ΑΣΔΕΝ & ΑΔΤΕ: Τα έξι «οχυρά» του Αιγαίου που ενοχλούν τους Τούρκους

Οι συνεχείς δηλώσεις Ερντογάν, Τσαβούσογλου και Ακάρ για «αποστρατικοποίηση» των ελληνικών νησιών δεν γίνονται τυχαία αλλά αποσκοπούν στην δημιουργία κλίματος αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας.

O χώρος του Αιγαίου αποτελεί εκ των πραγμάτων μια περιοχή όπου η ένταση με την Τουρκία βρίσκεται μονίμως στο κατακόρυφο.

Οι συνεχείς τουρκικές επιθετικές κινήσεις, αλλά και η τουρκική εμμονική ρητορική για αποστρατιωτικοποίηση των νήσων του Αιγαίου έχουν αναγκάσει την Ελλάδα να δώσει ιδιαίτερο βάρος στην άμυνα των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.

Κύριο εργαλείο της αμυντικής θωράκισης των νησιών είναι η ΑΣΔΕΝ, ένας σχηματισμός ο οποίος θα έρθει πρώτος αντιμέτωπος με τις τουρκικές δυνάμεις εάν η υπάρχουσα εύφλεκτη κατάσταση οδηγηθεί σε σύγκρουση. 

Τα  3.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που σχηµατίζουν τα νησιωτικά συµπλέγµατα των Κυκλάδων, των Σποράδων, των ∆ωδεκανήσων και των Βορειοανατολικών νήσων, είναι τα πάτρια εδάφη τα οποία θα κληθεί να υπερασπίσει η Ελλάδα µε κάθε κόστος όποτε το απαιτήσουν οι συνθήκες.

Και οι µονάδες της ΑΣ∆ΕΝ είναι αυτές που φυλάνε τις Θερµοπύλες του Αιγαίου. Αυτές οι ιδιότυπες µονάδες θα µπορούσαν να χαρακτηριστούν ως µικροί στρατοί, καθώς έχουν δηµιουργηθεί µε σκοπό την πλήρη κάλυψη των αναγκών τους µε ίδια µέσα όχι µόνο σε επίπεδο των µάχιµων µονάδων, αλλά και στο επίπεδο της διοικητικής µέριµνας. 

ΑΣ∆ΕΝ

Η ΑΣ∆ΕΝ (Ανωτέρα Στρατιωτική ∆ιοίκηση Εσωτερικού και Νήσων) είναι Σχηµατισµός επιπέδου Σώµατος Στρατού και έχει έδρα την Αθήνα.

Συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο του 1945 µε την επωνυµία ΑΣ∆Α (Ανωτέρα Στρατιωτική ∆ιοίκηση Αττικής) και έδρα την Αθήνα. Το 1961 µετονοµάστηκε σε ΑΣ∆ΕΝ. Τον Οκτώβριο του 1995 εγκαταστάθηκε στο Στρατόπεδο «Σακέττα» στην περιοχή του Καρέα, στην Αττική. Από τις 19 Ιουλίου 2005 η ΑΣ∆ΕΝ λειτουργεί ως Μείζων Επιχειρησιακός Σχηµατισµός. 

Το έµβληµα της ΑΣ∆ΕΝ αποτελεί αναπαράσταση του αναγλύφου της Πύλης των Λεόντων των Μυκηνών.

Συµβολίζει την ισχύ και την ενότητα του έθνους και του Ελληνισµού διαµέσου των αιώνων και την επιβαλλόµενη συνεργασία µεταξύ των Σχηµατισµών της ΑΣ∆ΕΝ.

Το επίγραµµα “Αµύνεσθαι περί Πάτρης”, είναι µέρος της απάντησης “Εις οιωνός άριστος αµύνεσθαι περί πάτρης”, που δόθηκε από τον Έκτορα στο µάντη Πολυδάµαντα, όταν ο τελευταίος τον συµβούλευσε να µαταιώσει την επίθεση κατά των Ελλήνων, τις τελευταίες ηµέρες του Τρωικού Πολέµου, γιατί οι οιωνοί ήταν κακοί. 

Στα χέρια του διοικητή της ΑΣ∆ΕΝ µε σκοπό την άµυνα του Αρχιπελάγους του Αιγαίου βρίσκονται 7 επιχειρησιακοί σχηµατισµοί επιπέδου µεραρχίας ή ταξιαρχίας: οι πέντε Α∆ΤΕ (79η, 80η, 95η, 96η και 98η), η 88η Στρατιωτική ∆ιοίκηση (Σ∆Ι) και η 5η Ταξιαρχία Πεζικού. 

Οι σχηµατισµοί φέρουν την ονοµασία Α∆ΤΕ (Ανωτέρα ∆ιοίκηση Ταγµάτων Εθνοφυλακής) ή Σ∆Ι (Στρατιωτική ∆ιοίκηση) καθώς νοµικά τα νησιά του Αιγαίου είναι αποστρατικοποιηµένη περιοχή.

Αυτό βασίζεται στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923) που προέβλεπε την παραχώρηση όλων των νήσων του Αιγαίου στην Ελλάδα, πλην Ίµβρου και Τενέδου. Η Τουρκία επικαλείται το περιεχόµενο αυτής της Συνθήκης, ώστε να µην αναγνωριστεί στην Ελλάδα το δικαίωµα διατήρησης στρατιωτικών δυνάµεων στα νησιά του Αιγαίου. 

Όµως το 1936, η Συνθήκη του Μοντρέ αντικατέστησε τη Συνθήκη της Λωζάνης και εποµένως κατάργησε και τις αποστρατικοποιηµένες ζώνες, µε αποτέλεσµα αυτές να επαναστρατικοποιηθούν.

Με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων (1947) τα ∆ωδεκάνησα κατοχυρώθηκαν στην Ελλάδα, όµως, µετά από πιέσεις της ΕΣΣ∆, επιβλήθηκε η αποστρατικοποίησή τους.

Έκτοτε, η Τουρκία αµφισβητεί το δικαίωµα των Ελλήνων να διατηρούν στρατό στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, βασιζόµενη τόσο στη Συνθήκη της Λωζάνης, όσο και σε αυτή των Παρισίων. Η Συνθήκη της Λωζάνης όµως έχει αντικατασταθεί από τη Συνθήκη του Μοντρέ και επιπλέον οι Έλληνες υποστηρίζουν ότι οι συνθήκες που επικρατούσαν κατά την υπογραφή της Συνθήκη της Λωζάνης ήταν πολύ διαφορετικές από τις σηµερινές. 

Η Ελλάδα έχει κάθε νόµιµο δικαίωµα να αµυνθεί απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Επιπλέον, η Τουρκία δεν δικαιούται να αντλεί δικαιώµατα από τη Συνθήκη των Παρισίων, ως µη συµβαλλόµενο µέρος. Το ζήτηµα ουσιαστικά είναι καθαρά πολιτικό.

Οι σχηµατισµοί 

Η ΑΣ∆ΕΝ λοιπόν καλείται να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα που από το 1974 ,µετά τα γεγονότα στην Κύπρο, και ιδιαίτερα το 1975 παρουσιάζεται ενισχυµένη µε την 4η Τουρκική Στρατιά, την επονοµαζόµενη και «Στρατιά του Αιγαίου».

Αυτή αποτελείται από δύο Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες (11η, 19η) πεζικού, από µία Ταξιαρχία Πυροβολικού (57η), δύο Ταξιαρχίες Πεζικού (1η, 3η), το 3ο Σύνταγµα Ελικοπτέρων και σε καιρό πολέµου την Tαξιαρχία Αµφίβιων ∆υνάµεων που εδρεύει µαζί µε τη ∆ιοίκηση Αποβατικών Πλοίων στο ναύσταθµο της Φώκαιας. 

Αυτές τις δυνάµεις έχουν να αντιµετωπίσουν οι πέντε Α∆ΤΕ και η Σ∆Ι, µε την 5η ΤΑΞ ΠΖ που είναι αεροµεταφερόµενη να δρα ως µονάδα ταχείας επέµβασης και ενίσχυσης σε όποιο σηµείο του µετώπου απαιτηθεί. Όλες οι µονάδες είναι πλήρως εξοπλισµένες και οργανωµένες (αν και πολλά µπορούν ακόµη να γίνουν) για την εκπλήρωση της αποστολής τους. 

Εκτός των κεντρικών σχηµατισµών, στην ΑΣ∆ΕΝ υπάγονται επίσης ο Λόχος Στρατηγείου (ΛΣΤ/ΑΣ∆ΕΝ), η ∆ιοίκηση Μηχανικού της ΑΣ∆ΕΝ (∆ΜΧ/ΑΣ∆ΕΝ) και το 2ο Σύνταγµα Επικοινωνιών, Ηλεκτρονικού Πολέµου και Επιτήρησης (2ο ΣΕΗΠΠΕΠ) που επιχειρεί και τα UAV SPERWER.

Τέλος, το 471ο Τάγµα Ηλεκτρονικού Πολέµου (471 ΤΗΠ), το 472ο Τάγµα Επικοινωνιών Επιτήρησης (472 ΤΕΕΠ), το 482ο Τάγµα ∆ιαβιβάσεων (482 Τ∆Β) και τα ΤΕ της Ερµούπολης και της Νάξου. Οι υπόλοιπες µονάδες είναι οι κάτωθι:

Η 79η Α∆ΤΕ είναι επιπέδου ενισχυµένης ταξιαρχίας και από 1978 έχει χώρο ευθύνης το νησιωτικό σύµπλεγµα της Σάµου και των νησιών και βραχονησίδων της περιοχής. 

Αποτελείται από τον Λόχο Στρατηγείου της 79ης Ανωτέρας ∆ιοίκησης Ταγµάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/95 Α∆ΤΕ) και τις ακόλουθες επιχειρησιακές µονάδες: τον 79ο Λόχο ∆ιαβιβάσεων Εθνοφυλακής (79 Λ∆ΒΕΘ), το 79ο Τάγµα Μηχανικού Εθνοφυλακής (79 ΤΜΧΕΘ), τον 79ο Λόχο Αντιαρµατικών Εθνοφυλακής (79 ΛΑΤΕΘ), την 79η Επιλαρχία Αρµάτων Εθνοφυλακής (79 ΕΑΡΜΕΘ), το 79ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (79 ΤΕ), το 164ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (164 ΤΕ), την 79η Μοίρα Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (79 ΜΕΘ), το 649ο Τάγµα Εθνοφυλακής (649 ΤΕ), το 239ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (239 Μ/Κ ΤΕ), το 298ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (298 Μ/Κ ΤΕ), το 79ο Τάγµα Υγειονοµικού Εθνοφυλακής (79 ΤΥΕΘ), το 79ο Τάγµα Υποστήριξης Εθνοφυλακής (79 ΤΥΠΕΘ) και τα τάγµατα εθνοφυλακής (ΤΕ) Αγ. Κυρήκου και Σάµου. 

Η 80η Α∆ΤΕ είναι επιπέδου ενισχυµένης ταξιαρχίας που αποτελεί συνέχεια της 125ης ∆ιοικήσεως Τµηµάτων Ελληνικής Χωροφυλακής που συγκροτήθηκε το έτος 1964 µε χώρο ευθύνης το νησιωτικό σύµπλεγµα της Κω και των βραχονησίδων της περιοχής. 

Αποτελείται από τον Λόχο Στρατηγείου της 80ης Ανώτερης ∆ιοίκησης Ταγµάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/80 Α∆ΤΕ) και τις ακόλουθες επιχειρησιακές µονάδες: τον 80ο Λόχο ∆ιαβιβάσεων Εθνοφυλακής (80 Λ∆ΒΕΘ), το 80ο Τάγµα Μηχανικού Εθνοφυλακής (80 ΤΜΧΕΘ), τον 80ο Λόχο Αντιαρµατικών Εθνοφυλακής (80 ΛΑΤΕΘ), την 80η Επιλαρχία Αρµάτων Εθνοφυλακής (80 ΕΑΡΜΕΘ), την 80η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής(80 ΕΑΝΕΘ), το 80ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (80 ΤΕ), το 148ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (148 ΤΕ), την 109η ΛΜΕΘ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (109 ΛΜΕΘ), την 80η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής(80 ΜΕθ), το 282ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (282 Μ/Κ ΤΕ), το 543ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (543 Μ/Κ ΤΕ), το 295ο Τάγµα Εθνοφυλακής(295 ΤΕ), το 588ο Τάγµα Εθνοφυλακής (588 ΤΕ), το 80ο Τάγµα Υποστήριξης Εθνοφυλακής(80 ΤΥΠΕΘ), το 80ο Τάγµα Υγειονοµικού Εθνοφυλακής (80 ΤΥΕΘ), το 5/42 Σύνταγµα Ευζώνων, τη ∆ΑΝ Νισύρου, το ΤΕ Πάτµου και το ΤΕ Κω.

Η 95η Α∆ΤΕ είναι επιπέδου µεραρχίας και από το 1975, όταν και δηµιουργήθηκε η τότε 80Σ∆Ι που ανέλαβε την περιοχή της Κω, έχει χώρο ευθύνης το νησιωτικό σύµπλεγµα της Ρόδου και των νησιών και βραχονησίδων της περιοχής µαζί µε τον ευαίσθητο χώρο της Μεγίστης. 

Αποτελείται από τον Λόχο Στρατηγείου της 95ης Ανώτερης ∆ιοίκησης Ταγµάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/95 Α∆ΤΕ), το 95ο Λόχο Αντιαρµατικών Εθνοφυλακής (95 ΛΑΤΕΘ), την 395η Επιλαρχία Αρµάτων Εθνοφυλακής (395 ΕΑΡΜΕΘ), την 95η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (95 ΕΑΝΕΘ), το 95ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (95 ΤΕ), το 115ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής(115 ΤΕ), το 153ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (153 ΤΕ), την 113η ΛΜΕΘ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (113 ΛΜΕΘ), την 95η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής (95 ΜΕΘ), το 211ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (211 Μ/Κ ΤΕ), το 542ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (542 Μ/Κ ΤΕ), το 294ο Τάγµα Εθνοφυλακής (294 ΤΕ), το 541ο Τάγµα Εθνοφυλακής (541 ΤΕ), το 549ο Ταγµα Εθνοφυλακής (549 ΤΕ), το 474ο Τάγµα ∆ιαβιβάσεων Εθνοφυλακής (474 Τ∆ΒΕΘ), το 95ο Τάγµα Μηχανικού Εθνοφυλακής (95 ΤΜΧΕΘ), το 95 Τάγµα Υγειονοµικού Εθνοφυλακής (95 ΤΥΕΘ), το 95ο Τάγµα Εφοδιασµού Μεταφορών Εθνοφυλακής (95 ΤΕΜΕΘ), το 95ο Τάγµα Τεχνικού Εθνοφυλακής (95 ΤΤΧΕΘ), το 95ο Τάγµα Υλικού Πολέµου Εθνοφυλακής(95 ΤΥΛΠΕΘ), τη ∆ΑΝ Τήλου, τη ∆ΑΝ Μεγίστης, το ΤΕ Καρπάθου, το ΤΕ Ρόδου και το ΤΕ Αρχίπολης (Ν. Ψίνθος).

Η 96η Α∆ΤΕ είναι επιπέδου ενισχυµένης ταξιαρχίας και έχει ως χώρο ευθύνης το νησιωτικό σύµπλεγµα της Χίου. 

Αποτελείται από τον Λόχο Στρατηγείου της 96ης Ανώτερης ∆ιοίκησης Ταγµάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/96 Α∆ΤΕ) και τις ακόλουθες επιχειρησιακές µονάδες: τον 96ο Λόχο ∆ιαβιβάσεων Εθνοφυλακής (96 Λ∆ΒΕΘ), το 96ο Τάγµα Μηχανικού Εθνοφυλακής (96 ΤΜΧΕΘ), τον 96ο Λόχο Αντιαρµατικών Εθνοφυλακής (96 ΛΑΤΕΘ), την 96η Επιλαρχία Αρµάτων Εθνοφυλακής (96 ΕΑΡΜΕΘ), το 96ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΤΕ), το 147ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (147 ΤΕ), τη 96η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΜΕΘ), το 228ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (228 Μ/Κ ΤΕ), το 297ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής(297 Μ/Κ ΤΕ), το 218ο Τάγµα Εθνοφυλακής (218 ΤΕ), το 643ο Τάγµα Εθνοφυλακής(643 ΤΕ), το 96ο Τάγµα Υγειονοµικού Εθνοφυλακής (96 ΤΥΕΘ), το 96ο Τάγµα Υποστήριξης Εθνοφυλακής(96 ΤΥΠΕΘ), το ΤΕ Χίου και το ΤΕ Βροντάδου. 

Η 98η Α∆ΤΕ είναι επιπέδου µεραρχίας και από τον Οκτώβριο του 2009 έχει µετονοµαστεί σε 98η Α∆ΤΕ «Αρχιπέλαγος» µε χώρο ευθύνης το νησιωτικό σύµπλεγµα της Λέσβου και των νησιών και βραχονησίδων της περιοχής.

Αποτελείται από τον  Λόχο Στρατηγείου της 98ης Ανώτερης ∆ιοίκησης Ταγµάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/98 Α∆ΤΕ) και τις ακόλουθες επιχειρησιακές µονάδες: το 475ο Τάγµα ∆ιαβιβάσεων Εθνοφυλακής (475 Τ∆ΒΕΘ), το 98ο Τάγµα Μηχανικού Εθνοφυλακής (98 ΤΜΧΕΘ), τον 98ο Λόχο Αντιαρµατικών Εθνοφυλακής(98 ΛΑΤΕΘ), την 398η Επιλαρχία Αρµάτων Εθνοφυλακής (398 ΕΑΡΜΕΘ), την 2η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (Β΄ ΕΑΝΕΘ), το 98ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΤΕ), το 126ο Τάγµα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (126 ΤΕ), την 98η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΜΕΘ), το 221ο Τάγµα Εθνοφυλακής (221 ΤΕ), το 264ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (264 Μ/Κ ΤΕ), το 265ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής (265 Μ/Κ ΤΕ), το 296ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Εθνοφυλακής(296 Μ/Κ ΤΕ), το 98ο Τάγµα Υγειονοµικού Εθνοφυλακής (98 ΤΥΕΘ), το 98ο Τάγµα Τεχνικού Εθνοφυλακής (98 ΤΤΧΕΘ), το 98ο Τάγµα Υλικού Πολέµου Εθνοφυλακής (98 ΤΥΛΠΕΘ), το 98ο Τάγµα Εφοδιασµού Μεταφορών Εθνοφυλακής (98 ΤΕΜΕΘ) και το ΤΕ Πλωµαρίου.

Η 88η Σ∆Ι (Στρατιωτική ∆ιοίκηση) είναι επιπέδου ταξιαρχίας µε καθήκοντα την ασφάλιση της εξόδου των στενών της Προποντίδας και την προστασία της Λήµνου και ιδιαίτερα των ναυτικών και αεροπορικών εγκαταστάσεων στο νησί. 

Σε αυτήν υπάγονται ο Λόχος Στρατηγείου της 88ης Στρατιωτικής ∆ιοίκησης (ΛΣΤ/88 Σ∆Ι), ο 88ος Λόχος ∆ιαβιβάσεων (88 Λ∆Β), το 88ο Τάγµα Μηχανικού (88 ΤΜΧ), ο 88ος Λόχος Αντιαρµατικών (88 ΛΑΤ), η 88η Επιλαρχία Μέσων Αρµάτων (88 ΕΜΑ), το 285ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Πεζικού (285 Μ/Κ ΤΠ), το 290ο Μηχανοκίνητο Τάγµα Πεζικού (290 Μ/Κ ΤΠ), το 224ο Τάγµα Πεζικού (224 ΤΠ), η 88η Μοίρα Βαρέως Πυροβολικού-ΠΕΠ (88 Α/Κ ΜΒΠ-ΠΕΠ), η 101η Μοίρα Α/Κ Πυροβολικού (101 Α/Κ ΜΜΠ), η 88η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού (88 ΜΕΑ/ΑΠ), το 88ο Τάγµα Υγειονοµικού (88 ΤΥΓ), το 88ο Τάγµα Υποστήριξης (88 ΤΥΠ), η ∆ΑΝ Αγίου Ευστρατίου και το ΤΕ Λήµνου.

ï Η 5η «Μεραρχία Κρητών» Πεζικού έχει έδρα τα Χανιά και έχει πλέον αναδιοργανωθεί σε αεροµεταφερόµενη ταξιαρχία. Στα καθήκοντά της είναι η ενίσχυση των επειλούµενων σηµείων της ΑΣ∆ΕΝ και ιδιαίτερα των νότιων διοικήσεων της ΑΣ∆ΕΝ, καθώς στο βόρειο Αιγαίο µπορεί άµεσα να συνδράµει η 71η Αεροµεταφερόµενη Ταξιαρχία. 

Στη µονάδα υπάγονται ο Λόχος Στρατηγείου (ΛΣΤ/5 ΤΑΞΠΖ), ο 5ος Λόχος ∆ιαβιβάσεων (5 Λ∆Β), το 547ο Α/Μ Τάγµα Πεζικού (547 Α/Μ ΤΠ), το 5ο Τάγµα Υποστήριξης (5 ΤΥΠ), τα ΤΕ Αγίου Νικολάου, Ηρακλείου και Ρεθύµνου και η 699η ΠΑΠ.

Οι αµφίβιοι καταδροµείς

Το σώµα αυτό δηµιουργήθηκε λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν στο µέτωπο του Aνατολικού Αιγαίου, το οποίο επιβάλλει την ύπαρξη ξεχωριστών µονάδων.

Έτσι ιδρύθηκε το 13ο Σύνταγµα Αµφιβίων Καταδροµών µε έδρα την Αθήνα (πλέον κοµµάτι της ∆ιακλαδικής ∆ιοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων), όµως η σύνθεση και δοµή των µονάδων δεν είναι συµβατή µε τις υπόλοιπες των Ειδικών ∆υνάµεων λόγω της ιδιοµορφίας της αποστολής τους. 

Είναι έτσι οργανωµένες ώστε κάθε µονάδα να µπορεί να σπεύσει από τη βάση της προς ενίσχυση της άλλης. Οι Μοίρες είναι χωρισµένες σε ΕΤΕΘ ή ETEA για τα ∆ωδεκάνησα, ενώ ουσιαστική διαφορά σε σχέση µε τις Μοίρες Καταδροµών αποτελεί η ύπαρξη των Λόχων Πλωτών στους οποίους υπάγονται τα πλωτά µέσα των Μοιρών.

Κατά πρώτο λόγο, αποστολή τους είναι η αντιµετώπιση της εχθρικής δύναµης που θα επιχειρήσει απόβαση, µε τη διενέργεια αστραπιαίων επιθέσεων µε τα ταχύπλοα σκάφη που διαθέτουν.

Κατά δεύτερο λόγο, η υποδοχή και συνεργασία µε τις άλλες µονάδες των Ειδικών ∆υνάµεων που θα σπεύσουν ως ενίσχυση. Στις Α∆ΤΕ βρίσκονται ενταγµένα το 2ο ΕΤΕΘ (πρώην Η΄ ΜΑΚ) στη Λέσβο, το 3ο ΕΤΕΘ (πρώην Γ΄ ΜΑΚ) στη Χίο, το 4ο ΕΤΕΘ (πρώην Θ΄ ΜΑΚ) στη Σάµο, το 5ο ΕΤΕΘ (πρώην Ι΄ ΜΑΚ) στην Κω και το 6ο ΕΤΕΘ (πρώην Α΄ ΜΑΚ) στην Ρόδο. 

Μετά τη δηµιουργία της ∆ιοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων (∆ΕΕ) µεταφέρθηκε διοικητικά εκεί η περίφηµη Ζ΄ ΜΑΚ, µια µονάδα αµφίβιων καταδροµέων-commando που δηµιουργήθηκε µετά την κρίση των Ιµίων και είναι µια πλήρως επανδρωµένη επαγγελµατική µονάδα. 

Αναγκαίες αλλαγές στην οργάνωση

Με γνωστό το πρόβληµα της λειψανδρίας, που εν µέρει οφείλεται στις συνεχείς και απρογραµµάτιστες µειώσεις της θητείας και την οικονοµική δυσπραγία που δεν επέτρεψε μέχρι τώρα την συνέχιση του θεσµού των ΕΠ.ΟΠ., οι µονάδες ης νησιωτικής χώρας που βρίσκονται στο στόχαστρο της τουρκικής επιθετικότητας θα πρέπει να εκµεταλλευτούν κάθε άνδρα και µέσο. 

Σε αυτό τον τοµέα θα πρέπει να συνδράµουν και οι υπόλοιποι κλάδοι των ελληνικών ενόπλων δυνάµεων, δηλαδή η ΠΑ και το ΠΝ, µε την ενσωµάτωση όλων των επιµελητειακών µονάδων στις δυνάµεις της ΑΣ∆ΕΝ.

Πρέπει να υπάρχει κεντρικός έλεγχος προµηθειών αναλωσίµων και εξυπηρέτησης των µονάδων, όπως για παράδειγµα τα ζητήµατα υγειονοµικής περίθαλψης, που σηµαίνει ότι ΠΑ και ΠΝ θα είναι υπεύθυνες µόνο για το τεχνικό τµήµα της εξυπηρέτησης των αεροσκαφών και των µονάδων του στόλου. 

Επίσης ΠΑ και ΠΝ θα πρέπει να λάβουν και τοµείς ευθύνης σε καθήκοντα επιτήρησης και των ακτών µε τους στρατεύσιµους που επανδρώνουν τις εγκαταστάσεις τους, αποδεσµεύοντας έτσι ακόµα περισσότερο έµψυχο υλικό για την αύξηση της επάνδρωσης των µονάδων του ΕΣ µε καθήκοντα την ενεργή άµυνα των νήσων. 

Πηγαίνοντας ένα βήµα πιο πέρα, θα µπορούσαν ακόµα και να ενοποιηθούν µονάδες ∆ιοικητικής Μέριµνας (∆Μ) της ΑΣ∆ΕΝ µε τις αντίστοιχες των κρατικών υπηρεσιών, έτσι ώστε να µην υπάρχουν ξεχωριστά ιατρικά κέντρα αλλά οι στρατιωτικοί γιατροί να χρησιµοποιούν τµήµατα των πολιτικών νοσοκοµείων και κέντρων υγείας προσφέροντας έτσι ακόµα περισσότερο και στην κοινωνία καθώς θα µπορούν να εξυπηρετούν και πολίτες, ενώ ασθενοφόρα και νοσηλευτές µπορούν να δρουν από κοινού. 

Επίσης θα µπορούσαν να αντικατασταθούν και διάφορα στρατιωτικά πρατήρια, µονάδες συντήρησης και ανεφοδιασµού σε επίπεδο Α∆ΤΕ και ΚΑΑΥ µε την αντίστοιχη δαπάνη ανά δικαιούχο και ανά µονάδα να µεταβιβάζεται σε συνεργασία µε ιδιωτικά µέσα της περιοχής και όπου αυτό δεν θίγει ζητήµατα εθνικής ασφαλείας. 

Τέλος, πρέπει να αυξηθεί η συνεργασία µε µονάδες της πολιτικής προστασίας (µε µονάδες του µηχανικού), της πυροσβεστικής (θα µπορούσαν να µειωθούν τα αντίστοιχα οχήµατα του ΕΣ µε την ενίσχυση του στόλου του ΠΣ), ενώ για να αυξηθεί η επιτήρηση του Αιγαίου χρειάζεται συνεργασία µε το Λιµενικό και κοινές προµήθειες σε υλικά και µέσα.

Ειδικά σε ότι αφορά τις µονάδες των ΕΤΕΘ (Ειδικά Τµήµατα Εθνοφυλακής) θα πρέπει να κλείσει όσο γίνεται συντοµότερα το ζήτηµα της ύπαρξης ενός ολοκληρωµένου συστήµατος παρακολούθησης C4I που θα συνδέσει στρατό και πολιτικές υπηρεσίες. 

Όλα αυτά είναι δυνατά γιατί στα νησιωτικά συµπλέγµατα οι αποστάσεις είναι µικρές. Το σηµαντικότερο είναι ότι χρησιµοποιώντας υλικά και µέσα του πολιτικού κρατικού µηχανισµού θα µπορούσαν να χρηµατοδοτηθούν σοι ενέργειες αυτές σε ένα βαθµό από κοινοτικά κονδύλια, αποδεσµεύοντας έτσι τους ελάχιστους πόρους του ΕΣ. 

Παράλληλα θα υπάρξει ενίσχυση του τοµέα της επάνδρωσης µε την αποδέσµευση στρατευσίµων που χρησιµοποιούνται στους τοµείς αυτούς ως προσωπικό φύλαξης αυτών που βρίσκονται εντός στρατοπέδων. 

Έτσι, θα µπορούσε να υπάρξει µείωση στελεχών και υλικών που θα αφορούν µονάδες των ταγµάτων υγειονοµικού, µηχανικού, µεταφορών, υλικού πολέµου, τεχνικού χωρίς να υπάρχουν επιπτώσεις στο πολλές φορές ευαίσθητο πολιτικό ζήτηµα του κλεισίµατος µονάδων. 

Αυτές οι µικρές αλλά σηµαντικές αλλαγές θα µπορούσαν να µετατρέψουν τις µονάδες των Α∆ΤΕ και Σ∆Ι σε πραγµατικές διακλαδικές µονάδες που σε καιρό πολέµου θα µπορούν οι διοικητές τους να ελέγχουν το σύνολο των ενεργών και επιστρατευµένων µονάδων µε απόλυτη προτεραιότητα στις πολεµικές επιχειρήσεις.

Βελτιώσεις στο υλικό

Οι οργανωτικές αλλαγές θα επιτρέψουν την αύξηση στα ποσοστά της επάνδρωσης αλλά και την έστω και µικρή αύξηση των ποσών για την ενίσχυση των όποιων εξοπλιστικών αναγκών υπάρχουν. 

Το υλικό των µονάδων της ΑΣ∆ΕΝ θα πρέπει να υπακούει στον κανόνα «ταχύτητα και ισχύς πυρός» για την αντιµετώπιση µιας επιθετική κίνηση του τουρκικού στρατού σε µεγάλη κλίµακα αλλά και σε κρίσεις τύπου «Ίµια». 

Έτσι θα πρέπει να γίνει αντικατάσταση των αξιόπιστων αλλά γερασµένων αρµάτων µάχης M-48A5 MOLF και σε ορισµένες περιπτώσεις και των Μ-60 από άρµατα τύπου LEOPARD-1A5 (εδώ βέβαια µένει να δούµε τις εξελίξεις στο ζήτηµα των M-1A1 Abrams) κάτι που θα αυξήσει την αξιοπιστία των ΕΑΡΜΕΘ και ΕΑΝΕΘ µε ακόµα υψηλότερη δυνατότητα µάχης στη διάρκεια της νύχτας, ενώ θα είναι συµβατή και µε τα άρµατα της 32ης ΤΑΞΠΖΝ που θα ενισχύσουν τα νησιά. 

Σε ένα ακραίο σενάριο µείωσης του κόστους, θα µπορούσε να κοπεί κατά µία ίλη κάθε Α∆ΤΕ µε παράλληλη ενίσχυση της τεθωρακισµένη δύναµης των πεζοναυτών στα επίπεδα κανονικής ΕΜΑ από 22 στα 41 άρµατα. Έτσι σε περίπτωση κρίσης θα προστρέξει µια ισχυρή ενίσχυση στο νησί που θα βρεθεί στο επίκεντρο των Τούρκων. 

Η διοίκηση του τουρκικού στρατού, λόγω καθορισµένου αριθµού αποβατικών σκαφών, για να πετύχει υλική υπεροχή στον τοµέα των αρµάτων θα πρέπει να προστρέξει σε ένα µόνο µεγάλο νησί, αλλιώς θα πρέπει να διασπάσει τις δυνάµεις της. Εποµένως, αν µετακινήσει τα άρµατα των πεζοναυτών σε µία από τις Α∆ΤΕ τότε θα προστρέξει σε αυτό το νησί η µονάδα αρµάτων των πεζοναυτών. 

Άρα από την σηµερινή ύπαρξη µιας ΕΜΑ µε 41 άρµατα και της ίλης των ΠΖΝ µε 22 άρµατα, µε το νέο σχεδιασµό θα έχει µια ΕΜΑ των 31 αρµάτων και µια ΕΜΑ των 41 αρµάτων των ΠΖΝ κερδίζοντας παράλληλα µειωµένο κόστος σε καιρό ειρήνης. 

Στο ζήτηµα της απόσυρσης των BMP-1 και αντικατάστασης από Μ-113, θα µπορούσαν την θέση τους να αναλάβουν οχήµατα κατηγορίας MRAP από τα αµερικανικά αποθέµατα και έτσι να δηµιουργηθεί ένα τάγµα ταχείας επέµβασης που θα βασίζεται στο εκτεταµένο οδικό δίκτυο των νησιών για αντιµετώπιση απειλών ταχέως εξελισσόµενων, από εξάλειψη αεροπρογεφυρώµατος σε κάλυψη παραλίας εναντίον αποβατικής κίνησης, αφήνοντας σε καθαρά καθήκοντα µηχανοκίνητου αγώνα τις µονάδες µε τα ΤΟΜΠ «ΛΕΩΝΙ∆ΑΣ». 

Το πυροβολικό µάχης µετά την πλήρη µηχανοκίνησή του µε τα Μ109Α1Β/A2 θα µπορούσε να παραλάβει και ρυµουλκούµενα µεταχειρισµένα είτε Μ-198 είτε FH-70 επίσης των 155mm (αποσύροντας πλήρως τα Μ-101 και Μ114) που θα επανδρώνουν οι µονάδες της εθνοφυλακής µε χαµηλότερο κόστος συντήρησης/χρήσης, ενώ η µετακίνηση θα µπορούσε να γίνει σε περίπτωση απωλειών από βοµβαρδισµούς από πολιτικά επιταγµένα φορτηγά. 

Τα βαρέα Α/Κ ΠΒ Μ-110 των 203mm και τα ΠΕΠ RM-70 θα πρέπει να αντικατασταθούν από µεταχειρισµένους εκτοξευτές τύπου MLRS επιτυγχάνοντας έτσι και µείωση των τύπων ανά νησί µε παράλληλη οµοιογένεια στο επίπεδο του ΕΣ αλλά και δυνατότητα πλήγµατος συγκεντρώσεων σε βάθος µε ακρίβεια από τακτικούς πυραύλους ATACMS. 

Το δε αντιαεροπορικό πυροβολικό που τώρα βασίζεται στα STINGER/V-SHORADS ASRAD και πυροβόλα RH-202/ZU-23-2 θα παραµείνει ως έχει µε την –αν είναι δυνατή– προµήθεια κέντρων διεύθυνσης πυρών (FDC) και αυτοκίνησης σε µεγάλο βαθµό, ενώ στο επίπεδο των SHORADS που βασίζονται στα ρωσικά SA-8 OSA-AKM να γίνει ένας επανασχεδιασµός σε συνεργασία µε την ΠΑ που διαθέτει µοίρες προστασίας αεροδροµίων ώστε να αντικατασταθούν από συστήµατα νέας γενιάς, όπως τα ρωσικά BUK-M2 σε τροχοφόρο φορέα και θα καλύπτουν ολόκληρο το νησί µε την εµβέλεια των 42χλµ και ύψος αναχαίτισης τα 15 χλµ., δηµιουργώντας έτσι µια κοινή «οµπρέλα» προστασίας για όλο τον χώρο δράσης. 

Θα πρέπει επίσης να ενισχυθεί η δύναµη κρούσης των µονάδων των ΕΤΕΘ όχι µόνο στο επίπεδο του ατοµικού οπλισµού/εξοπλισµού αλλά και στο επίπεδο των πλωτών µέσων. 

Έτσι, εκτός της ύπαρξης των 32 µεταφορικών σκαφών Magna 960RIB θα πρέπει να υλοποιηθεί το πρόγραµµα προµήθειας επιθετικών σκαφών που θα καλύπτουν την µεταφορά των καταδροµέων για την εξάλειψη προγεφυρώµατος στην ακτή ή για την ανακατάληψη νησίδων/βραχονησίδων (το πρόγραµµα προµήθειας µετά την κρίση των Ιµίων προέβλεπε την προµήθεια 22 επιθετικών σκαφών). Εδώ χρήσιµη θα ήταν η προσθήκη των γνωστών από το Λιµενικό ταχύπλοων CB-90 σε συνδυασµό µε τον διπλό αυτόµατο όλµο AMOS των 120mm. 

Τέλος, η ανάγκη κάλυψης ενός τόσο εκτεταµένου Aρχιπελάγους, όπως το Αιγαίο, σηµαίνει άριστες επικοινωνίες για τον εντοπισµό απειλών. 

Πρέπει εποµένως να αυξηθούν τα ελαφρά ραντάρ και οι αισθητήρες επιτήρησης, αλλά και τα ραντάρ αντιπυροβολικού και φυσικά να υπάρξει αύξηση του αριθµού των UAV τόσο µε µικρής εµβέλειας όπως τα SPERWER που είναι ικανά να φέρουν και αντιαρµατικούς πυραύλους, όσο και µε µέσης εµβέλειας µεγάλης αυτονοµίας όπως τα ελληνικής κατασκευής ΠΗΓΑΣΟΣ ΙΙ. 

Όλα αυτά συνδεδεµένα µε ένα πλήρες σύστηµα διαχείρισης πεδίου µάχης ώστε να εξασφαλιστεί όχι µόνο η έγκαιρη προειδοποίηση που θα επιτρέψει την άµεση ακινητοποίηση των εφεδρειών, αλλά και την άριστη κατόπτευση του πεδίου για την εκτέλεση πυρών ακριβείας.