Το πρόγραμμα εθνικής άμυνας για την περίοδο μετά το 2014 που δημοσιοποίησε η ιαπωνική κυβέρνηση προκάλεσε την αρνητική αντίδραση από την πλευρά της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας: το Πεκίνο βλέπει σε αυτό την αναγέννηση του ιαπωνικού μιλιταρισμού.

Η αντίδραση αυτή είναι απολύτως φυσιολογική, στο βαθμό που στα πλαίσια αυτού του προγράμματος η Ιαπωνία προκαλεί ολοκληρωτική ρήξη με την κληρονομιά της εποχής του Ψυχρού πολέμου, όταν σημαντικός αντίπαλος της θεωρούνταν η ΕΣΣΔ (Ρωσία). Το νέο πρόγραμμα επικεντρώνεται ολοκληρωτικά στις νέες απειλές – τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και της Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας.

Κρίνοντας με βάση τα έγγραφα που δημοσιοποίησαν οι ιάπωνες, η χώρα σκοπεύει να πραγματοποιήσει μεγάλες περικοπές στα βασικά είδη εξοπλισμών του στρατού ξηράς. Για παράδειγμα, σήμερα οι δυνάμεις αυτοάμυνας της Ιαπωνίας μπορούν να έχουν μόνο 600 άρματα μάχης και 700 συστοιχίες πυροβολικού – προοπτικά ο αριθμός των βαρέων όπλων θα μειωθεί μέχρι τα 300 άρματα μάχης και τις 300 μονάδες πυροβολικού. Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της Ιαπωνίας, μπορούμε να παραδεχτούμε πως ο αριθμός των πεζοπόρων στρατιωτικών μονάδων με βαρέα όπλα θα μειωθεί στο ελάχιστο για κάθε περίπτωση, μη προβλέψιμης αναγκαιότητας. Την ίδια στιγμή αυξάνει ο αριθμός των μονάδων του άμεσης αντίδρασης με ελαφρύ εξοπλισμό του στρατού ξηράς.

Η Ιαπωνία αυξάνει τον αριθμό των υποβρυχίων της από 16 σε 22, των αντιτορπιλικών με το αμερικανικό αντιπυραυλικό σύστημα «Ιντζίς» AEGIS από 6 σε 8, τον αριθμό των καταδιωκτικών από 260 σε 280. Θα επανεξοπλιστούν τα αντιαεροπορικά συστήματα του στρατού ξηράς. Η Ιαπωνία επίσης σκοπεύει να αυξήσει σημαντικά τις δυνατότητες ελέγχου του εναέριου χώρου της με νέα συμπληρωματικά αεροσκάφη μεγάλου βεληνεκούς των ραντάρ τους. Έχοντας πρόσβαση στην παραγωγή της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανία και αξιόλογες τεχνικές και οικονομικές δυνατότητες, οι Ιάπωνες είναι να θέση να πετύχουν πολύ γρήγορα την αναβάθμιση του στρατιωτικού τους δυναμικού.

Στο νέο ιαπωνικό αμυντικό πρόγραμμα αναφέρεται στην αναγκαιότητα δημιουργίας δυναμικού για αντεπίθεση στα νησιά Ντιουαγιουντάο, στην περίπτωση που καταληφθούν από κάποιο ξένο κράτος. Για το λόγο αυτό θα προμηθευτούν ειδικά αποβατικά σκάφη. Εκτός από αυτό, θα δοθεί προσοχή στην αύξηση της σταθερότητας των ιαπωνικών στρατιωτικών υποδομών έναντι πιθανών πυραυλικών χτυπημάτων. Αναφέρεται ότι η Ιαπωνία θα εξετάσει όχι μόνο συμπληρωματικά μέτρα για την άμυνα της απέναντι στους πυραύλους, αλλά και τη δυνατότητα δημιουργίας δικού τους δυναμικού αποτροπής και απαντητικού χτυπήματος.

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η Ιαπωνία θα ακολουθήσει το δρόμο της Νότιας Κορέας και της Ταϊβάν και θα δημιουργήσει δικούς του πυραύλους τύπου Κρουζ, με βάση τους παραγόμενους ήδη στη χώρα πυραύλους θαλάσσης – θαλάσσης. Σε αυτή την περίπτωση η Κίνα θα πρέπει να ενισχύσει την αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα όλης της υποδομής του πολεμικού της ναυτικού στην ακτογραμμή της Ανατολικής κινεζικής θάλασσας.

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα σχέδια επανεξοπλισμού που εξετάζει η Ιαπωνία, μπορούν να δημιουργήσουν ξεχωριστές δυσκολίες για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας στην περιοχή της Ανατολικής κινεζικής θάλασσας, τα μεγέθη του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού των δύο χωρών παραμένουν μη συγκρίσιμα. Η Κίνα μπορεί άνετα να αυξήσει τον αριθμό των πυραύλων τύπου Κρουζ που διαθέτει και τους φορείς τους (ναυτικά σκάφη και αεροπορία) σε τέτοιο βαθμό που θα μπορεί να πλήξει την Ιαπωνία με αστραπιαίο μη πυρηνικό χτύπημα τεράστιας καταστροφικής ισχύος. Τα μεγάλα αερόστρωμνα αποβατικά σκάφη τύπου «Ζουμπρ», τα οποία έχει αγοράσει από την Ουκρανία, αυξάνουν σημαντικά την ικανότητα των κινεζικών δυνάμεων στον πόλεμο για τα απομακρυσμένα νησιά.

Την ίδια στιγμή η στρατιωτική σύγκρουση δεν είναι στόχος καμίας εκ των δύο πλευρών. Στόχος της Κίνας είναι να πιέσει την Ιαπωνία να παραδεχτεί ότι υπάρχει μια εδαφική διεκδίκηση, να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις και, προοπτικά, να λάβει υπόψη της τα αμυντικά συμφέροντα της Κίνας. Η Ιαπωνία επιδιώκει να περιορίσει την ενίσχυση της κινεζικής επιρροής στην περιοχή, στηριζόμενη στη συμμαχία με τις ΗΠΑ. Οι νέοι εξοπλισμοί χρειάζονται και στη μία και στην άλλη πλευρά, κυρίως για τη διεύρυνση των δυνατοτήτων πολιτικών ελιγμών κατά την επίλυση εδαφικών προβλημάτων.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ