Στόχος των Σκοπίων η ελληνική Ιστορία: Πώς μπορεί να αντιδράσει η Αθήνα στο παρανοϊκό VMRO
H άνοδος των Σκοπιανών εθνικιστών είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να απεμπλακεί από μία κάκιστη και εθνοκτόνα συμφωνία
Η επικείμενη έλευση στην εξουσία του σκοπιανού εθνικιστικού κόμματος «VMRO-DPMNE» δημιουργεί πολλά ερωτήματα για το πως μπορεί να αντιδράσει η Ελλάδα, όταν θα επιχειρήσει να επιβάλει το όνομα σκέτο «Μακεδονία» και να σφετεριστεί για ακόμα μία φορά την ελληνική Ιστορία επαναφέροντας τα παρανοϊκά αφηγήματα του Νίκολα Γκρουέφσκι.
Θεωρείται βέβαιη η επικράτηση του Κρίστιαν Μιτσκόσκι στις βουλευτικές εκλογές στα Σκόπια οι οποίες μάλλον δεν θα αργήσουν να γίνουν.
Ο Μιτσκόσκι μάλιστα θεωρεί πως ήδη μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση από τώρα καθώς ισχυρίζεται πως διαθέτει τις απαραίτητες υπογραφές βουλευτών.
Το κόμμα του ήταν «απέναντι» στην σύναψη και κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών η οποία έτσι κι αλλιώς ήταν κάκιστη για την Ελλάδα.
Στην ουσία στο στόχαστρό του δεν είναι το όνομα. Το όνομα το έχει πάρει.
Αυτό που ενοχλεί τους Σκοπιανούς εθνικιστές είναι η Ιστορία και συγκεκριμένα η ελληνική Ιστορία που περιλαμβάνει τον Φίλιππο τον Β΄ και τον Μέγα Αλέξανδρο και συνεπώς και τα Ελληνιστικά κράτη που ήταν διάδοχα της μακεδονικής δυναστείας.
Πρόκειται για μία Ιστορία τεσσάρων αιώνων με σελίδες δόξας, επιστημών και τεχνών που θέλουν να τις υιοθετήσουν.
Υπάρχει βέβαια και κομμάτι από την βυζαντινή μεσαιωνική Ιστορία που σφετερίζονται αλλά η βάση βρίσκεται στην αρχαία περίοδο.
Με δεδομένο το γεγονός ότι, αν αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες τώρα και, πολύ περισσότερο, αν κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO-DPMNE») θ’ αμφισβητήσει, ευθέως την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών και κυρίως σε ότι αφορά το ζήτημα της Ιστορίας.
Πώς μπορεί να αντιδράσει η Ελλάδα;
Πρώτον αποτελεί ευκαιρία να καταγγείλει η ίδια η Ελλάδα την κάκιστη Συμφωνία των Πρεσπών και μάλιστα με ευθύνη των Σκοπίων
Μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματα που της παρέχουν πρωτίστως οι διατάξεις των άρθρων 56 και 60 της Σύμβασης της Βιέννης, είτε για την καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών, είτε για την αποχώρηση από αυτή. Είτε, επίσης, για λήξη της ως άνω Συμφωνίας ή για την αναστολή εφαρμογής της όπως αναφέρει σε άρθρο του ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Μάλιστα όπως αναφέρει επιπλέον, είναι μάλλον επιβεβλημένο η Ελλάδα να διαμηνύσει και προς τα Σκόπια αλλά και προς τ’ αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι αν το κράτος αυτό υιοθετήσει τέτοιες «επικίνδυνους ατραπούς» δεν μπορεί, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, να προσδοκά οιασδήποτε μορφής πρόοδο ως προς την ευρωπαϊκή του προοπτική.
Επίσης, πρέπει ν’ αποκλεισθεί και οιαδήποτε πρόοδος ως προς την κύρωση, από την Βουλή των Ελλήνων, των πρόσθετων πρωτοκόλλων συνεργασίας στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Τέλος, η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το ΝΑΤΟ πρέπει ν’ αντιληφθούν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να υποχωρήσει, έστω και κατ’ ελάχιστο, ως προς την έναντι των Σκοπίων υπεράσπιση των Εθνικών της Θεμάτων και των Εθνικών της Δικαίων, υπό το «πρόσχημα» της δήθεν σημασίας του κράτους αυτού για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για το ΝΑΤΟ.
Δεν μας αφορά τι θεωρούν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Πάνω από όλα είναι το δικό μας εθνικό συμφέρον και τίποτε άλλο.
Άλλωστε οι Σκοπιανοί με την συμπεριφορά τους είναι αυτοί που έχουν εκθέσει και τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους.
Τελικά ευτυχώς που αρνήθηκαν την ένταξη τους στην ΕΕ οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί και οι Βούλγαροι και ευτυχώς που δεν έφερε προς ψήφιση η ελληνική κυβέρνηση τα εφαρμοστικά μνημόνια της Συμφωνίας των Πρεσπών επειδή φοβήθηκε τις αντιδράσεις της καραμανλικής και τη σαμαρικής πτέρυγας.