Η αναγνώριση του φυσικού αερίου ως «πράσινης» επένδυσης επέτρεψε στην ελληνική κυβέρνηση να δώσει το «πράσινο φως» στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) για μια στοχευμένη επανεκκίνηση του προγράμματος στις περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης και στο Ιόνιο που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και οι οποίες έχουν ήδη παραχωρηθεί σε πετρελαϊκές εταιρείες (Τotal – ExxonMobil – EΛΠΕ στην Κρήτη και ΕΛΠΕ στο Ιόνιο).

Λέμε επέτρεψε γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει δική της πολιτική. Της έλεγαν τα εξωχώρια κέντρα εξουσίας «μην κάνετε έρευνες για φυσικό άεριο» και δεν έκαναν.

Τώρα που τα ίδια κέντρα θέλουν να βρουν νέες πηγές φυσικού αερίου, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να εκκινήσει εκ νέου το πρόγραμμα ερευνών.

Δηλαδή δεν έχουμε αποφάσεις με βάση το εθνικό συμφέρον αλλά με βάση τα συμφέροντα των άλλων.

Τα κοιτάσματα

Ζητούμενο σε πρώτη φάση είναι η διερεύνηση των τριών περιοχών ώστε να διαπιστωθεί τι υπάρχει και στη συνέχεια στον βαθμό που αξιολογηθεί ότι η δυναμικότητα των κοιτασμάτων είναι τέτοια που μπορεί να μετασχηματίσει την ελληνική οικονομία, να προχωρήσει και η εκμετάλλευσή τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει σεισμικές έρευνες και ερευνητικές γεωτρήσεις, ένα πρόγραμμα διάρκειας περίπου 2,5 ετών στην περίπτωση που η ελληνική πραγματικότητα καταφέρει να συναντήσει τους αντικειμενικούς χρόνους αυτών των διαδικασιών.

Από απόψεως επενδύσεων θα απαιτηθούν περί τα 3 εκατ. δολάρια ανά περιοχή για τις γεωφυσικές έρευνες και περί τα 80-120 εκατ. δολάρια για κάθε ερευνητική γεώτρηση, που για κάποιες δύσκολες τεχνικά περιπτώσεις –που επιβάλλουν λόγοι περιβαλλοντικής προστασίας– μπορεί να φτάσει και τα 150 εκατ. δολάρια.

Μια πλήρης διερεύνηση των τριών περιοχών προϋποθέτει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αρμοδίων παραγόντων, πέντε με έξι ερευνητικές γεωτρήσεις.

Για να προχωρήσει αυτός ο προγραμματισμός, η κυβέρνηση θα δώσει το επόμενο διάστημα ένα δυνατό σήμα αποφασιστικότητας προς τις ανάδοχες εταιρείες, που δεν το είχαν το προηγούμενο διάστημα, απόρροια του γενικότερου αρνητικού περιβάλλοντος που διαμόρφωσε η κατρακύλα των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου τη διετία 2019 και 2020 και η στρατηγική αποεπένδυσης των πετρελαϊκών.

Οι χώρες της Ευρώπης συνειδητοποίησαν επίσης μέσα στην ενεργειακή κρίση, όπως φάνηκε και από δηλώσεις αξιωματούχων της Ε.Ε., ότι το φυσικό αέριο είναι απαραίτητο ως καύσιμο – γέφυρα για την ενεργειακή μετάβαση, τουλάχιστον μέχρι να ωριμάσουν νέες τεχνολογίες, γι’ αυτό και εντάχθηκε στην πράσινη ταξινομία παίρνοντας παράταση ζωής μέχρι το 2050. Μαζί με το φυσικό αέριο δεν είναι λίγες οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και πετρελαϊκές εταιρείες όπως η Total, που στρέφουν ξανά το ενδιαφέρον τους και στην παραγωγή πετρελαίου.

Το ενδιαφέρον μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών για εξόρυξη αερίου και πετρελαίου έχει αναθερμανθεί.

Η Νορβηγία, ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου της Ευρώπης, ανακοίνωσε ήδη ότι σκοπεύει να αυξήσει μέχρι και 9% την παραγωγή της και η Δανία ότι θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται μέχρι το 2050 τα δικά της κοιτάσματα.

Η Ολλανδία συνεχίζει να εκμεταλλεύεται το μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου Γκρόνιγκεν, νέα προγράμματα για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων τους σχεδιάζουν η Ιταλία και η Ισπανία, ενώ η Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε μέσα στην κρίση ότι θα εξαντλήσει κάθε ποσότητα των οικονομικά αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων της. 

Το στοίχημα για την ΕΛλάδα θα κριθεί και από το πώς θα ανταποκριθούν οι εταιρείες – παραχωρησιούχοι των περιοχών νότια, νοτιοδυτικά της Κρήτης και στο Ιόνιο. Η κυβέρνηση πάντως φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε αντικατάστασή τους σε περίπτωση που δεν κινητοποιηθούν άμεσα και συζητάει ήδη με τέσσερις μεγάλες πολυεθνικές που φέρονται να έχουν δείξει ενδιαφέρον για τις τρεις περιοχές. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΔΕΥ, Αρης Στεφάτος, έχει μιλήσει για πιθανούς στόχους φυσικού αερίου, με κοιτάσματα αξίας 250 δισ. ευρώ.

Ενεργειακή αυτάρκεια

Το πρώτο σήμα για την επανεκκίνηση της προσπάθειας αξιοποίησής τους δόθηκε από τον πρωθυπουργό στο προχθεσινό διάγγελμά του για τα μέτρα αναχαίτισης της ακρίβειας.

«Διεκδικούμε την ενεργειακή μας αυτάρκεια. Αυτό σημαίνει επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές, ξεπερνώντας κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο. Ανάπτυξη ηλεκτρικών διασυνδέσεων με κράτη όπως η Αίγυπτος. Μετατροπή της πατρίδας μας σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου. Προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας και αντικατάστασης των παλαιών συσκευών. Και, ασφαλώς, αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με οικονομικό ενδιαφέρον. Για το θέμα αυτό θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις», είπε ο πρωθυπουργός.

Προσέξτε είναι ο ίδιος άνθρωπος ο οποίος επί τρία χρόνια δεν ανέφερε ποτέ τίποτε για το να γίνει η Ελλάδα παραγωγός χώρα φυσικού αερίου.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ