Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη του DefenceNet σχετικά με την άτυπη «ανταλλαγή κατασκόπων» που έγινε με αφορμή τη σύλληψη των τριών Τούρκων στην Κρήτη. Πηγές της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) δήλωσαν ότι δεν υφίσταται κάποια επίσημη συμφωνία με την αντίπαλη τουρκική υπηρεσία MIT, ωστόσο, η πιθανότητα ύπαρξης τέτοιας «άτυπης συμφωνίας» σε υψηλότερο πολιτικό επίπεδο δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Στο χθεσινό του δημοσίευμα το DefenceNet αποκάλυπτε ότι η απελευθέρωση των Τούρκων «τουριστών» που συνελήφθησαν τη Δευτέρα στη Σούδα πιθανότητα σχετιζόταν με την αντίστοιχη απελευθέρωση από την πλευρά των τουρκικών αρχών δύο Ελλήνων αξιωματικών της ΕΥΠ οι οποίοι είχαν συλληφθεί από την ΜΙΤ τον Απρίλιο του 2005. Οι αποκλειστικές πληροφορίες του απόρρητου δελτίου Global Information System που εκδίδεται από την International Strategic Studies Association (ISSA) με έδρα την Ουάσινγκτον, δημοσιεύτηκαν στην Defense and Foreign Affairs Special Analysis Review της 31ής Μαΐου 2006. Οι Έλληνες είχαν συλληφθεί έξω από τη Σμύρνη κατά την εκτέλεση επιχείρησης για τον εντοπισμό της βάσης εκτόξευσης των μη-επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης (Unmanned Combat Aerial Vehicles/ UCAVs) τύπου Harpy, ισραηλινής κατασκευής, τα οποία είχαν αγοραστεί από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία (THK) με σκοπό την εξουδετέρωση των αντιαεροπορικών συστημάτων της Ελλάδος σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης.

Όμως το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι το μόνο στον «παράλληλο» κόσμο των υπηρεσιών πληροφοριών.

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, έχει να επιδείξει πλούσια δράση στον εντοπισμό κατασκόπων της MIT που επιχειρούν να συλλέξουν πληροφορίες σε ελληνικό έδαφος. Μερικά μόνο από τα περιστατικά είδαν το φως της δημοσιότητας, όπου στελέχη της υπηρεσίας παρενέβησαν αποφασιστικά είτε δίνοντας πληροφορίες στις αρχές ασφαλείας, είτε προβαίνοντας στην άμεση σύλληψη κατασκόπων. Ορισμένα μόνο εξ’ αυτών αφορούσαν τη σύλληψη Ολλανδών στη Μυτιλήνη, ζεύγους Γερμανών τουρκικής καταγωγής στη Λήμνο, και τον εντοπισμό Ισραηλινών έξω από τη ΝΑΤΟϊκή ναυτική βάση στη Σούδα.  Προφανείς λόγοι δεν μας επιτρέπουν να επεκταθούμε στην εξιστόρηση περισσοτέρων «συμβάντων» στο πλαίσιο του «πολέμου» που διεξάγουν οι ελληνικές υπηρεσίες με τις αντίστοιχες τουρκικές σε μια προσπάθεια αποτροπής της απόκτησης πρόσβασης σε ευαίσθητες πληροφορίες που άπτονται της ελληνικής εθνικής ασφάλειας…

Καθίσταται προφανές ότι τέτοιου είδους συμπεριφορά, παρά το γεγονός ότι η πράξη κατασκοπίας μένει ουσιαστικά ατιμώρητη, «εγγράφει υποθήκες» και προσδοκία επανάληψης τέτοιας «συμπεριφοράς» από τον αντίπαλο, όταν συλληφθεί κάποιος Έλληνας πράκτορας σε εχθρικό έδαφος…

ΑΝΑΛΥΣΗ: Το «δράμα» των μυστικών υπηρεσιών ανά τον κόσμο…

…Δεν θα πρέπει ποτέ να λησμονούμε, ότι η κατασκοπία (espionage) είναι από απόψεως Διεθνούς Δικαίου μια απολύτως παράνομη δραστηριότητα, πλην όμως σιωπηρά (tacit) αποδεκτή από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας, γι’ αυτό και θα πρέπει αφενός οι μηχανισμοί αντικατασκοπίας (counterintelligence) ενός κράτους να βρίσκονται σε εγρήγορση, αφετέρου να λειτουργούν κανάλια επικοινωνίας που θα επιτρέπουν την εκτόνωση σχετικών περιστατικών όσο το δυνατόν «αναίμακτα».

Επιπρόσθετα, πριν εξαπολύσουμε φραστική επίθεση εναντίον της ΕΥΠ, ως είθισται στην Ελλάδα, καλό θα ήταν να θυμόμαστε (κυρίως ο δημοσιογραφικός κόσμος) ότι στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών η κάθε ΕΥΠ είναι σχεδόν αδύνατο να υπερασπιστεί την υπόληψή της. Ενώ στην αποτυχία της υπηρεσίας πληροφοριών οι πάντες «ξεσπαθώνουν» εναντίον… δικαίων και αδίκων, τις επιτυχίες δεν θα τις πληροφορηθούν ποτέ λόγω του ότι η ίδια η φύση μιας μυστικής υπηρεσίας επιβάλλει τη σιωπή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δημόσια επίθεση επίθεσης εναντίον μιας από τις κορυφαίες υπηρεσίες πληροφοριών ανά τον κόσμο, της ισραηλινής Mossad, μετά από κάποιες αποτυχημένες επιχειρήσεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Ασφαλώς και δεν υπονοούμε ότι η αποτελεσματικότητα και η οργάνωση της Mossad είναι ίδιες με τις αντίστοιχες της ΕΥΠ. Απλώς παρουσιάζουμε την πραγματική κατάσταση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι υπηρεσίες πληροφοριών παγκοσμίως.

Όσον αφορά στην ΕΥΠ οι προσπάθειες αναβάθμισης της υπηρεσίας μέχρι στιγμής, αν και είναι υπαρκτές, παραμένουν «αναιμικές» και άτολμες. Σε αυτό δεν ευθύνονται τα στελέχη της υπηρεσίας αλλά αποκλειστικά και μόνον οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις που δεν φρόντισαν να θεραπεύσουν τις όποιες παθογένειες του παρελθόντος και να εξοπλίσουν την υπηρεσία με όσα χρειάζεται για να ανταπεξέλθει στον κρίσιμο όσο και εξαιρετικά δύσκολο ρόλο που καλείται να παίξει στην ελληνική άμυνα και ασφάλεια. Ίσως να ευθύνεται και ένα γενικότερο κλίμα απαξίωσης που επικρατεί εν Ελλάδι σχετικά με οτιδήποτε αφορά τα ευρύτερα ζητήματα εθνικής ασφαλείας και η προσκόλληση της ελληνική κοινωνίας σε έναν ιδιότυπο… «κοσμοπολιτισμό» που εστιάζει στην ευμάρεια έναντι του οποιουδήποτε κόστους. “Δηλαδή να πηγαίναμε σε πόλεμο με την Τουρκία;” αναρωτιούνται αφελώς οι πολιτικοί μας ταγοί την επαύριον κάποιου επεισοδίου, σοβαρού ή λιγότερο σοβαρού, με την Τουρκία, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι στέλνουν το χειρότερο δυνατό μήνυμα διεθνώς: Πιέστε μας και θα υποχωρήσουμε διότι δεν ήμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε τη βολή μας για να προασπίσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια… Με αυτό τον τρόπο δεν αντιλαμβανόμαστε ότι απαξιώνουμε την δαπανηρή επένδυση στα πανάκριβα και υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα που προμηθευόμαστε, άρα και την αποτρεπτική μας στρατηγική. Και αυτά στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον έχουν συνέπειες…

Η ανάλυση αποτελεί ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ τμήματος άρθρου από το περιοδικό ΠΕΡΙΠΟΛΟΣ που θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο, με θέματα εστιασμένα στις ειδικές δυνάμεις, την ασφάλεια, τις υπηρεσίες πληροφοριών και την τρομοκρατία.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ