Oι Ρώσοι πάντα διέθεταν οπλικά συστήματα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των ρωσικών αρμάτων μάχης είναι πως μπορούν να εκτοξεύσουν αντιαρματικούς καθοδηγούμενους πυραύλους από το πυροβόλο τους. Αρχικά, αυτοί οι πύραυλοι ήταν πυραυλικά συστήματα με ραδιοκαθοδήγηση.

Τότε, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, στα οχήματα μάχης που είχαν υιοθετηθεί από τις ρωσικές επίγειες δυνάμεις, οι φόρτοι πυρομαχικών που περιλάμβαναν πιο εξελιγμένα βλήματα είχαν δυνατότητα καθοδήγηση μέσω δέσμης λέιζερ.

Σήμερα, η γνωστή ρωσική επιχείρηση OJSC «Εργοστάσιο Βασίλι Αλεξέγιεβιτς Ντεγκτιάριοφ» (Завод имени В. А. Дегтярева) παράγει πολλούς τύπους από αυτούς τους πυραύλους. Ο πιο φημισμένος αναμεσά τους είναι η κεφαλή 3UBK20 με τον πύραυλο 9M119M «Invar», ο οποίος διαθέτει ημιαυτόματη καθοδήγηση με ικανότητες αντιπαρενόχλησης και βεληνεκές πτήσης από 100 έως 5000 μέτρα. Η απόσταση αυτή καλύπτεται μέσα σε 17,6 δευτερόλεπτα.

Πρόσφατα η εταιρεία «Εργοστάσιο Βασίλι Αλεξέγιεβιτς Ντεγκτιάριοφ» αποδέσμευσε βίντεο στον λογαριασμό της στο Youtube με τις δύο πολεμικές κεφαλές 3UBK20F (9M119MF) και 3UBK20F1 (9M119MF1) και τον πύραυλο 9M119M «Invar» με την κεφαλή 3UBK20.

Προωθητικό βίντεο του πυραύλου 9M119M «Invar»

Το κύριο χαρακτηριστικό του πυραύλου 9M119M «Invar» είναι η ύπαρξη διπλής (tandem) πολεμικής κεφαλής. Αποτελείται από το πρώτο εκρηκτικό γέμισμα, το οποίο αρχικά εξουδετερώνει τη δυναμική προστασία που είναι εγκατεστημένη στα εχθρικά τεθωρακισμένα οχήματα, και το κυρίως εκρηκτικό γέμισμα, ο σκοπός του οποίου είναι η διάτρηση της κύριας θωράκισης.

Τέτοιοι πύραυλοι εκτοξεύονται από τα λειόκαννα πυροβόλα των 125 χλστ τα οποία είναι εγκατεστημένα στα άρματα μάχης T-72, T-80 και T-90. Η εκτόξευση τους μπορεί να εκτελεστεί από ακίνητο ή κινούμενο άρμα μάχης.

Άλλα καθοδηγούμενα πυρομαχικά είναι οι πύραυλοι υψηλής εκρηκτικότητας/διασποράς (HE/Frag) 3UBK20F (9M119MF) και 3UBK20F1 (9M119MF1). Κατά την ανάπτυξη εκδόσεων υψηλής εκρηκτικότητας του καθοδηγούμενου πυραύλου 9M119M, τα γενικά χαρακτηριστικά του δεν αλλάζουν προκειμένου να διατηρηθεί η πτητική απόδοση του πυραύλου. Η καθοδήγηση των πυραύλων διεξάγεται με τον ίδιο τρόπο, ενώ δεν απαιτείται η αλλαγή του εξοπλισμού ελέγχου.

Τα χαρακτηριστικά τους, σύμφωνα με πολλούς Ρώσους αμυντικούς αναλυτές, είναι μοναδικά. Τουλάχιστον, πουθενά σε όλον τον κόσμο, ακόμη δεν παράγεται μαζικά κάτι εφάμιλλο με αυτούς τους πυραύλους.

Προωθητικό βίντεο των πυραύλων 9M119MF (3UBK20F) και 9M119MF1 (3UBK20F1)

Ο 9M119MF1 λόγω της μεγαλύτερου βάρους πολεμικής κεφαλής 3UBK20F1 (9 κιλά) έχει μικρότερο δραστικό βεληνεκές -3500 μέτρα- σε σχέση με τον 9M119MF (3UBK20F) που φτάνει τα 5000 μέτρα και έχει το μισό βάρος κεφαλής (4,5 κιλά). Δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για τη διατρητική ικανότητα των δυο πυραύλων.

Αυτά τα βλήματα είναι σχεδιασμένα για την εξουδετέρωση εχθρικού προσωπικού που είναι ακάλυπτο σε ανοιχτές περιοχές η καλυμμένο μέσα σε οχυρωμένες θέσεις όπως επίσης και διάφορων τεθωρακισμένων οχημάτων συμπεριλαμβανομένων αρμάτων μάχης όπως αναφέρει το proelasi.com

Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία τα πυρομαχικά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις καιρικές συνθήκες, όπως το ζεστό κλίμα της ερήμου και σε υψόμετρο μέχρι 3000 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ