Οι ΗΠΑ αναζητούν τη νέα «εστία έντασης» στον Ειρηνικό με την Κίνα
Επειδή στις ΗΠΑ ξέρουν πως ηττήθηκαν κατά κράτος επικοινωνιακά από τους Ρώσους και κινδυνεύουν οι δυτικές κοινωνίες να μην τους ξαναπάρουν ποτέ στα σοβαρά, τώρα αναζητούν την αμέσως επόμενη σύγκρουση, τη νέα εστία έντασης και θα ψάξουν να την βρουν στην Κίνα.
Αμερικανοί αξιωματούχοι εκφράζουν την ανησυχία τους ότι η Κίνα ίσως σπεύσει να εκμεταλλευθεί την ουκρανική κρίση για να κάνει μια “προκλητική κίνηση” στην Ασία, την ώρα που η Δύση ασχολείται με τις προσπάθειες για την αποκλιμάκωση της έντασης με τη Ρωσία (που έχει αποκλιμακωθεί από την ίδια την Ρωσία αλλά οι ΗΠΑ και η Δύση προσποιούνται ότι συνεχίζει να υπάρχει ακόμα).
Ο στρατηγός Κένεθ Ουίλσμπαχ, διοικητής της Αεροπορίας των ΗΠΑ στον Ειρηνικό, υπογράμμισε ότι η στήριξη που προσφέρει το Πεκίνο στη Ρωσία στην αντιπαράθεσή της με τη Δύση εγείρει ερωτήματα για τις προθέσεις της Κίνας στην Ασία.
“Ναι, αναρωτιόμαστε αν η Κίνα θα δει αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη και (…) θα προσπαθήσει να κάνει κάτι στην περιοχή της Ινδίας- Ειρηνικού, πραγματικά είναι μια ανησυχία”, υπογράμμισε ο Ουίλσμπαχ μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της αεροναυτικής έκθεσης της Σιγκαπούρης.
“Ανησυχώ από το γεγονός ότι ενδέχεται να θελήσουν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση”. “Δεν θα προκαλούσε έκπληξη αν προσπαθούσαν κάτι που θα ήταν προκλητικό για να δουν πώς θα αντιδράσει τη διεθνής κοινότητα”, συνέχισε ο στρατηγός.
Όταν η Κίνα προσέφερε τη στήριξή της στη Ρωσία με κοινή ανακοίνωση των δύο χωρών στις αρχές Φεβρουαρίου, η οποία αντιτασσόταν κυρίως στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, ο στρατηγός Ουίλσμπαχ είχε επισημάνει ότι συνομίλησε με συνεργάτες και άλλες “οντότητες” στην περιοχή για το τι σημαίνει αυτό.
Οι δυνάμεις του Ουίλσμπαχ, που σταθμεύουν στη Χαβάη, θα διαδραμάτιζαν ρόλο κλειδί, αν ξεσπούσε κάποια σύγκρουση στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το Πεκίνο κατηγορείται εδώ και καιρό ότι προκαλεί ένταση στην περιοχή, καθώς ενισχύει τον έλεγχό του σε νησιά και ατόλες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η Κίνα διεκδικεί σχεδόν όλη αυτή την περιοχή, κάτι που αμφισβητούν πολλές χώρες που βρέχονται από τη θάλασσα αυτή, όπως η Μαλαισία, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες, η Ταϊβάν και το Μπρουνέι.