Η Λιβύη εδώ και αρκετά χρόνια είναι μία διχασμένη χώρα, της οποίας το ανατολικό τμήμα το ελέγχει το λεγόμενο λιβυκό κοινοβούλιο και το δυτικό τμήμα ελέγχεται από την αναγνωρισμένη μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης η οποία έχει φιλοτουρκικό υπόβαθρο και εκφράζει τα τουρκικά συμφέροντα στην περιοχή.

Ο νυν πρωθυπουργός Αμπντούλ Χαμίντ αλ Ντμπεϊμπά, θεωρείται στέλεχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και φιλότουρκος ακριβώς όπως και ο προκάτοχός του Φ.Σάρατζ.

Το τέλος της επίσημης εξουσίας του, το οποίο είναι απαραίτητο για την τήρηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, η Άγκυρα θέλει να το αποφύγει με κάθε τρόπο και μέσον και τον ωθεί να εφευρίσκει συνεχώς τρόπους για να σαμποτάρει τις εκλογές και να μην λάβουν χώρα… ποτέ.

Με βάση τα δημοσκοπικά στοιχεία από την Λιβύη, ο Ντμπεϊμπά δεν έχει ελπίδα να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές οπότε δεν θέλει να πραγματοποιηθούν και επιζητά την παραμονή του στην εξουσία, η οποία περιορίζεται ουσιαστικά στο δυτικό τμήμα σε ότι αφορά εσωτερικούς όρους, αλλά του χαρίζει την επίσημη υπογραφή της ηγεσίας της Λιβύης με βάση τις εξωτερικές σχέσεις.

Δηλαδή έχει την δυνατότητα σύναψης διεθνών συμφωνιών και αυτό ακριβώς θέλει η Άγκυρα.

Δεκαπέντε μέλη του λιβυκού κοινοβουλίου ζήτησαν αλλαγή της κυβέρνησης υπό τον Ντμπεϊμπά, αναστολή της εργασίας του και στη συνέχεια παραπομπή του σε έρευνα, λόγω υποψιών για διαφθορά και νομικών παραβιάσεων που διέπραξε.

Αυτό έγινε σε ανακοίνωση που εξέδωσαν την Πέμπτη 15 βουλευτές, στην οποία καλούσαν το προεδρείο του κοινοβουλίου να συμπεριλάβει στην πολιτική ατζέντα την επιλογή νέου πρωθυπουργού, για να σχηματιστεί μια τεχνοκρατική κυβέρνηση με συγκεκριμένα καθήκοντα, όπως είναι οι άμεσες ρυθμίσεις για την άρση της ανωτέρας βίας, την ενοποίηση των θεσμών και την παύση της διαφθοράς για την προετοιμασία της προεκλογικής περιόδου προς τις εκλογές.

Την Πέμπτη, ο πρόεδρος του κοινοβουλίου  Ακίλα Σάλεχ κάλεσε τους βουλευτές να παραστούν σε δημόσια και επίσημη συνεδρίαση, την ερχόμενη Δευτέρα, στα κεντρικά γραφεία του κοινοβουλίου στην πολη Τομπρούκ, χωρίς να αποκαλύψει το πρόγραμμα της συνεδρίασης.

Ωστόσο, το αίτημα για αλλαγή κυβέρνησης έρχεται σε αντίθεση με το σχέδιο της Ειδικής Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Στέφανι Γουίλιαμς, η οποία πιστεύει ότι ο οδικός χάρτης που αναπτύχθηκε από το Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου επεκτείνεται έως τον Ιούνιο του 2022, πράγμα που σημαίνει ότι η σημερινή εκτελεστική αρχή θα παραμείνει στην κορυφή των καθηκόντων της μέχρι εκείνη την ημερομηνία και την ανάγκη διεξαγωγής εκλογών σε αυτήν την ημερομηνία.

Εν ολίγοις οι ΗΠΑ υποστηρίζουν με έμμεσο και κεκαλυμμένο τρόπο την εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων στην Λιβύη.

Εν τω μεταξύ, συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων με επιρροή στη Λιβύη, προκειμένου να συμφωνήσουν στη διαμόρφωση ενός νέου οδικού χάρτη που θα οδηγήσει τη χώρα στη διεξαγωγή εκλογών και θα διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη σταθερότητά της, χωρίς αυτό να οδηγήσει στην υπογραφή συμφωνίας  μεταξύ τους.

Ο εμφύλιος πόλεμος στην Λιβύη έχει προκαλέσει διχασμό στην χώρα και στην ουσία την έχει διχοτομήσει σε δύο μέρη.

Οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονται αν θα υπάρξουν Ανατολική και Δυτική Λιβύη, όσο ενδιαφέρονται για το να παραμείνει σε ισχύ το τουρκολιβυκό μνημόνιο και να μην υπάρξει νέα συμφωνία αντικατάστασής του με την ελληνική πλευρά.

Σημειώνεται ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο αποτελεί καταχωρημένη διεθνή συμφωνία του ΟΗΕ και πλέον μπορεί να αντικατασταθεί μόνο με άλλη συμφωνία.

Αυτό έγινε με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης η οποία δεν πραγματοποίησε ένσταση πριν την καταχώρηση της συμφωνίας από τον ΟΗΕ.

Ο Δεύτερος Λιβυκός Εμφύλιος Πόλεμος ήταν μια εμφύλια σύγκρουση ανάμεσα σε αντίπαλες δυνάμεις οι οποίες επιδιώκουν τον έλεγχο της επικράτειας και του πετρελαίου της Λιβύης.

Η αρχική σύγκρουση διεξήχθη ανάμεσα στην κυβέρνηση (Βουλή των Αντιπροσώπων), η οποία εξελέγη το 2014 και είναι επίσης γνωστή ως “κυβέρνηση του Τομπρούκ”, καθώς και την αντίπαλη κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας η οποία εδρεύει στην Τρίπολη και ιδρύθηκε μετά την επιχείρηση Οδύσσεια Αυγή και το αποτυχημένο πραξικόπημα.

Ο στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ του Λιβυκού Εθνικού Στρατού έχει δηλώσει πίστη στην Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία ελέγχει την ανατολική και κεντρική Λιβύη, καθώς και τμήμα της δυτικής Λιβύης.

Έχει υποστηριχθεί από την Αίγυπτο και τα ΗΑΕ.

Η Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, η οποία εδρεύει στην δυτική Λιβύη και υποστηρίζεται από διάφορες παραστρατιωτικές δυνάμεις (κυρίως την Λιβυκή Αυγή στα δυτικά και την Ασπίδα της Λιβύης ή Λιβυκή Ασπίδα στα ανατολικά), με μερική υποστήριξη από το Σουδάν και την Ιταλία και με ολοκληρωτική υποστήριξη από την Τουρκία και το Κατάρ, η οποία αρχικά αποδέχθηκε τα αποτελέσματα των εκλογών του 2014 αλλά τα απέρριψε όταν το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο ακύρωσε μια συμφωνία για την μετάβαση της Λιβύης και τις εκλογές της Βουλής.

Η Βουλή εγκατέστησε το κοινοβούλιο της στο Τομπρούκ, το οποίο ελέγχεται από τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ.

Μολονότι η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης είναι επί του παρόντος η μόνη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της χώρας, η εξουσία της δεν αναγνωρίζεται ακόμη από την Βουλή των Αντιπροσώπων η οποία Βουλή είναι και το μόνο εκλεγμένο όργανο εξουσίας μέχρι σήμεα στην χώρα αυτή.

Εκτός από αυτά τα τρία αντίπαλα στρατόπεδα, υπάρχουν και άλλες μικρότερες ομάδες οι οποίες συμμετέχουν στο πόλεμο: το Συμβούλιο των Επαναστατών της Βεγγάζης (υπό την ηγεσία της Ανσάρ αλ-Σαρία), το οποίο είχε την ηγεσία της Κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας και ηττήθηκε στη Βεγγάζη το 2017,το λιβυκό παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους, το Συμβούλιο Μουτζαχεντίν της Ντέρνα, το οποίο έδιωξε το Ισλαμικό Κράτος από την Ντέρνα τον Ιούλιο του 2015 και ηττήθηκε στη Ντέρνα από την κυβέρνηση του Τομπρούκ το 2018, καθώς και άλλες μικρότερες δυνάμεις και στρατοί οι οποίοι συχνά αλλάζουν στρατόπεδα.

Η κατάσταση στην Λιβύη είναι περίπλοκη και αφορά άμεσα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα λόγω του τουρκολιβυκού μνημονίου με το οποίο η Άγκυρα επιδιώκει να αρπάξει ελληνική υφαλοκρηπίδα νοτίως της Κρήτης (και όχι μόνο).

Πέραν των ενεργειακών πόρων όμως το ζήτημα είναι και γεωστρατηγικό καθώς μία τουρκόφιλη Λιβύη αποτελεί απειλή εκ του Νότου για την Ελλάδα.

Η Άγκυρα έχει υπογράψει συμφωνίες για την ίδρυση αεροπορικών και ναυτικών βάσεων στην Λιβύη.

Δηλαδή στο «υπογάστριο» της Ελλάδας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ