Η διαφθορά στην αστυνομία φαίνεται να είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Αρχικά της ίδιας της αστυνομίας και φυσικά των πολιτών . Η διαφθορά βέβαια πολλές φορές μπορεί να φτάνει πολύ ψηλότερα και κάθε χώρα έχει τα κρούσματά της.

Υπάρχουν κάποιες χώρες όπου η διαφθορά στην αστυνομία είναι πολύ μεγαλύτερη. Οι αστυνομικοί σε πολλές περιπτώσεις έχουν χαμηλές αποδοχές και στρέφονται στην διαφθορά για να βγάλουν περισσότερα χρήματα. Ωστόσο αυτή η εντελώς εγωιστική τους προσέγγιση στην άσκηση του επαγγέλματός τους, επιφέρει κινδύνους για τους πολίτες και ενδυναμώνει το έγκλημα.

Υπάρχουν διάφορα δημοσιεύματα για την αστυνομική διαφθορά στο διαδίκτυο, με τα περισσότερα να συμφωνούν ότι η πιο διεφθαρμένη αστυνομία είναι αυτή της Αϊτής. Το πιο φτωχό κράτος του δυτικού ημισφαιρίου, που έχει υποφέρει πολλή από φυσικές καταστροφές. Η διαφθορά μπορεί να μειώθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010, αλλά κανείς για πόσο. Η αστυνομία της Αϊτής συμμετείχε σε απαγωγές, σε εμπόριο ναρκωτικών, ενώ υπήρξε σε πολλές περιπτώσεις βίαιη με τους πολίτες. Φυσικά, οι σχέσεις της με το οργανωμένο έγκλημα ήταν αρκετά καλές.

Ακολουθεί το γειτονικό Μεξικό, όπου τα καρτέλ ναρκωτικών είναι κάτι σαν «κράτος εν κράτει». Η διαφθορά στην αστυνομία χειροτερεύει από χρόνο σε χρόνο. Λαδώνει εγκληματίες, εκβιάζει τουρίστες, στους οποίους δίνουν την επιλογή του θανάτου αν δεν υποκύψουν στον εκβιασμό. Η σχέση τους με τα καρτέλ είναι δεδομένη ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που δεν ερευνά εγκλήματα, φυλακίζοντας αθώους για να καλύψει τους «φίλους» της.

Η αστυνομία της Κένυας δεν πάει και πολύ πίσω. Μπορεί η Κένυα να μην είναι από τα πιο φτωχά κράτη στην Αφρική, αλλά η κενυάτικη αστυνομία δεν έχει καθόλου καλή φήμη. Το 92% των πολιτών, σύμφωνα με έρευνα του Transparency International Report, θεωρούν πως η αστυνομία της χώρας είναι από τις πιο διεφθαρμένες, ενώ πολύ από αυτούς έχουν δωροδοκήσει αστυνομικούς για προστασία, για πρόσβαση στην υγεία, την παιδεία και τις δημόσιες υπηρεσίες. Η συμπεριφορά τους στους Σομαλούς πρόσφυγες είναι από τις πιο βίαιες, με βιασμούς, ξυλοδαρμούς και εκβιασμούς.

Στο Ουζμπεκιστάν, η αστυνομία ελέγχεται από το υπουργείο Εσωτερικών και έχει μεγάλη παράδοση διαφθοράς. Η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι συνεχείς με την αστυνομία να ελέγχει τους πολίτες χωρίς προφανή λόγο και πολλές φορές να ζητάει χρήματα για να μην συνεχίσει. Το «λάδωμα» χρησιμοποιείται παντού και στο Ουζμπεκιστάν μοιάζει η αστυνόμευση να μην είναι δωρεάν αλλά προϊόν συναλλαγών.

Τέλος, η αστυνομία της Μιανμαρ είναι κι αυτή μέσα στις πιο διεφθαρμένες του κόσμου. Τα θύματα των εγκλημάτων συχνά πληρώνουν για να γίνουν οι έρευνες, ενώ οι εκβιασμοί σε απλούς πολίτες είναι συχνοί. Άλλωστε η Μιάνμαρ έχει στρατιωτικό καθεστώς, το οποίο ελέγχει την αστυνομία και τα δικαιώματα των πολιτών, όπως στην περίπτωση των εξεγέρσεων του 2007.

Άλλες αστυνομίες που θεωρούνται διεφθαρμένες είναι εκείνες, της Νιγηρίας, του Ιράκ, της Σομαλίας, του Αφγανιστάν, του Σουδάν και της Ρωσίας.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ