Ο Ερντογάν στη ξηρά- στη θάλασσα τώρα και στο διάστημα

Σύμφωνα με άρθρο-ανάλυση του Tom Ellis το οποίο ακολουθεί, αναφορικά με την ιδιοσυγκρασία του Ερντογάν και γενικά με την πορεία της Τουρκίας, κρατάμε το κλείσιμο του, «τι μπορεί να πει κανείς σε όλα αυτά» τα οποία συμβαίνουν τώρα;

Συγκεκριμένα αναφέρει:

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι συνηθισμένος  να υλοποιεί απειλές, να αναλαμβάνει  το ρίσκο αυτών και σχεδόν πάντα να επιτυγχάνει τον στόχο του.

Πιστεύει σαφώς ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να ωθήσει το φάκελο των διεκδικήσεων του στην ανατολική Μεσόγειο και επέλεξε να αγνοήσει τους κινδύνους μιας πλήρους σύγκρουσης με τόσους πολλούς παίκτες και τη ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει  αυτό στη χώρα του.

Όλα τον ενοχλούν: η παρουσία της Γαλλίας στην ανατολική Μεσόγειο, το σύμφωνο ελληνοαιγυπτιακών θαλάσσιων συνόρων, η συνεργασία της Ελλάδας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η απόφαση της Ουάσιγκτον να άρει το εμπάργκο όπλων για την Κύπρο και φυσικά, οι συνεχιζόμενες συμφωνίες συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Από την άλλη πλευρά, δεν αναμένει κανένα πρόβλημα όταν υπογράφει συμφωνία με τον ηγέτη μιας μισής χώρας, εννοούμε τη Λιβύη, που όχι μόνο αψηφά την κοινή λογική αλλά και απορρίπτεται από το κοινοβούλιο αυτής της χώρας.

Ούτε είναι πρόβλημα όταν στέλνει στρατιωτική βοήθεια στη Λιβύη κατά παράβαση των περιορισμών των Ηνωμένων Εθνών. Ούτε όταν εισβάλλει στη Συρία ή αγοράζει ρωσικούς πυραύλους, εξοργίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ.

Και αυτό για να μην αναφέρουμε την «κανονικότητα» που προσπαθεί να επιβάλει το καθεστώς του Ερντογάν στην Τουρκία: φυλάκιση χιλιάδων στρατιωτικών αξιωματικών, δικαστών, δημοσιογράφων, εκπαιδευτικών και άλλων που κατηγορούνται ότι ακολουθούν τον εξόριστο ιεροκήρυκα Fethullah Gülen, τον πρώην σύμμαχο του Τούρκου προέδρου.

Ο Ερντογάν φαίνεται να φλερτάρει με τις συγκρούσεις. «Το βέλος έχει αφήσει το τόξο και σίγουρα θα βρει τον στόχο του», είπε πρόσφατα, αναρωτιέται, με τη συνήθη αλαζονεία του, αν «οι Έλληνες δέχονται τι θα τους συμβεί ως αποτέλεσμα των φιλόδοξων και ανίκανων ηγετών τους». Έθεσε την ίδια ερώτηση για τους  ηγέτες τους στη Γαλλία, τη Βόρεια Αφρική και τον Περσικό Κόλπο.

Υπήρχε επίσης η αποκάλυψη του Die Welt, επικαλούμενη στρατιωτικές πηγές, ότι ο Τούρκος πρόεδρος ζήτησε από τους στρατηγούς του να βυθίσουν ένα ελληνικό πλοίο ή να καταρρίψουν ένα ελληνικό τζετ.

Ο Ερντογάν παίζει επικίνδυνα παιχνίδια και πρέπει να σταματήσει πριν είναι πολύ αργά.

Εθισμένοι στις διακηρύξεις του προέδρου τους, Τούρκοι αξιωματούχοι και πολλοί Τούρκοι πολίτες έχουν πειστεί ότι η χώρα τους είναι μια παγκόσμια στρατιωτική δύναμη που μπορεί να χτυπήσει  οποιονδήποτε την «ενοχλεί» ή προσπαθεί να την εμποδίσει να επεκταθεί στα όρια του οράματος του Ερντογάν.

Οι στρεβλώσεις της Άγκυρας και οι επικίνδυνες φραστικές επιθέσεις έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.  Ο σύμβουλός του για την εξωτερική πολιτική έχει φτάσει στο σημείο να ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες υποφέρουν από πείνα και ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν χρήματα, ανακοινώνοντας τις «χαρούμενες ειδήσεις» ότι, όπως είπε ο πρόεδρος στο λαό, αφού προβάλλει την τεράστια στρατιωτική του δύναμη στη ξηρά και στη θάλασσα , η Τουρκία πρόκειται να γίνει μια ισχυρή δύναμη που πρέπει να υπολογίζεται και στο διάστημα.

Τι μπορεί να πει κανείς σε όλα αυτά;