Το ερχόμενο καλοκαίρι του 2021 θα ξεκινήσει η παράδοση των αρμάτων μάχης τρίτης γενιάς ALTAY στον τουρκικό Στρατό στον Έβρο.

Μετά την επίλυση του προβλήματος των κινητήρων (τα τουρκικά άρματα θα είναι εξοπλισμένα με τον γερμανικό MTU των 1500 ίππων και τα προς εξαγωγή άρματα με ένα υβρίδιο ουκρανικής ή νοτιοκορεατικής προέλευσης) το ALTAY είναι πλέον σε πλήρη παραγωγή και προγραμματίζεται η παράδοσή του στις μονάδες της 1ης Στρατιάς σε έντεκα μήνες το αργότερο, από σήμερα.

Είναι το άρμα με το οποίο οι ισλαμιστές της Άγκυρας ονειρεύονται ότι η Τουρκία θα επιστρέψει νικηφόρα στα Βαλκάνια μέσα από την διάβαση του Έβρου, την κατάληψη της Θράκης και -γιατί όχι; όπως λένε οι ίδιοι, «την προέλαση μέχρι την Θεσσαλονίκη, την πόλη της καρδιάς τους», όπως την χαρακτήρισε ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν!

Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας δεν έδωσε «τυχαίο» όνομα στο άρμα. Πρόκειται για το όνομα του Τούρκου στρατηγού Fahrettina Altay, που ως επικεφαλής του 5ου Σώματος Στρατού Ιππικού ανακατέλαβε τη Σμύρνη τον Αύγουστο του 1922.

Ο συμβολισμός είναι βέβαια σαφής και δεν χρήζει ιδιαίτερης περαιτέρω ερμηνείας.

Η υπογραφή της σχετικής σύμβασης ανάπτυξης του άρματος μάχης μεταξύ του SSM και της OTOKAR πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουλίου του 2008 και πέρασε από πολλά στάδια και «κύματα» μέχρι να φτάσει στην μαζική παραγωγή.

Στα πρώτα 250 άρματα ο ρυθμός παραγωγής-παράδοσης θα είναι έξι άρματα μάχης το μήνα (72 το χρόνο) 

Από τα 250 Altay, τα 40 πρώτα θα ανήκουν στη διαμόρφωση T1, με κινητήρα της γερμανικής MTU, ενώ τα υπόλοιπα 210 άρματα θα ήταν της διαμόρφωσης T2 και θα ενσωμάτωναν τον κινητήρα της Tumosan τουρκικής σχεδίασης, ισχύος 1.500 ίππων.

Σε δηλώσεις του, το Μάρτιο του 2020, ο Τούρκος αντιπρόεδρος Ali İhsan Yavuz επιβεβαίωσε ότι τα πρώτα άρματα της σειριακής παραγωγής του Altay θα είναι εξοπλισμένα με τον γερμανικό 12κύλινδρο κινητήρα MT 883 Ka-500 της MTU Friedrichshafen GmbH, ενώ αυτά που θα ακολουθήσουν κατά την δεύτερη φάση της σειριακής παραγωγής θα είναι εξοπλισμένα με τουρκικό κινητήρα.

Σύμφωνα με την σύμβαση ανάπτυξης του τουρκικού κινητήρα, η οποία υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2018, ο πρωτότυπος κινητήρας θα πρέπει να είναι έτοιμος το 2023, και να ακολουθήσει περίοδος δοκιμών διάρκειας 12 μηνών και να ξεκινήσει η παραγωγή του το 2024 προκειμένου να ξεκινήσουν οι εξαγωγές του άρματος. Είναι άγνωστο ένα το παραπάνω χρονοδιάγραμμα τηρηθεί.

Και ας μην ξεχνάμε ότι στη γραμμή παραγωγής θα πρέπει να χωρέσει και η παραγγελία του Κατάρ για 100 Altay με κινητήρα της MTU, έτσι ώστε να υπάρχει ομοιοτυπία με τους κινητήρες των 62 Leopard-2A7+ που αναμένεται να παραλάβει το Κατάρ.

Σημειώνεται ότι η παραγωγή των αρμάτων θα την πραγματοποιήσει η τουρκοκαταριανή εταιρεία BMC παρά το γεγονός ότι το Altay σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από την εταιρεία Otokar σε συνεργασία με την νοτιοκορεατική εταιρεία Rotem.

Το σημαντικότερο είναι ότι από το 2021 και μετά η Τουρκία θα μπορεί να ξεκινά να παρατάσσει στον Έβρο ένα άρμα μάχης 3ης γενιάς με πυροβόλο των 55 διαμετρημάτων αντίστοιχο με των ελληνικών Leo 2HEL και θα πάψει να υπάρχει η ελληνική υπεροχή σε πλήγματα μεγάλης απόστασης και αυτό από την στιγμή που ξεκίνησε να υπάρχει, φυσικά, όταν επιτέλους τα ελληνικά άρματα κατάφεραν και έλαβαν κάποιες έστω στοιχειώδεις ποσότητες πυρομαχικών.

Και το ερώτημα που προκύπτει εύλογα είναι ποιο άρμα από τα δύο είναι καλύτερο ή καταλληλότερο για το πεδίο μάχης του Έβρου σε συνδυασμό πάντα με την ύπαρξη των 170 αναβαθμισμένων Μ60Τ που κάθε άλλο παρά αποτελούν ευκαταφρόνητο αντίπαλο για τα ελληνικά άρματα μάχης: Τα ελληνικά Leo 1A5 «στα χαρτιά» είναι πάντως απολύτως «αναλώσιμα» από τα τελευταία…

Το ALTAY θα είναι εξοπλισμένο και με Τηλεχειριζόμενος Πυργίσκος Αρχηγού Πληρώματος OWS (Overhead Weapon Station).

Αναπτύχθηκαν την τελευταία δεκαετία, για να παρέχουν προστασία στους αρχηγούς πληρωμάτων κυρίως τροχοφόρων ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ, οχημάτων MRAP, από ατάκτους στην ύπαιθρο και εντός κατοικημένων τόπων.

Οι Τούρκοι αναφέρουν ότι ο πυργίσκος OWS παρέχει οπτική και θερμική εικόνα και διασυνδέεται πλήρως με το υπόλοιπο ΣΕΠ του άρματος. Ο αρχηγός πληρώματος λαμβάνει πληροφορίες από εννέα πηγές: Την οπτική διάταξη ημέρας, το θερμικό κανάλι και την κάμερα ημέρας CCD από το ανεξάρτητο περισκόπιό του, τις ίδιες τρεις πηγές από το περισκόπιο του πυροβολητή, την οπτική διάταξη ημέρας και το θερμικό κανάλι του πυργίσκου OWS και τέλος την οθόνη του Συστήματος Διοικήσεως και Ελέγχου (ΣΔΕ), σε τρεις οθόνες.

Στο Altay έχει εγκατασταθεί αυτόματο σύστημα δέκτη προειδοποίησης laser (LWR: Laser Warning Receiver), ειδικά για την αντιμετώπιση των ελληνικών Α/Τ όπλων τύπου Kornet-E του Ελληνικού Στρατού τα οποία είναι και τα μοναδικά που «υπόσχονται» διάτρηση και των τριών τύπων τουρκικών αρμάτων με πυροβόλο των 120 χλστ. (Altay, Leo 2NG, M60T). Κανένα ελληνικό άρμα δεν διαθέτει κάτι τέτοιο και είναι άγνωστο και αν θα διαθέτει στο μέλλον.

Αν υλοποιηθούν όλες οι φάσεις παραγωγής του τουρκικού άρματος για να καλυφθεί η οροφή των 1000 αρμάτων τότε δε θα υπάρχει απλά λόγος σύγκρισης μονάδα με μονάδα καθώς η ποσοτική διαφορά θα είναι απλά τεράστια.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ