samoliot-Μ», ελέγχεται από τον χειριστή με ραδιοζεύξη.

Πύραυλοι που καθοδηγούνται από ραδιοσήματα

Αυτό είναι λογικό, θεωρεί ο αξιωματικός της διοίκησης της αερο-διαστημικής άμυνας. Όλοι οι τύποι των πυραύλων καθοδηγούνται με ραδιοσήματα από το σταθμό ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης. Οι πύραυλοι με σύστημα αυτόνομης πλοήγησης, χρειάζονται μόνο τον αρχικό προγραμματισμό, στη συνέχεια αναζητούν από μόνοι τους το στόχο.

Ωστόσο, σε ύψος 30 χιλιομέτρων, γύρω από τον αντιαεροπορικό πύραυλο δημιουργείται ένα «σύννεφο πλάσματος», το οποίο εμποδίζει τα ραδιοκύματα από το έδαφος. Έτσι, στη στρατόσφαιρα η αυτόνομη πλοήγηση είναι αναποτελεσματική και μπορεί να γίνει μόνο με εντολή ραδιο-καθοδήγησης με μια εστιασμένη δέσμη (ραδιοκυμάτων) υψηλής ισχύος.

Το αντιπυραυλικό συγκρότημα Α-235, περιλαμβάνει ένα ραντάρ SAR τύπου «Don-2Μ» και πυραύλους της κλάσης «Gazelle». Σχεδόν όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά απόδοσης του Α-235 καλύπτονται από το κρατικό απόρρητο. Γνωρίζουμε μόνο ότι θα είναι μεγάλης εμβέλειας και εξοπλισμένο με πυραύλους αναχαίτισης μεσαίου βεληνεκούς. 

Πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες η διαφορά στην ακτίνα δράσης έγκειται στον τύπο της κεφαλής (πυρηνική ή συμβατική) δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί, διότι αποτελεί επίσης μυστικό.

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, Αλεξάντρ Κονοβάλοφ, ονομάζει το «Samoliot-Μ», ένα πραγματικό αντιβαλλιστικό συγκρότημα, σε αντίθεση με το Α-135. «Το «Samoliot» είναι ικανό μόνο για αναχαίτιση με πυρηνικά, από τα οποία πλήττονται περισσότερο οι φίλιες εγκαταστάσεις.

 Το σύστημα Α-235, λόγω της κινητικής-συμβατικής κεφαλής στο βλήμα, θα καταστρέψει τον εχθρικό πύραυλο χωρίς ζημιές στα φίλια εδάφη που καλύπτει το σύστημα αμυντικά. Από την άλλη πλευρά, οι πυρηνικοί πύραυλοι αναχαίτισης, αρκεί να εκραγούν μερικά χιλιόμετρα μακριά από το στόχο, ενώ οι συμβατικοί, απαιτούν εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια στη στόχευση. Είναι αμφίβολο ότι οι σχεδιαστές θα πετύχουν τόσο εξαιρετικά αποτελέσματα στη στρατόσφαιρα», είπε ο Κονοβάλοφ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr.