Τα πόδια σου, καθώς πλησιάζει η στιγμή της αλήθειας, τρέμουν- ποιος διάολος ξέρει πού στο καλό σ’ έχουν στείλει να συνεχίσεις τη θητεία σου μετά το τέλος της βασικής εκπαίδευσης στο κέντρο. Κάνεις ένα βήμα με το άρβυλο, μετά άλλο ένα, έπειτα το τελευταίο, σηκώνεις το κεφάλι και…

Και το αναρτημένο χαρτί στον πίνακα ανακοινώσεων του λόχου δε σου κάνει το χατίρι: ΕΒΡΟΣ γράφει δίπλα στο όνομά σου και στο μυαλό σου αρχίζουν να περνάνε εικόνες του 1821 και μάχες σώμα με σώμα με τους Τούρκους.

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εμψυχώσεις τον ίδιο σου τον εαυτό παλεύεις να φωνάξεις «Αεεεεράααα», όμως ο αέρας έχει σωθεί από τα πνευμόνια σου και το μόνο που βγαίνει από στο στόμα σου είναι μερικοί θρηνητικοί συριγμοί.

Διαβάστε τη συνέχεια στο belikeyou

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ