Σε περίπτωση που οι πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι δεν είχαν πετύχει το στόχο τους, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να είχαν επιτεθεί στον εχθρό με υποθαλάσσιες εκρήξεις που προκαλούν τσουνάμι, όπως αποκαλύπτουν στρατιωτικά έγγραφα της Νέας Ζηλανδίας, στα νερά της οποίας φαίνεται ότι δοκιμάστηκε η επίμαχη τεχνική.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «The Daily Telegraph», η υπόθεση αποκαλύφθηκε από τον νεοζηλανδό συγγραφέα και κινηματογραφιστή Ρέι Ουάρου, ο οποίος δημοσίευσε βιβλίο με πληροφορίες από στρατιωτικά έγγραφα που βρήκε θαμμένα στα εθνικά αρχεία της χώρας του.

«Αν το έβλεπε κανείς σε ταινία του Τζέιμς Μποντ, θα έλεγε ότι πρόκειται για φαντασία. Συνέβη όμως στην πραγματικότητα» λέει ο Ουάρου.

Το σχέδιο, με την κωδική ονομασία «Πρόγραμμα Φώκια», φέρεται να ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1944, όταν ένας αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού διαπίστωσε ότι οι υποθαλάσσιες εκρήξεις σε υφάλους του Ειρηνικού προκαλούσαν μεγάλα κύματα.

Αργότερα διαπιστώθηκε ότι μια σειρά από εκρήξεις θα ήταν πιο αποτελεσματικές από μια μεμονωμένη έκρηξη, οπότε το σχέδιο δοκιμάστηκε στα νερά της Νέας Καληδονίας και του Οκλαντ στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Συνολικά 3.700 βόμβες φέρονται να χρησιμοποιήθηκαν στις δοκιμές, οι οποίες είχαν στόχο να προκαλέσουν τσουνάμι ύψους δέκα μέτρων.

«Όπως φαίνεται, αν η ατομική βόμβα δεν είχε δουλέψει τόσο καλά, θα είχαμε ίσως επιτεθεί με τσουνάμι» λέει ο Ουάρου.

Το σχέδιο όμως δεν ολοκληρώθηκε, αφού οι ειδικοί εκτίμησαν ότι μια επιτυχής επίθεση με κύματα θα απαιτούσε 2.000 τόνους εκρηκτικών απλωμένων σε μια γραμμή περίπου πέντε μίλια από τις ακτές.

Οι Αμερικανοί φέρονται να έβαλαν το σχέδιο στη «ναφθαλίνη» το 1945, ωστόσο η Νέα Ζηλανδία φέρεται να συνέχισε να δίνει αναφορές για τα αποτελέσματα πειραμάτων μέχρι τη δεκαετία του 1950.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ