Η Δανία κατεδαφίζει τα «γκέτο» που κατοικούνται από «μη Δυτικούς» πολίτες σε μία προσπάθεια να αποτραπεί «η δημιουργία παράλληλων κοινωνιών» και να μην έχει η χώρα την τύχη της Σουηδίας, η οποία αναγκάστηκε να αναπτύξει τον Βασιλικό Στρατό στους δρόμους λόγω της πρόσφατης έξαρσης βίας.

Τα συγκεκριμένα «γκέτο» είχαν χαρακτηριστεί τα τελευταία χρόνια ως «no-go zones», δηλαδή περιοχές μη προσβάσιμες για τους γηγενείς!

Πρόκειται για μία σοβαρή παρέμβαση από μία σοβαρή χώρα σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα όπου λαμβάνει χώρα κάθε δύο μήνες αλλαγή της ηγεσίας του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας.

Η Δανία είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο και έχει ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα παγκοσμίως.

Έχει ένα χαμηλό ποσοστό ανεργίας και μια αγορά εργασίας που λειτουργεί υποδειγματικά με ενεργές πολιτικές απασχόλησης, όπως είθισται σε όλα τα σκανδιναβικά κράτη, όπως επίσης έχει και ένα αποτελεσματικό κράτος πρόνοιας.

Ωστόσο, μετά από όσα έγιναν στην Σουηδία με τους πολέμους των συμμοριών που ως επί το πλείστον αποτελούνται από αλλοδαπούς η Σοσιαλδημοκρατική Κυβέρνηση της Δανίας θα προχωρήσει στην κατεδάφιση ολόκληρων γειτονιών που καταλαμβάνονται από «μη Δυτικούς» πολίτες, μέτρο που έχει μεγάλη υποστήριξη εντός της ίδιας της σκανδιναβικής χώρας.

Οι κατεδαφίσεις έχουν ήδη ξεκινήσει από το καλοκαίρι.

Το αίσθημα ανασφάλειας και η πρόσφατη αύξηση της εγκληματικότητας στη Δανία και οι γειτονιές που καταλαμβάνονται από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που προέρχονται από χώρες με εντελώς διαφορετικό πολιτισμικό και θρησκευτικό υπόβαθρο, οδήγησαν την δανική κυβέρνηση να λάβει ριζοσπαστικές αποφάσεις.

Ο συντελεστής Gini, ο οποίος μετρά την εισοδηματική ανισότητα σε μια χώρα, έχει εκτοξευθεί στη Δανία για να φτάσει τα επίπεδα των 30, επίπεδα που ήδη πλησιάζουν εκείνα των χωρών της Νότιας Ευρώπης.

Αυτό συμβαίνει όταν μία χώρα έχει περισσότερους αλλοδαπούς από όσους μπορεί να διαχειριστεί.

Αυτός ο συντελεστής κυμαίνεται από 0 έως 100. Το μηδέν σημαίνει ότι ολόκληρος ο πληθυσμός έχει το ίδιο εισόδημα (απόλυτη ισότητα) και το 100 σημαίνει ότι μόνο ένα άτομο έχει όλο το εισόδημα της χώρας.

Η Δανία ήταν ιστορικά πρωτοπόρος αυτού του δείκτη με επίπεδα μεταξύ 22 και 25.

Τα τελευταία χρόνια, ο συντελεστής Gini έχει αυξηθεί απότομα, υποδηλώνοντας ότι κάτι δεν πάει καλά.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το σχέδιο στοχεύει να διαλύσει τις «παράλληλες κοινωνίες» γιατί έτσι δημιουργούνται οι συμμορίες αλλοδαπών όπως έγινε στην Σουηδία.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες διαμερίσματα θα κατεδαφιστούν, θα πωληθούν σε ιδιώτες επενδυτές ή θα αντικατασταθούν από νέες κατοικίες που προορίζονται για άλλους τύπους προφίλ (και συχνά μη μετανάστες), για να τονωθεί η ένταξη και να αποτραπεί η δημιουργία γκέτο, όπως συνέβη στις πιο επικίνδυνες γειτονιές στη Σουηδία.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι θα διαλύσει τις «παράλληλες κοινωνίες», τις οποίες οι πολιτικοί περιγράφουν ως διαχωρισμένους θύλακες όπου οι μετανάστες δεν συμμετέχουν στην ευρύτερη κοινωνία ή δεν μαθαίνουν δανικά, ακόμη κι αν επωφελούνται από το γενναιόδωρο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της χώρας.

Η εφαρμογή του νόμου σημαίνει μείωση των κατοικιών με προσιτό ενοίκιο. Στην ουσία είναι ένας έμμεσος τρόπος για να αποφεύγουν οι αλλοδαποί να έρχονται στην χώρα.

Η εφαρμογή του «νόμου του γκέτο» σημαίνει μείωση των κοινωνικών κατοικιών και, ειδικότερα, των κατοικιών με προσιτές, για τους αλλοδαπούς, τιμές για ενοίκιο.

Ο νέος νόμος απαιτεί σε γειτονιές όπου τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός είναι μη δυτικής καταγωγής και όπου υπάρχουν τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά (χαμηλό εισόδημα, χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης, υψηλή ανεργία ή υψηλό ποσοστό κατοίκων που είχαν ποινικές καταδίκες) το μερίδιο των ενοικιαζόμενων κατοικιών πρέπει να πέσει στο 40% ή λιγότερο έως το 2030.

Αυτό σημαίνει ότι περισσότερες από 4.000 δημόσιες κατοικίες θα πρέπει να εκκενωθούν ή να κατεδαφιστούν. Τουλάχιστον 430 έχουν ήδη κατεδαφιστεί.

Στους εκτοπισμένους κατοίκους προσφέρονται εναλλακτικές επιλογές δημόσιας στέγασης σε άλλα κτίρια ή γειτονιές.

Αυτό που παρατηρείται είναι πως ακόμα και χώρες τύπου Δανίας και Σουηδίας έχουν αρχίσει να πληρώνουν ακριβά την πολιτική της «ανεκτικότητας» απέναντι σε αλλοδαπούς που δεν έχουν τα προσόντα για να ενταχθούν ομαλά στις κοινωνίες τους.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ