Σε βιβλίο η επίσημη ιστορία της βρετανικής αντικατασκοπίας
H επίσημη ιστορία των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών ή ακριβέστερα της βρετανικής αντικατασκοπίας κυκλοφορεί σε βιβλίο σε λίγες ημέρες με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση της ΜΙ5 (υπηρεσία αντικατασκοπίας, ενώ η MI6 είναι το τμήμα "κατασκοπίας").
H επίσημη ιστορία των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών ή ακριβέστερα της βρετανικής αντικατασκοπίας κυκλοφορεί σε βιβλίο σε λίγες ημέρες με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση της ΜΙ5 (υπηρεσία αντικατασκοπίας, ενώ η MI6 είναι το τμήμα “κατασκοπίας”).
Ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις του βιβλίου, είναι το γεγονός ότι οι Σοβιετικοί πράκτορες στη Βρετανία ήταν τόσο πολλοί, που οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να τους θέσουν υπό έλεγχο μόλις στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν απελάθηκαν 100 Σοβιετικοί διπλωμάτες.
Η επίσημη ιστορία της MI5 συντάχθηκε από τον καθηγητή Κρίστοφερ Άντριου, ο οποίος επιμένει ότι είχε πλήρη πρόσβαση στους 400.000 φακέλους των αρχείων των μυστικών υπηρεσιών, αν και αντιμετώπισε περιορισμούς ως προς το τι μπορούσε να δημοσιοποιήσει.
Ανάμεσα στις υπόλοιπες αποκαλύψεις που παρουσιάζουν ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι επίσης το γεγονός ότι οι εσωτερικές μυστικές υπηρεσίες διατηρούσαν φάκελο για τον πρώην πρωθυπουργό Χάρολντ Ουίλσον, ο οποίος είχε δεσμούς με την Ανατολική Ευρώπη και ήταν πεπεισμένος ότι τον παρακολουθούσαν.
Παρόλο που η ΜΙ5 δεν παρακολουθούσε τις συνομιλίες του Ουίλσον και δεν τον είχε θέσει ποτέ υπό διερεύνηση, διατηρούσε φάκελο γι’αυτόν, στον οποίο καταγράφονταν, μεταξύ άλλων, οι επαφές του με πρώην κομμουνιστές, αξιωματούχους της KGB και άλλους Ρώσους», όπως επισημαίνει ο Κρίστοφερ Άντριου.
Ο ιστορικός ωστόσο απορρίπτει παλαιότερες καταγγελίες ότι μέλη των μυστικών υπηρεσιών είχαν συνωμοτήσει με στόχο την ανατροπή του. Παρμένει πάντως ο μόνος εν ενεργεία πρωθυπουργός που είχε φάκελο στο όνομά του στην ΜΙ5.
Ο καθηγητής γράφει επίσης ότι έγγραφα της ΜΙ5 καταδεικνύουν ότι δεχόταν πιέσεις από τη Μάργκαρετ Θάτσερ να τη βοηθήει στις δραστηριότητές της ενάντια στα συνδικάτα. Για παράδειγμα, ζητούσε επίμονα τα ονόματα των συνδικαλιστών που υποκινούσαν τις κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων. Ωστόσο, οι μυστικές υπηρεσίες δεν ικανοποίησαν το αίτημά της, καθώς οι συνδικαλιστές δεν κρίθηκαν ως γνήσιοι «ανατροπείς», σύμφωνα πάντα με το βιβλίο.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
