Το 2012 αποτέλεσε το έτος που εκδηλώθηκαν πολλές εδαφικές διενέξεις παγκοσμίως . Έστω κι αν  η απόσταση ως την διευθέτηση των διαφορών αυτών και την ειρήνευση ορισμένων χωρών, είναι ακόμη μεγάλη, κατέστη επιτέλους κατανοητό για ποιον λόγο διαφωνούν τόσο έντονα τα διάφορα κράτη σε σχέση με τις διεκδικήσεις τους . Στη βάση κάθε σύγκρουσης βρίσκεται η οικονομία και η μάχη για πλουτοπαραγωγικές πηγές αναφέρει ο ρωσικός τύπος.

Στο επίκεντρο όλων των εδαφικών διαφορών του 2012 βρέθηκε η Ιαπωνία, η οποία μονίμως προσπαθεί να διακηρύξει τα δικαιώματά της σε νησιά γειτονικών κρατών και να επιτύχει έστω και ένα θετικό αποτέλεσμα.

Ίσως επειδή ή Ιαπωνία είναι νησιωτικό κράτος έχει την ικανότητα να κατανοεί καλύτερα και να εκτιμά κάθε σπιθαμή γης.

Ήδη εδώ σχεδόν 50 χρόνια Ιαπωνία και Κορέα δεν μπορούν να μοιράσουν μερικά μικρά νησιά στο δυτικό τμήμα της Ιαπωνικής θάλασσας.

Στα κορεατικά ονομάζονται Τόκτο και στα ιαπωνικά Τακεσίμα. Σήμερα ελέγχονται από την Κορέα και είναι πρακτικά αδύνατο να ζήσει κανείς εκεί, είναι τόσο μικρά, που δεν υπάρχει αρκετός χώρος.

Ουσιαστικά λοιπόν οι δύο χώρες διαφωνούν όχι εξαιτίας 187 τετραγωνικών μέτρων ξηρά, αλλά εξαιτίας του περιβάλλοντος τμήματος θαλάσσης, εξηγεί ο επικεφαλής επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Άπω Ανατολής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Κονσταντίν Ασμόλοφ:

«Στο πλαίσιο της υπάρχουσας εικόνας του κόσμου κάθε πέτρα, που εξέχει από το νερό, δεν είναι απλώς μια πέτρα, αλλά άλλα 200 μίλια αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Επομένως πρόκειται για την υφαλοκρηπίδα, τα αλιεύματα και πολλά άλλα ακόμη.»

Το 2012 οξύνθηκε επικίνδυνα η διαμάχη της Ιαπωνίας με την Κίνα για τη συστάδα νήσων Ντιαγιουϊντάο ή Σενκάκου, όπως τα ονομάζουν οι Ιάπωνες.

Το Σεπτέμβριο η κυβέρνηση της Ιαπωνίας εξαγόρασε από έναν ιδιώτη ιδιοκτήτη τρία από τα πέντε νησιά. Η Κίνα απαίτησε να ακυρωθεί αυτή η συμφωνία και απέστειλε στο αρχιπέλαγος 4 πλοία περιπολίας.

 Η Ιαπωνία τάχθηκε κατά αυτών των ενεργειών, απειλώντας ότι θα χρησιμοποιήσει βία. Η ένταση αυτής της σύγκρουσης εξηγείται από το ό,τι δίπλα στα νησιά Σενκάκου υπάρχει  κοίτασμα φυσικού αερίου.  Ο εμπειρογνώμονας του ρωσικού Κέντρου Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών για την Κίνα Πάβελ Κάμενοφ δήλωσε «Πριν από 4-5 χρόνια καταβλήθηκε προσπάθεια να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών πριν την οριστική επίλυση της εδαφικής διαμάχης, να αναπτυχθεί οικονομική συνεργασία σε αυτή τη ζώνη. Αλλά ακριβώς εδώ προέκυψαν διαφωνίες σχετικά με τις διαχωριστικές γραμμές αυτών των κοιτασμάτων. Γι’ αυτό και το πρόβλημα γύρω από αυτά τα νησιά Σενκάκου- Ντιαγιουϊντάο συνεχίζει να παραμείνει άλυτο».

Εξαιτίας των Νότιων Κουρίλων Νήσων η Ιαπωνία συνεχίζει τη διαμάχη με τη Ρωσία όχι μόνο στο διπλωματικό πεδίο, καθώς λόγω της εδαφικής διαφοράς δεν έχει μέχρι σήμερα υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών Σύμφωνο Ειρήνης.

Τον Ιούλιο, μετά την επίσκεψη στις Κουρίλες του πρωθυπουργού της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, οι Ιάπωνες άρχισαν ξανά να απαιτούν να τους επιστραφούν τα νησιά.

Η Μόσχα απολύτως δικαιολογημένα αρνήθηκε να προβεί σε υποχωρήσεις. Για την ίδια, όπως και για την Ιαπωνία, η διατήρηση της κυριαρχίας στις Νότιες Κουρίλες δεν είναι απλώς ζήτημα τιμής. Γύρω από τα νησιά έχουν εντοπιστεί μοναδικά κοιτάσματα ινδίου, αφνίου, σεληνίου και τελλουρίου – μετάλλων, τα οποία αποτελούν βασική πηγή της «πράσινης τεχνολογίας».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr                        

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ